Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




نامه غلاطیَه کلیسارا 5:1 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

1 رَخِسته خونه بَه کن مسیح اَمَش راخنییَه. پس آمبَست بومونَه و هَنی وزییَر گیری یوقی اِشتَن مِلیکا مَنرَ.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

1 آزادی واسی بَه که مسیح اَمَه آزاد آکَردِشَه؛ بَس محکم بومونَه و هَنی اِشتَن نوکری یوغی گیریفتار مَکَرَه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




نامه غلاطیَه کلیسارا 5:1
42 Iomraidhean Croise  

چَتینه بارون دَنَّبَست و مردمی دوشی سَر پِنَن، اَمّا اِشتَن حاضیر نینَّه چَی تم آدوعِه را حتی اِشتَن اَنگشتی تِم آدَرِن.


بَسکَم تازَ شراوی پی تازَتولوقونکا دَکردِ.


پس ایسَه چیرا خدا وَرداوَرد بَکَرون و شاگِردون مِلیکا یوغ بَنارون کن نِه اَمه اَشایمونَه اَی پِگَتِه، نِه چَمَه بابااِن؟


اِمی خونه کن گناخ شِمَه سَردِرِ فِرمون نییَدا، اِمی خاطر کن شَریعَتی بنیکا نیرون بَلکَم فِیضی بِنیکارون.


و شِمَه گناخیکا رَخِستِه نَه، صالِح بِه وَزییَر آبَه ایرون.


پس اَگَم اَموقه کا کن چَی شو زِندَیَه، دییَرَ مِردینَه ببو، زیناکار بَبی. اَمّا اَگَم چَی شو بِمِرِ، اِم شَریعَتیکا رَخِستَه یَه، و اَگَم دیَرَ مِردینَه ایزدواج بکَرِ، بَی زینا کار نینَّوات.


ولی ایسَه، اَمه اَ چیی ایی خونه کن بَیکا ویلاخیستَه بیمون مَردیمون و شَریعَتیکا رَخِستیمون، تا خدا موقدسَه روح نَه، ایلَه تازَ راه دلَکا خیدمَت بِکَرَم، نِه کَنَه راه نَه کن، تاکَه ایلَه نوشتَه یَه.


چیرا کن شِمَه وَزییَر گیری روح پَیدا کَردَرون نی، کن هَنی بِتَرسَه، بَسکَم زوعَه اون مقامیکا، اَگیَه زوعَه گیری روح بَدَست وَردَرن کن چَی واسِطَنَه لَسَّه بَژَرون: «دَدَ، دَدَجان.»


چون شریعَتی کن زندَگی روحَه، مسیحْ عیسادلَکا، بَشِمَه شریعَتی گِناخیکا و مَرگیکا اَراخِمونیشَه؛


پس، چمن خاجتیَه برااِن، آمبَست و پابِند ببَه، اوزون خداوندی کاری ویشتَر و ویشتَر اَنجوم بدَرَ، اِمی خونه کن بَموستیرون شمَه زَمَت خداوندی دِلَکا دَدار نییَه.


هوش ببَه؛ ایمانیکا آمبَست بومونَه؛ مِرد بِبَه و قودور آبَه.


چون اَ کن خداوندی طَرفیکا وَزییر گیری را صَلا گِنَه، خداوند بَی راخنیَه شَه. و هَته نی، اَ کن رَخِستِه موقه صَلا گِنَه، بَشتَن مَسیح وَزییَر آکَردشَه.


اِمی خونه کن اَگَم ایی نفر شِمَکا بَشمَه اِشتَن وَزییَر سی آکَرِ، یا شمَه ویرَبَرد، یا اِمکن شمکَا سوایستفادَ بکَرِ، یا بَشتن شمَکا سَر بِزنِه، یا شمَه صَفَتی سِلَّه دکَرِ، تاو بوعَردیرون.


خداوند، روحَه و هر جِگایی کن خداوندی روح ببو، اَ جِگاکا رَخِستِه یَه.


اِم تفشیش اَ دِروعَه برا اون خونه بَه کن نونَکِه مَنظورینه چَمَه دِلَکا نِفوذ کَردِشون تا اَ آزادی ایی کن مَسیح دِلَکا دارَم جاسوسی بِکَرِن و اَمه وَزییَر گیری را بِبَن.


اَمّا ایسَه کن ایمان آمَه یَه، دِ اَ سرپرستی بالی بنیکا نیمون.


اَمّا کَفاعَه اورشَلیم آزادَ، کن چَمَه گِردی نَنَه یَه.


پس برا اِن، اَمه کِرِچی زوعَه نیمون، بَلکَم آزادَ ژِنی کامون.


اَمّا ایسَه کن خدا آزنَه یا بِیتَر بِواجِم، خدا بَشِمَه آرَزنِست، چِنتَه یَه کن اِم دِنیا، سِست و بی اَرزِشَه قانونون طَرَف هَنی آگَردَ؟ یعنی بَپیرون هَنی چَوون وَزییَر آبَه؟


اِمی خونه کن برا اِن، شِمَه رَخِستِرا خِلِه بَه ایرون، تاکَه اِشتَن اِم رَخِستِه کا، هنتَه ایلَه فِرصَتی شیوار، جَندَکیرا ایستفادَ نِکَرَ، بَسکم موحبَتینَه یَندِ خیدمت بکَرَ.


پس آمبست بومونَه، هته کن حَییقتی دالَه دبستِرون و صالح بِه زرِه دکردِرون،


تاکَه بَرزَ شمه زندَگی رَوش، مسیح اِنجیلی شَئنیکا ببو، تا چِه بام و شِمَه بِوینِم و چِه نام، شمَکا درَسِم کن شمه ایلَه روح کا آمبَستیرون و یَک فکر، دوش بَه دوش اِنجیلی ایمانیرا تقلا بَکَرون،


اِمی خونه کن ایسَه زندَگی بکَمون، اَگَم کن شمه خداوندی دلَکا آمبَست بومونَه.


پس اَی برا اِن، آمبَست بومونَه و اَ آموجِنیکا کن اَمَکا گَتِرونَه دَچیکَه.


بِرَ بی امکن چیمه میمَه بکرَم، اَ اومیدی کن بَی ایتراف بَکَمونکا آچیکَم، چون وعدَ اَدَر اَمینَه.


اِمی خونه کن اَمه مسیح دلَکا شریک آبَه ایمون، اَگَم حَییقتا اَ ایطمینانی کن اَولیکا هِستمون بَه تا آخیر آمبَست غَم بَرم.


ولی مسیح، خدا کَرا هنته ایلَه زوعَه ایی شیوار وفادارَ. و چَی کَه، اَمه ایمون، اَگَم حَییقتا چَمَه ایطمینان و ایفتخاری، چَمَه اومیدی دلَکا آمبست غَم برم.


اَ جگا ایکا کن اَمه یال و اَعضَمه کاهینی بَداشتیمون کن آستامونونرا کفا شَه یَه، یعنی خدا زوعَه عیسی، بِرَ چَمَه ایمانی ایترافی آمبَست غَم بَرَم.


هنته آزادَ آدَمون شیوار زندَگی بکرَ، اَمّا اِشتَن آزادی، سرپوشی آوشر گیریرا سِی آنِکرَ، بَسکم هنتَه خدا وَزییَرون شیوار زندَگی بکَرَ.


آزادی وعدَ اوون درِن، اِمی خاطر کن هَر چیی ایی کن اینسانی سَردِرِ دَرَنشت، اینسان چَی وزییَرَ.


اَی خاجَتی اِن، اَگَم چِه بَرکَه ایشتیاق داریمَه تا اَ نیجاتیکا کن گرد اَیکا رَسَت دارَم شِمَرا بنوِسم، ولی لازمم ویندَ اِم چن گِلَه خط نوشتِنَه، شمَکا بپیام، اَ ایمانی کا کن ایکَرَ اوزونیرا موقدسَه آدَمون دست دوعَشونه تقلا بکرَ.


تاَکه اِمکن، تا چمن آمِه، اَ چیی ایی کن دارَکا، آمبَست آچیکَه.


پس اَ چیی ایی کن ویگَتَرَ و دَرستَرَ، یاد آرَفن؛ اَوون غَم بَه و توبَه اَکَن. اَگَم پِمَبی، هنته پتارچی شیوار آم و تِه نیشَموست کن چِه ساعَتیکا اِشتِه زرَبَرارا بومَمَه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan