Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




نامَه، عِبرانیه نَتاجَه مسیحیونرا 2:9 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

9 ولی اَمه اَی بَویندیمون کن تلکه زمانی فرشتَه اونکا گِچ تَر به، یعنی عیسی، کن مرگی عذابی خونه، شکوه و جلال و حورمتی تاج چَی کلَّکاشون نوعَه، تا خدا فیضی واسیطنه، مرگی مزَ گِردی خونه آچَشِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

9 امّا اَمَه اَیی که روکَتِه زمان، ملائیکه اون کا پَست تَر بَه بَویندیمون، یعنی عیسی، که مرگی عذابی واسی، جلال و حُرمتی تاج چَیی سَری کا نوعَه بَه، تا خِدا فیضی واسطه نَه گِردی واسی مرگی مَزَه بِچَشِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




نامَه، عِبرانیه نَتاجَه مسیحیونرا 2:9
39 Iomraidhean Croise  

حَییقتا بَه شمَه باتیم کن بَعضیِن اِم جگا کا پامَندینه کن تا اِینسانی زوعَه نِوینن کن اِشتَن پادشاهیِ دِلَکا کا آمِه، نینّمرد.»


«چیرا شِندِری خونه تَفشیشی کاینَه؟ ویاوونی سوسَنه گولون دَیَسَه کن چِنتَرَ پِنَّرا؛ اَیِن نِه زحمت بَکَشتین و نِه دَوَتینَه.


عیسی اَ جماعَتیو و اِشتَن شاگِردِنش واتَه: «حَییقتا بَه شمَه باتیمَه، چَن نَفَر اِم جگا پامَندینَه کن تا خدا پادیشاهی خِنَرینه آمِه، نِوینِن، نینَّمَرد.»


ولی حَییقَتا بَشِمَه باتیمَه، چَن نَفَر اِم جِگاکا پامَندینَه کن تا خدا پادشاهی نوِینِن، نینَّمَرد.»


اَ روجی سَوسَه، یحیی، عیسی کن کایبَه چَی طَرَف آمَه ویندِشَه و واتِش: «دَیَسَه اِمَه خدا وَرَ، کن دِنیاگِناخی پِرَگَت!


دَدَ بَمن اِمی خونِه رَی دارِ کن اَز اِشتَن جانی دَرِم تا اِشتَن جانی پس ویگِم.


اَموقه کن بَمن زَمینی سَریکا راست آکرِن، گرد آدَمون، چمن طَرَف دَمَراکنِست.»


« اِمی خونه کن خدا اَنَ دِنیا رَی داری کن اِشتَن تاکَه زوعَه آداشَه تا هر کم بَی ایمان بوعَرِ نیفله آمَبو، بَلکَم زَیرونَه زندَگی بِدارِ.


حَییقتا بَه شمَه باتیم، اَگَم کَسی چمن کَلامی اَنجوم بدَرِ هرگز نییَمرد.»


یهودیِن بَی واتِشون: «ایسَه دِ یقین بَموستیمون کن پَریانی ایشه! ابراهیم مَردَ و دییَرَ پَیغَمبرِن نی مَردینَه، هَنوزَنی تِه باتیشَه، ”کَسی چمن کلامی اَنجوم بدرِ نییَمَردِن!“


عیسی خدا راستَه بالی طَرَفیراشون کفا بَردَ و اَ آستامونیَه دَدَکا، خدا موقدسَه روح کن وَعدَ آدوعَش بَه ویگَتِش و چَمه سَردِرِ ویکَردِش، هِم کن ایسَه بَویندیرون و کان دَرَستِه.


ابراهیمی خدا و ایسحاقی خدا و یعقوبی خدا، چَمَه بابا اون خدا، اِشتَن پاسَری، عیساش شکوه جَلال آداشَه، هَه کن شِمَه اَی تَسلیم آکَردِرون و پیلاتُس فرمانداری نَکا بَی حاشا ژِرون، هَر چَنَه پیلاتُسی تصمیم اِم بَه کن بَی براخِمونِه.


پس هَته کن ایلَه گناخ گِردِ اینسانون مَحکوم بِه باعیث بَه، ایلَه صالِحَه کار نی، گِردِ آدَمون، زندَگی داشتِه و صالح بَحیساب آمِه، باعیث بَبییَه.


ولی خدا اِشتَن مُحبَتی اِنتَرَ اَمَراش آمونِستَه، وَقتی اَمه هَنوزَنی گِناخکار بیمون، مَسیح چَمَه خونِه مَردَ.


چون اَ چیی ایی کن شَریعَت، اینسانی جندَکی عِجِز گیری خونه نَشایَه اَنجوم دوعِه، خدا اَنجوم داشَه. اَ اِشتَن زوعَه گِناخ کارَ جندَکی شیوار عَندِشَه تا گِناخیرا قِربونی ببو و اِنتَرَکِه اینسانی جَندَکی دِلَکا، گِناخیش محکوم کردَ،


اَ کن اِشتَن زوعَه دَریغ نِداشتِش، بَلکَم بَش چَمَه گِردی راکا فدا کَردِش، بَبیَه گِردِ چییون دستو دیلبازینَه اَمه آنِدَرِ؟


و اَ گِردی خونه مَردَ تا اَیِن دِ اِشتَن خونه زندَگی مَکَن بسکم اَ کَسی خونه زندَگی بکَن کن چَوون خونه مَردَ و زندَ آبَه.


خدا اَکَن گِناخِش نِه آزنِستَه، چَمَرا گناخ سِی آکَردِش تا اَمه چَی دلَکا خدا صالِح بِه کا شریک آبَم.


اَمّا اَ تَیین بَه وقت، کامیل آرستَه، خدا اِشتَن زوعَه رَونَه آکردِشَه کن ایلَه ژِنیکا دِنیا آمه و شَریعَتی بنیکا دِنیا آمَه،


اَ کن اِشتَن جانی دوعِه نَه، گردِ آدَمون، خونَه پولی آداشَه. اِم حَییقَتی سَر، موناسیبَه موقه کا شاهیدیشون دوعَه،


ته صالح بِه رَی بَداشتیشَه و آوشر گیریکا بیزاریشَه؛ اِمی خاطر خدا، اِشتِه خدا، بَتِه، ویشتَر از اِشتِه هَمراهِن خَشیَه روعَنینَه مسح کردَشَه.»


اِمی خاطر، هَنگومی کن مسیح دِنیا دلَرا آمَه، واتش: «تِه قربونی و خَلا نَپیر بَه، بَلکَم ایلَه تن مِرا آمادَ آکَردِر.


ایمان داشتِه خونه بَه کن خَنوخِشون کفارا بَردَ تا مرگی نِوینِه، و دِ سورَقی بَیکا نِبَه اِمی خونه کن خدا بَی بردِش. چیرا کن بَی کفارا بردِ بَه نَه، چَی خونه شاهیدیشون دوعَه بَه کن خدا بَیکا راضیَه.


و چَمه چَم تاکَه عیسی کا ببو کن چَمَه ایمانی هیمَه و چَمَه ایمانی کامیل آرَکَرد، و اَ خَشی خونه کن چَی نَکا به، صلیبی سَردِرِ تاوِش وردَ و چَی ذلیل بِه و گِچ گیرییش ندید گتَه، و خدا تخت پادیشایی راستَه وَریکا نِشتَه یَه.


اَی، فرشتَه اونکا تَلَکَه ایی کَمتَر سِی آکَردِر و یال گیری تاجی و ایحترام چَی کلَّکا آنارَ.


پس عیسی بَشایَه اَیِنی کن چَی واسیطَنه خداکا نِزِک آنَّب کامیلا نیجات بدَرِ، اِمی خونه کن اَ اوزون زندَیَه تا چَوون خونه شفاعت بکرِ.


اِمی خونه کن هر یالَه کاهینی تَیین بَیَه تا خَلا اون و قِربونییون تقدیم بکَرِ، پس اِم کاهین نی پی ایی چیی ایی تقدیم کردِرا بدارِ.


شمَه چَی واسیطنَه خدا کا ایمان وَردَرونَه، خِدایی کن اَش مردَاون دِلکا زندَ آکَردِش و بَی شکوه جلال بَخشِتِش، تا شمَه ایمان و اومید خِداکا ببو.


عیسی چَمَه گِناخون کَفّارَ یَه، نِه تاکَه چَمَه گِناخونرا، بسکم دِنیا گردِ گناخونرا.


چَی چَمِن کولوستارَ آرا اَمونیَه و چَی کلَّکا وِرَ تاج نابَه. و ایله نوشته آبه نوم داری کن غَیراَز اَ، کَسی نَزنییَه.


و اَیِن تازَ سِرودی اَخونینَه کن اَواجیَه: «تِه اَ طوماری ویگَتِه و اَ موهرون چاکنسِه لَیاقتی داری، اِمی خونه کن تِه قربونی آبیشَه، و اِشتِه خونینَه آدَمون، هر طایفه و زبان و مردوم و میلَّتیکا، خِدارا خِریرَ؛


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan