1 شمَه اِشتَن گِناخونرا و خَطا اونکا مردَ بیرون،
1 شِمَه، شِمَه خَطا اون و گِناه اون دیلَه کا مَردَه بیرونه،
عیسی بَی واتشَه: «تِه بَمنکا پیروی اَکَن و بَرزِن مَردَ اِن اِشتَن مَردَاون چال بکرِن.»
اِمی خونه کن چمن اِم زوعَه مردَ بَه هَنی زندَ آبَه؛ گین آبَه بَه، پَیداآبَه!“ پس جَشن گَتِه شِروو کَردِشون.
ولی ایسَه دِرِستَه کن جشن بیگَرم و خَشی بکرَم، اِمی خاطِر کن اِشتِه اِم برا مردَ بَه، زندَ آبَه؛ گین آبَه بَه، پَیداآبَه!“»
پتارچی نییام غَیراز پتارستِه و کِشته و نیفیت آکَردِ خونِه؛ اَز آمَه ایمَه تا آدَمِن زندَگی بِدارن و اَیکا نی فِرَوون بِدارِن.
عیسی بَی واتِشَه: «اَز راه و حَییقت و زندَگی هِستیمَه. هیچکَسی غَیراَز چمن واسیطۀ نَه دَدَ وَر نیام.
چون هَته کن دَدَ مَردَ اون زِندَ آرَکَرد و اَوون زندَگی بَبَخشِستی، زوعَه نی هر کمی کن بَپیشه، زندگی بَبخشستی.
حَییقتا بَه شمَه باتیمَه، زمانی آ، و هِم ایسَه نی آمَیَه کن، مَردَ اِن خدا زوعَه سَسی دَنّرَست و کسِنی کن دَنَّرست زِندَ آنَّب.
چون شریعَتی کن زندَگی روحَه، مسیحْ عیسادلَکا، بَشِمَه شریعَتی گِناخیکا و مَرگیکا اَراخِمونیشَه؛
هَته کن توراتیکا نوشتَه آبَیَه: «اَولین اینسان، یعنی آدَم، زندَ موجود آبَه»؛ آخِرین آدَم، روحی آبَه کن زندَگی دَرِ.
اِمی خونه کن مسیح موحبت اَمه کنترل بکیَه، چون بَموستیمونه کن ایی نفر گِردی خونه مَردَ، پس گِرد مَردینَه.
چَوون عَقِل تاریک آبیَه، و نافَم گیری خونه کن چَوون سنگ دلی نتیجه یَه، خدا زندَگیکا رَت آبَه این.
چون هر چیی ایی کن دیار آرَبن، نورَ. اِمی خاطر کن واتَشون: «اَی ته کن خاویکایشَه، پِب، مردَاون دِنیاکا زندَ آب، مَسیح اِشتَن نوری، اِشتِه سَردِرِ دَتاوِستییَه.»
و خدا بَشِمَه کن گِناخون دلَکا و اِشتَن نفسی سِنَت نِبِه کا مردَ بیرون، خدا بَشِمَه مَسیح نَه زندَش آکَردَ. اَ چَمَه گناخون گِردی بخشِستِشه،
ولی اَگَم ایلَه ویوَ ژِنی عَیّاشی دلَکا زندَگی بکرِ، با امکن زندَیه، ولی مردیَه.
اَمه بَموستیمون کن مَرگیکا دَیوَردَمونه و زِندَگیرا آرَستَه ایمون، اِمی خونه کن برا اون موحبت بَکمون. هَر کم موحبَت نِکَرِ، مَرگیکا بَمَندیَه.
«ساردِسی کلیسا فرشتَرا بنوِس: «اَ کن خدا هف گلَه روح و هف گلَه اِسترَ دارِ، انترَ باتی: اِشتِه کارونکا باخبَریمه. تِه اِشتِه زندَ بِه خونه سَرشناسیشَه، ولی مَردَایش.