Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




یوحنا موکاشیفَه 22:1 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

1 چَی بَه دوملَه اَ فرشتَه، زندَگی آوی رباری بَمن آمونِستِشَه کن هنته بلوری شیوار شفاف بَه و خدا و وَرَ تختیکا شِرشِر دَرَرای

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

1 دومله، اَ ملائیکه زندگی بخشَ رِواری آوی بَه مِن نیشون دوشَه که بُلوری شیوار زُلال بَه و خِدا تخت و وَرَه کا ویبی.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




یوحنا موکاشیفَه 22:1
30 Iomraidhean Croise  

اَگَم خدا جلال، اَیکا دیار آبَه، خدا نی چَی جَلالی اِشتَن دیار آرَکَرد و زو اَی جلال آرَدا.


«ولی وَقتی اَ دیفا اَکَر کن اَز اَی دَدَ طَرَفیکا شمَرا رَونَه آمَکَرد با، یعنی روح حَقیقت کن دَدَ طَرَفیکا بومَی، اَ اِشتَن چمن خونه شاهیدی دَرِ،


ولی هر کم اَ آویکا کن، اَز بَی آمَدا بِنجِه، دِ هرگز تشیش آنیَبن، اَ آوی کن اَز بَی آمَدا، چَی دِلَکا ایلَه خونی بَبیَه کن تا زَیرونَه زندَگی، بَگِلِستیَه.»


عیسی خدا راستَه بالی طَرَفیراشون کفا بَردَ و اَ آستامونیَه دَدَکا، خدا موقدسَه روح کن وَعدَ آدوعَش بَه ویگَتِش و چَمه سَردِرِ ویکَردِش، هِم کن ایسَه بَویندیرون و کان دَرَستِه.


عیسی مسیح موکاشیفَه، کن خدا بَی آداشَه تا اَ چییِ اِنی کن پی زو ایتفاق دگِنِه، اِشتَن وَزییَرون آمونِه. و اَش، اِشتَن فرشتَه، اِشتَن پاسَری یوحَنا وَر عَندِنَه، دیار آکردِش.


خدا شکوه و جلالی دارییَه و هنته گرون و کم یابه جواهیری شیوار شپَق اَژَنیَه، یَشمی شیوار و بلوری شیوار شفاف بَه.


و هَنی بَمِنِش واتَه: « اَنجوم بَه! از ’الف‘ و ’ی‘ و اوّل و آخِریمَه. هَر کَمی کن تِشیش ببو، اَز زندَگی آوَ خونیکا، بی اِمکن چیی ایی بدَرِ، بَی آمَدا.


چَی بَه دوملَه ایلَه اَ هَف گلَه فرشتَکا کن هَف گلَه پَتلَمه قَدرَ، هف گلَه آخِرَ غَرّیکا دارینَه، آمه و بَمِنش واته: «بِه! اَز وَیو، یعنی وَرَ ژِنی بَتِه آمونِم.»


خدا روح و وَیو باتینَه: «بِه!» هَر کمی کن اَی دَرَرَست بواجِه: «بِه!» هَر کمی کن تشیشَه با؛ و هر کَمی کن بَپیشَه، زندَگی آویکا بی امکن چیی ایی بدَرِ ویگِرِ.


فرشتَه بَمِنِش واتَه: «اِم گفِن راستینَه و بَبی بَی ایتماد کردِ. خداوند، پَیغَمبرون روحون خدا، اِشتَن فرشتَه عندِشه تا اَ چیی ایی کن پی زوو ایتفاق دگنِه، اِشتَن پاسَرییون آمونِه.»


«هر کم پیروز آبو، اِمی بَی آمَدا تا بمِنه تختی سَریکا بنشِه، هته کن اَز پیروز آبیم و اِشتَن دَدَ نَه، چَی تختی سَردِرِ نِشتیم.


چَی به دوملَه درَستِم هر مخلوقی کن آستامونیکا و زَمینی سَردِرِ و زَمینی بنیکا و دَیرا کارَ، و هر چیی ایی کن چَوون دلَکارَ، اَواجینَه کن: «اَ تختی سَر اَنِشیرا و اَ وَرَ را، ستایش و حورمت و شکوه و جلال و زبق تا ابد و تا ابد چَوونرا با.»


و تختی وسطیکا و اَ چار گلَه زندَ مخلوق و اَ پیرون دلَکا، ایلَه وَرَ ویندِمه کن هنته ایله قربونی شیوار بَه و هف گلَه شاخ و هف گلَه چَم داری کن خدا هف گلَه روح بینه، کن زَمینی گردِ جگا اونرا رونَه آبین.


چون وَرَ کن تختی وسطیکارَ چَوون شونه آرَبن، و اوون زندَگی بَخشه خونیون آویی طَرَف راهنمایی بَکیَه. و خدا هر اَسِرگی چَوون چَمیکا پاکییَه آرَکَرد.»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan