5 اَیِن نی خَش آبینه و قِبول کَردشون بَی پول بدَن.
5 اَوِن خوشحال آبینَه و موافقت کَردِشونَه که بَیی پول آدَن.
اَ سرانِ کاهِنن ومَعبَدی نیگبانون فَرماندَاون وَر شَه و اَوونَّه گَف ژِشَه کن چِنتَه عیسی چَوون تَسلیم بکَرِ.
یهودا نی قِبول کَردِشَه و فِرصَتی دوملَه بَه تا بی اِمکن جَماعَت اِم ایتفاقیکا باخبر ببون، عیسی اَوون تسلیم بکَرِ.
یَهودا اِشتَن آوشَر گیری مِژدینَه تیکَه زَمینی خِریشَه و چَی دِلَکا صَفَتی سَر بَرگِنِستَه و وَصطیکا دِ پارَآبَه چَی لَوَ روعَه گِرد بِرِن ویبَه.
ولی پِطروس بَش واتَه: «اِشتِه نِقرَ بَتِنَه نیفیت ببو! اِمی خونِه کن فِکر بَکَشَه خداوندی خَلا بَشارَ پولینَه خِرییِه!
راسته راه کا برشَه اینَه و گومرا آبَه این. اَیِن بِعوری خردن، بَلعامی راهِشون نار گتَیه کن نادِرِستی مِژدی رَی داری.
اَیِن اِشتَن طمع خونه، حیلَه بازَ گفونَّه بَشِمَه پِنَّتارِست. چیمی بَه نَه چَوون محکومیَت تَیین بَیَه، بیکار نشتَه نییَه و چَوون نیفیت آبِه نِخِتیَه.
برامِه چَوون حالیرا! اِمی خونه کن قائِنی راه دوملَه شَه اینَه و اِشتَن بَرَ بَردِ خونه، بَلعامی سَفَه راه دِلَه دگِنِستین و قورَح شورشیکا نیفلَه آبَه اینَه.