Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




نامَه اَفسوسی کلیسارا 1:13 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

13 و شمه نی چَی دلَکا، وقتی کن حَییقتی کَلامی، کن هَه شمَه اِنجیل نیجاتَه درَستِرون و بَی ایمانِرون وردَ، ؛ خدا موقدسَه روح نَه کن وعَدَشون دوعَه یَه مُهر بیرون،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

13 شِمَه نی اَیی کا، وختی که حقیقتی کلامی، که شِمَه هَ نجاتی اِنجیلَ دَرَسِرونَه و اَیی ایمان وَردِورنَه، روح‌ القدسِ موعودی نَه مُهر بیرونَه،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




نامَه اَفسوسی کلیسارا 1:13
38 Iomraidhean Croise  

پس اَگَم شمَه کن آوشَریرون بَموستیرون کن چِنتَه چاکَه خلا اون شَمَه خِردَنون بدَرَ، چَنَه ویشتَر آستامونیَه دَدَ، خدا موقَدَسَه روح اَ کَسِنی دَرِکن اَیکا بَپیشونَه.»


اَز چمن آستامونیَه ددَ وَعدَ، شمَه سَردِرِ رَونَه آمَکرد؛ ولی اِم شَهریکا بومونَه تا وقتی کن خدا خنَر آستامونیکا، شِمَه پَتلمَه آکَر.»


اِمی خاطر کن شریعت موسی اِ پَیغَمبری واسیطَنَه آدوعِه آبَه؛ فیض و حَییقت، عیسی مسیح واسیطَنَه آمَه.


ولی اَ دیفا اَکَر، یعنی خدا موقَدَسه روح، هَه کن دَدَ چمن نومینَه رَونَه آرَکَرد، اَ گردِ چییون بَه شمَه آموج آرَدا و گِردِ اَ چییونی کن اَز شمَرا واتِمَه، شمَه یاد آرَفند.


«ولی وَقتی اَ دیفا اَکَر کن اَز اَی دَدَ طَرَفیکا شمَرا رَونَه آمَکَرد با، یعنی روح حَقیقت کن دَدَ طَرَفیکا بومَی، اَ اِشتَن چمن خونه شاهیدی دَرِ،


اَکَن چَی شاهیدی قِبول بَکَی، تَایید بَکَی کن خدا حَییقَتَه.


هَردَ چی ایی را کن هیچ آرَب کار مَکَرَ، بَلکَم هَردَ چی ایی خونه کار بکَرَ کن تا زَیرونَه زندَگی بَمَندیه، هَردَچی ایی کن اینسانی زوعَه بَه شمَه آرَدا. اِمی خونه کن خدا، هَه آستامونیه دَدَ، اینسانی زوعَه سَر مهر تَایید ژِشَه.»


ایکَرَ کن عیسی رَسولونَّه دَرِ بَه اَیِنِش فِرمون داشَه کن: «شَهر اورشَلیمیکا مَشَه، بَلکَم اَ وَعدَ کن آستامونیَه دَدَ دوعَش بَه مونتَظیر بومونَه، و واتِش: هَتَه کن بَمِنکا دَرَستِرون؛


«اَی برا اِن، اَی ابراهیم پَیغمبری اودومی خِردَنن، و اَی خدا تَرسِنی کن اِم جِگاکا مَندیرون! اِم نیجات اَدَرَ پَیغوم، چَمَرا رَونَه آبَه یَه.


عیسی خدا راستَه بالی طَرَفیراشون کفا بَردَ و اَ آستامونیَه دَدَکا، خدا موقدسَه روح کن وَعدَ آدوعَش بَه ویگَتِش و چَمه سَردِرِ ویکَردِش، هِم کن ایسَه بَویندیرون و کان دَرَستِه.


اِمی خونه کن اَز اِنجیلیکا عار ندارِم، چیرا کن اِنجیل، هَر کَمی نیجات دوعِه را کن ایمان بوعَرِ، خدا زبقَه، اَوَلیکا یَهود و چَی بَه دوملَه غَیر یَهود.


ابراهیم سِنَت کَردِ نِشونَش ویگَتَه تا چَی صالح بِه را موهری ببو، کن سِنَت بِه نَه، و ایمان داشتِه خونه چَی نَصیب آبَه. اِنتَرَکِه، اَ گِردِ اَیِنی کن بی اِمکن سِنَت بِبون ایمان بوعَردینَه، دَدَ یَه، تا اَیِن نی صالح بَه حیساب بان.


ولی شکرخدا، هَر چَنَه چیمی بَه نَه، گِناخی وَزییَر بیرون، ولی ایسَه صِدقِه دِلینَه اَ آموجی کا فِرمون بَبَرون کن خدا، شِمَش آدوعَیَه.


واِشتَن مُهری چَمه سَر ژَشه و اِشتَن روح، هنته بَیانه شیوار چَمَه دلونکاش آنوعَیَه.


راست واتِه نَه، خدا خنَری نَه، صالح بِه اَصلَحنَه کن چَمَه راستَه بالو چَپه بالیکارَ؛


اَ اِنتَه کَردِشَه تا ابراهیمی بَرَکت، مَسیح عیسا دِلَکا غَیرِ یهودیون نَصیب ببو، و تا اَمه اَ روح کن وَعدَ آدوعَشون بَه، ایمانی راه نَه بیگِرَم.


البَت کن اَگَم گَمون بکرَم، کن چَی خونه درَستَرون و اَ حَییقتی سَردِرِ کن عیسی کا اَ، آموج گَتَرون.


خدا موقدسَه روح کن اَینَه رخِستِه روجیرا مُهر بَه ایرون، برضَخ آنِکرَ.


اَمه یَژَن خدا شکر بَکمون اَموقه کن شمه خدا کلامی قِبولِرون کردَ، اَی اَمَکا درَستِرون، اَرون نِه هنته اینسانی گَفی شیوار، بَسکم هنته خدا کلامی شیوار قبول کردرون، هته کن حَییقتا هِستَه؛ کن شمَه ایماندارون دلَکا، کار بَکَی.


چَتین تقلا بَکه کن خدا حِضوریکا مقبول بَبی، هنتَه پاسَریی ایی شیوار کن خَجالت نییَکَشت و حَییقَتی کَلامی دِرِست بَکار بَگَتی.


اِم حالیکا، سختَه هیمی کن خدا نوعَشه، آمبسته و اِم گفینه موهر بیَه کن: «خداوند اِشتَن آدَمون آرَزنِست،» و «هر کَم خداوندی نومی ایقرار بکرِ، پی نادِرستیکا رَت آبو.»


و چنترَ خِردَن گیریکا موقدسَه نوِشته اون اَزنیشَه کن بَشانَه، بَتِه حیکمت یاد دوعه و اَ ایمانی کن مسیح عیسی دلَکارَ واسیطنَه، نیجات گَتِرا آرَسونِه.


اِمی خونه کن خدا فیض اَیر آبیَه، اَ فیضی کن آدَمون گِردی نیجات آرَدا،


پس اَگَم اَمه انترَ یالَه نیجاتیکا غافل بِبَم، چِنترَ چَی جَزاکا بَروَزَم؟ اِم نیجات اَولیکا خداوندی واسیطنه اییلا آبه و چَی بَه دوملَه اَیِنی واسیطنه کن اَشون درَستَه چَمرا ثابیت بَه،


اَ اِشتَن ایرادَنه کلامی حَییقتینه، اَمَش خَلق کردَ تا چَی مخلوقاتی نوبَر ببَم.


پس هَر مودیل فیساد و هر مودیل آوشَر گیری کن مندیَیه، اِشتَنکا رَت آکَرَ و فروتَنینه، کَلامی کن خدا شِمَه دلی دلَکا کَشتَه شه قبول بکَرَ. اَ کلامی کن بَشایَه شِمَه جانون نیجات بدَرِ.


چیمی بَه نَه شمه مردوم نِبیرون، ولی ایسَه خدا مَردومیرون؛ ایی زمان خدا رَحمتیکا محروم بیرون، ولی ایسَه دِ خدا رَحمَتِرون ویگَتیَه.


اَموقه ایلَه فرشتَه ویندِمَه کن آختاو پِرمِه جگا طرَفیکا آستامونیرا کفا شَه و زندَ خدا موهر بَیکا بَه. و تَتَّه لَسَّنه اَ چار گلَه فرشتَه کن خِشکی و دَیرا ویراونستِه خَنَری اَیِنشون دوعَه بَه، سَس آداشَه


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan