Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




نامه غلاطیَه کلیسارا 4:6 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

6 پس وَقتی کن شمه خِردَنِنیرون، خدا اِشتَن زوعَه روح، چَمَه دِلون دلَکا آناشَه کن سَس آرَدا «اَبّا، دَدَ.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

6 بَس چوم که شِمَه خِردَنونی رونَه، خِدا اِشتَن زوعَه روح چَمَه دیلون دیلَه کا نوشَه که خِلِع بَکَردی: «اَبّا! دَده!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




نامه غلاطیَه کلیسارا 4:6
30 Iomraidhean Croise  

عیسی هنته نی واتِش: «اَبّا، دَدَ، گِردِ چییون اَنجوم دوعه ترا ایمکان بداشتی. اِم عذابی گولَه بَمنکا رَت آکَه، ولی هَنی اَ چیی کن اَز بَپیمه اَنجوم مبو، بَسکَم اَ چیی کن تِه بَپیرَ اَنجوم ببو.»


پس اَگَم شمَه کن آوشَریرون بَموستیرون کن چِنتَه چاکَه خلا اون شَمَه خِردَنون بدَرَ، چَنَه ویشتَر آستامونیَه دَدَ، خدا موقَدَسَه روح اَ کَسِنی دَرِکن اَیکا بَپیشونَه.»


عیسی اِینِش واتَه: «وَقتی دِوا بَکَرون، بِواجَه: «”اَی آستامونیَه دَدَ، اِشتِه نوم موقدّس ببو، اِشتِه پادیشاهی با.


واَز دَدَ کا دَرخواست بکَمَه و اَ دییَرَ دیفا اَکَری بَه شمَه آرَدا تا اوزون شمَه نه دَرِ ببو،


«ولی وَقتی اَ دیفا اَکَر کن اَز اَی دَدَ طَرَفیکا شمَرا رَونَه آمَکَرد با، یعنی روح حَقیقت کن دَدَ طَرَفیکا بومَی، اَ اِشتَن چمن خونه شاهیدی دَرِ،


با اِم حال، اَز حَییقتی بَه شمَه باتیم، کن چمن شِه بَه‌ سودِ شِمَه یَه. اِمی خونه کن اَگَم نِشوم، اَ دیفا اَکَر شمه وَرنیام؛ ولی اَگَم بشوم اَی شمَه وَر رَونَه آمَکرد.


چون اَکَن خدا بَی عَندَشَه، خدا کلامی باتی، اِمی خونه کن خدا، بی اَندازَ اِشتَن روح بَی آرَدا.


عیسی اِم گَفی موقدسَه روح خونِه واتِش، کن، اَیِنی کن بَی ایمان بوعَرن اَی وینَّگَت؛ اِمی خونه کن هَنوزَنی موقدسَه روح عَطا آبَه نِبَه، اِمی خونه کن عیسی، هَنوزَنی جلال، گَتَش نِبَه.


وَقتی میسیَه منطقَه را آرَستین، تقلاشون کردَ بیطینیَه را بِشون، ولی عیسی روح اَیِنِش ایجازَ آنِداشَه.


و اِم اُمید داشتِه چَمَه شرمندگی باعیث نیَبِن، چون خدا موحبَت، خدا موقدسَه روح نَه کن اَمَشون دوعَه یه، چَمَه دِلونکاشون ویکَردیَه.


ولی جندَک شِمَه سَریکا حِکم نییکَرد، بَسکَم خدا روحَه کن شمَه سَردِرِ حِکم بکَیه، اَلبَت اَگَم خدا روح شِمَکا ببو. کَسی مَسیح روح مَدارِ، اَ، مَسیح شِن نیَه.


هَته کن توراتیکا نوشتَه آبَیَه: «اَولین اینسان، یعنی آدَم، زندَ موجود آبَه»؛ آخِرین آدَم، روحی آبَه کن زندَگی دَرِ.


واِشتَن مُهری چَمه سَر ژَشه و اِشتَن روح، هنته بَیانه شیوار چَمَه دلونکاش آنوعَیَه.


خداوند، روحَه و هر جِگایی کن خداوندی روح ببو، اَ جِگاکا رَخِستِه یَه.


و شمه نی چَی دلَکا، وقتی کن حَییقتی کَلامی، کن هَه شمَه اِنجیل نیجاتَه درَستِرون و بَی ایمانِرون وردَ، ؛ خدا موقدسَه روح نَه کن وعَدَشون دوعَه یَه مُهر بیرون،


اِمی خونه کن چَی واسیطنَه، اَمه دِ گِلَه، ایلَه روح نَه، آستامونیَه دَدَ دَسترَسی دارَم.


خدا موقدسَه روح کن اَینَه رخِستِه روجیرا مُهر بَه ایرون، برضَخ آنِکرَ.


و اوزون، همه مودیل دِوا و خاشتو خازینَه، خدا روح دلَکا دِوا بکرَ و هِمیرا بیدار و هوش ببَه و یژَن پایدارینَه گردِ موقدسَه آدَمونرا دِوا بکرَ.


چون بَموستیمَه کن شِمَه دِوا اونَّه و عسیای مَسیح روح کاریَرینَه، اِمِن چمن رَخِستِه باعیث بَبین،


پس، هر کَم اِمی رَد بکَرِ، نِه کن اینسان، بَسکم خدایی کن روح القودوسی بَشِمَه آرَدا، رَد آکردشَه.


اَیِن تقلا اَکَرینَه سَر آگِنن هَنگومی کن مسیح روح چَوون دِلَکا، مَسیح عذابن و شکوه و جَلالونکا، کن چی بَه دومله آی و پیشگویی اَکَریَه، چیکیرا و کِرَم زمانی آمونییَه.


ولی اَی خاجَتی اِن شمَه، وِرَ موقدسَه ایمانیکا بَشتن بنا بکرَ و خدا موقدسَه روح نه دِوا بکَرَ


چَی بَه دومله چَی پابِن برگِنِستیم تا بَی پرستِش بکَم. ولی بَمِنش واتَه: «انترَ مکه! اِمی خونه کن اَز تِنَه و اِشتِه برا اونَّه کن عیسی شهادتیکا آچیکه این، هم خیدمتیم. خدا پرستش بکَه!» اِمی خونه کن عیسی شهادت، پیشگویی روحَه.»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan