1 پس هِنتَه خاجَتییَه خِردَنون شیوار، خدا کا سرمشق بیگَرَ.
1 بَس عزیزَه خِردَنون شیوار، خِدا کا سَرمشق بِگِرَه.
تا اِشتَن آستامونیه دَدَ را، خردَنِن ببَ. اِمی خونه کن اَ اِشتَن آختاوی بَدون و چاکون سَر دَتاونِستی و اِشتَن کلاکی عادیلَه آدَمون و ظالیمَه آدَمون سَردِرِ بوارِستیهَ.
پس شمَه پی کامیل ببَه، هَته کن شمه آستامونیَه دَدَ کامیلَه.
ولی بَه گردِ اَیِنی کن بَی قِبول کَردِشون، اِم حَقی داشه کن خدا خَردنون آبون یعنی هر کمی کن چَی نومی ایمان وردِشَه،
یَندِ نَه مِربان دلسوز ببَه و هته کن خدا بشِمَه مسیح دلَکا بخشِستِشَه، شمه نی یَندِ ببَخشَه.
تا بی عَیب و سادَ دل، و خدا بی عَیبَه خِردَنِن بِبَه، خَطاکار و گومراهَه اودومی دِلَه، کن شمَه نور چَوون دِلَکا هِنتَه اِستَرَ اِن اِم دِنیا کا شَپَق بَژِرون،
پس هنتَه خدا اینتخاب بَه قام، کن موقدَّس و خاجَتییَه، بَشتن دل سوزی، مِرَبانی، فروتنی، مولایم بِه و صبری شندری دَکَر.
اَی خاجَتیِن، اَگَم خدا اَمَش اِنتَرَ موحبت کَردَ، اَمه نی پی یَندِ موحبَت بِکَرم.