Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




یوحنا 2:11 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

11 اِنتَرَکِه عیسی اِشتَن اَوَلین نِشونَه و موعجیزَ قانای جَلیلیکا اَنجوم داشَه و اِشتَن شکوه و جَلالی آمونِستِش و چَی شاگِردِن بَی ایمان وَردِشونَه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

11 اِنتَه عیسی اِشتَن اوّلین علامت و معجزه قانای جَلیلی کا اَنجام دوشَه و اِشتَن شکوه و جلالی آشکار آکَردِشه و چَیی شاگِردِن بَیی ایمان وَردِشونَه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




یوحنا 2:11
43 Iomraidhean Croise  

کلمه اینسان آبَه و چَمَه دلَکا مَندَ. واَمه چَی شکوه و جلالی ویندَمونَه، شکوه و جلالی شایستَه اِ، اَ، تاکَه زوعَه کن دَدَ طَرَفیکا آمَه، اَ فیض و حَییقتینَه پَتلَمه بَه.


اِمی خاطر کن شریعت موسی اِ پَیغَمبری واسیطَنَه آدوعِه آبَه؛ فیض و حَییقت، عیسی مسیح واسیطَنَه آمَه.


اَ روجی سَو سَه، عیسی تَصمیم گَتِشه کن ولَته جلیلیرا بشو. اَ فیلیپُسِی ویندِشَ و بَی واتِش: «چمن دوملَه بِه!»


عیسی جَوابیکا واتِش: «اِمی خونِه کن واتمه اَ اِنجیلَه داری بنیکا بَتِه ویندَمه، ایمان بوعَردیش؟ چیمی بَه دوملَه چییِنی اِمونکا یال تَر بَویندیشَه.»


خَیلیِن چِی وَر آمینَه. اَیِن اَواجینه: «هر چَنَه یحیی هیچ نشونه و معجیزایی نِکردشَه، ولی هر چی ایی اِم مِردی خونه واتِشَه راست بَه.»


و شمه خونه را خَشیمه کن اَجگا کا نِبیمَه، تا ایمان بوعَر. ولی ایسَه بِرَ چَی وَر بِشَم.»


پس سرانِ کاهینِن و فَریسیِن گَفه ژَنَه را نشتینَه، واتِشون: «چِبکَرَم. اِمی مِرد وِرَ نِشونَه اِن و موعجیزَ اِنی بَکَی.


اَ جَمعییَتی کن عیسی پیشوازیرا شینَه اِمی خاطِر شینَه کن ، دَرَستشون بَه، عیسی، اِم نِشونَه و موعجیرزَ اَنجوم دوعَشَه.


با اِمکن عیسی بَرکَه نِشونَه اِن موعجیزَ اون چَوون چَمی نَ کا اَنجوم دوعَش بَه، اَیِن هَنی بَی ایمان نِوَردشونَه.


اِشعیا اِ پَیغَمبَر اِمی خونه اِم چییِنِش واتَه کن، عیسی جلالی ویندِشَه و چَی خونه گَف ژِشَه.


هر چیی ایی کن چمن نومینَه بِپییَه، اَز اَی اَنجوم آمَدا، تا دَدَ جلال، زوعَه دلَکا اَیر آبو.


چیرا کن دَدَ اِشتَن شمه رَی بَداشتی، اِمی خونه کن شمه بَمن رَی دارَ و ایمان وَردَرونَه کن اَز خدا طَرَفیکا آمَه ایمه.


ایسَه دِ بَموستیمون کن گردِ چیونکا خَبَر داری و حتی نِپیستِشه کَسی بَتکا سوال دَپَرسِه. اِمی خاطرَ کن اَمه، ایمان دارَم کن خدا طَرَفیکا آمَه ایشَه.»


سومین روجیکا، قانا آوادیکا کن وِلَتِه جَلیلیکارَ وَییواَوَری بَه و عیسی نَنَه اَجگا کا بَه.


وقتی کن عیسی پِسخَه عیدی خونه اورشَلیمیکا بَه، خَیلییِن، نِشونَه اِن و موعجیزَ اِنی کن اَ اَنجوم اَدَریَه ویندشون و چَی نومینَه ایمان وَردشون


ایی شَو، اِم مِردعیسی وَرآمَه و بَی واتِش: «اِستا، بَموستیمون تِه موعلّمی هستیشه کن خدا طَرَفیکا آمَه یَه، اِمی خونه کن هیچ‌کَم نیَشا نِشونَه اِن و موعجیزَاِنی کن تِه اَنجوم بَداشَه، اَنجوم بدَرِ، مَگَم اِمکن خدا اَینَه دَرِببو.»


وِلَته یهودیَه کا شَه و ایکَرَ دییَر وِلتِه جَلیلیرا رَونَه بَه،


عیسی هَنی آوادی قانارا آمَه کن وِلَته جَلیلیکا به، هَه جگا ایرا کن آوی شَراو آکَردَش بَه. شهر کَفَر ناحومیکا ایلَه دَرباری آدَمونکا اَمونیَه کن آزاریَه زوعَه ایی داری.


اِم دوّمین نِشونَه و موعجیزَایی بَه کن عیسی هَنگومی کن یهودیَکا جلیلیرا آمَه، اَنجوم داشَه.


تا گردِ آدَمِن زوعَه ایحترام بکَن، هَته کن دَدَ ایحترام بَکَن. هَر کَم کن زوعَه ایحترامی غَم نیَرد، دَدَ اِیحترامی نی کن بَی رَونهَ کَردَشه غَم هَردَش نیَه.


وقتی مردوم اِم نِشونَه و موعجیزَ کن عیسی اَنجوم دوعَش بَه ویندِشون واتِشون: «واقییَن کن اَ هَه پَیغمبرَ کن پی دِنیا را با.»


بَرکَه جَماعَتی چَی دوملَه رَونَه آبین، اِمی خونه کن اَ نِشونَه ان و موعجیزَ اِنی کن آزاریون شفا دوعِه را اَنجوم دوعَش به، ویندَشون بَه.


عیسی جواب داشه: «حَییقتا بَه شمَه باتیمَه، چمن دوملَه بَگردستیرون، ولی نِه چمن نِشونَه اون و موعجیزَاون خونه کن ویندَرونَه، بَسکَم اَ نونی خونه کن هَردِرون و سیر آبیرون.


پس اَیِن عیساشون واتَه: «چه نِشونَه و موعجیزَ ایی چمَرا بَکَشَه تا اَمه بِوینَم و بَتِه ایمان بوعَوَرم؟ چِه موعجیزَ ایی بَکَشَه؟


اِم حالینه، خَیلیِ مَردومیکا بَ عیسی ایمان وَردشونَه. اَیِن اَواجینَه: «مَگَم وَقتی مسیح ظهور بکَرِ، اِم مِردیکا ویشتَر نشونه و موعجیزَ بَکَیَه؟»


بعضی فَریسیون فرقه عالیمونکا واتِشون: «اَ مِرد خدا کا نیَیه اِمی خونه کن موقدسه شنبه روجی قانونی غَم نیَرد.» ولی دییَرَ آدَمِن واتِشون: «چِنتَه گِناخکارَ آدَمی بَشایَه اِنتَرَ نِشونَه اِن و موعجیزَ اِنی اَنجوم بدَرِ.» و چَوون دِلَکا ایختلاف دَگنستَه.


و اَمه گِرد بی نیقابَ صَفتینَه، خداوندی شکوه وجَلالی، هَتَه کن آوَینَه ایکا، دَیسَم، هَه شکلی شیوار، جلالیکا دییَرَ جلالیرا کن ویشتَر آرَب عوَض آمونَب؛ و اِم خِداوندیکا شِروو بَبی کن، روحه.


اِمی خونه کن چَمَه اِم گِچو زو دَیوَرَ رنجِن، اَمَرا ابَدیَه شکوه و جَلال بوعَردی کن اَ رَنجونَّه سَر نییَه.


چون هَه خِدای کن واتِشَه: «نور ظلَماتی دِلَکا شپَق بژَنِه،» اِشتَن نوری چَمَه دِلونکا دَتاوِنیشَه تا خدا شکوه و جلالی آزنِستِه مَسیح صَفتیکا، اَمه نورانی بکرِ.


اِمون شِمَرا نِوِشتِمَه کن خدا زوعَه نومی ایمان دارَ، تا بِزنه کن زَیرونَه زندَگی بَداشتیرون.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan