2 اَمّا اَ کن بَرَنگاکا دِلَه دَرَش، پَسون شونه یَه.
2 امّا اَ کسی که بَری با دیلَه، گوسَندون شوونَه یَه.
اَ چیی کن اینسان بَردییَه بَی جیفینین آنییَکَرد، بَلکَم اَچیی کن چَی گَویکا بِرِن بومَی هَیَه کن آدَمی جیفینین بَکَی.»
چاکَه شونَه اَزیمَه. اَزاِشتن پَسون آمَموست و پَسِن بَمن آزنِن،
پس ایکرَ دییَراَیِنِش واتَه: «حَییقا بَه شمَه باتیم، اَز پَسونرا بَرَنگا ایمَه؛
اَز ’بَرنگا ’ ایمه؛ اَگَم کَسی چمن راه نَه دِلَه درَش، نیجات پَیدا بَکَی، آزادانه دِله دَرَش و بِرِن بَرَش و علَف چَر پَیدا بَکَیَه.
شِمَه حواس بَشتَنکا ببو. و رَمَه اِنی کن خدا موقدسَه روح، بَشِمَه اینتخابِش کردیَه تا چَوون سَریکا بِبَه، حواسِرون اَوونکا ببو. خدا کلیسارا کن اَش اِشتَن خونینَه خِرییَه شَه، شونَه گیری بکرَ.
اَ عطا ایی کن اِشتِه دلَکارَ، بی ایتینایی مکَه، عطایی کن اَموقه کن شورا ایسبیه ریشِن اِشتِه سَر بال آناشون و پیشگویی واسیطنَه بَدَست وَردِر.
بَتِه اِمی خاطر کِرتی جزیرَکا آنامَه تا تمون آنِبَه کارون سامون بدَری و هَته کن بته فرمون دامَه، هر شهریکا ایسبیه ریشونی اینتخاب بکری.
ایسَه کن صلح و سلامتی خدا، اَ زَیرونه عهدی خونی واسیطنَه، چَمَه خداوند عیساش مردَاون دلَکا زندَ آکردَ، یعنی پَسون یالَه شونَه،
اِمی خونه کن شمه هِنتَه گین آبَه پَسونی شیوار بیرون، ولی ایسَه، شمه شونَه طرف و شمَه جانون ناظِری طَرفیرا ویگردِستَه ایرون.
زمانی کن شونه اون رئیس اَیر آبو، شکوه و جلالی تاج کن نیفیت آنیَب وینَّگَت.
اَ هف گله اِسترَ کن چمن راسته بالیکا ویندِرَ و اَ هف گلَه طِلِه اینَه چراغدانی راز اِمَه: اَ هف گلَه اِسترَ، هف گلَه کیلیسا فرشتَه اینَه، و اَ هف گلَه چراغدان نی هه هف گله کیلیسا اینه.