3 عیسی اَ مِردی کن چَی بال لَم بَه واتِش: «اِم جِگاکا پا بِمون.»
3 عیسی اَ مِردی نَه که چَیی دَس خِشک آبَه بَه واتِشه: «بِری اییا.»
عیبادَتگا کا مِردی بَه کن چَی ایله بال لَم آبَه بَه. اَیِنی کن اَجِگاکا مند بین اِمی خونه کن عیسی موتَّهم کَردِرا رِقی بِدارن، بَیکا دَپَرسِستین: « شفا دوعه موقَدسَه شَنبَه روجیکا جایزَ؟»
فَریسیون فرقَه عالیمِن عیسی زیرنَظر دارین تا بوینن کن موقَدَسَه شنبَه روجیکا اَ مِردی شفا دَرِ یا نِه، تا اِنتَرَکِه عیسی موتَهم کردِرا رِقی پَیدا بکَن.
اَموقه اَوونکا دَپَرسِستَه: «موقدَسه شنبَه روجیکا شَرعا چاکی کَردِ دِرستَه یا بَدی کَردِ؟ کَسی جانی نیجات دوعِه یا اَی کِشتِه؟» ولی اَیِن دَمِریستین.
ولی عیسی کن چَوون فِکرون اَزنیَه، اَ مِردی کن چَی بال لَم بَه واتشَه: «پِب و اِم جِگاکا پا بِمون.» اَ مِرد نی راست آبَه و اَجگاکا پامَندَ.
تا روجیکا مَندَیَه پی چمن رَونَه آکَری کارون اَنجوم بِدَرَم؛ کا شَو آبِه و هیچ کس نِیَشا شویکا کار کَردِ.
پس، چمن خاجتیَه برااِن، آمبَست و پابِند ببَه، اوزون خداوندی کاری ویشتَر و ویشتَر اَنجوم بدَرَ، اِمی خونه کن بَموستیرون شمَه زَمَت خداوندی دِلَکا دَدار نییَه.
پس چاکَه کاریکا ویمَخِسَم، اِمی خونِه کن اَگَم کاریکا دَست مَپِگِرَم، موناسیبَه فصلیکا بَدورنِستیمونَه.
و چمن زیندان دگِنِسته باعیث آبَه کن ویشتَرِ برا اِن، خِداوَندیکا دِلی زِبق آکَن تا جورئَتینه، خدا کَلامی بی اِمکن بِتَرسِن بِواجِن.
پس اِمی خاطر کن مسیح، جَندَکی دِلَکا عذابِش کَشتَه، شمَه نی هِم فکرینَه بَشتن حاضیر آمادَ بکرَ، چون اَ کن جَندَکینَه عذابِش کَشتَه ببو، دِ گناخینه کاریش نییَه.