9 آدَمِن گِرد اَی گَل ژِ موقِه و خدا شکر واتِه موقِه ویندِشون،
9 گِردِ مردم اَیی ویندِشونَه که راه بَشی و خِدا شُکر بَواتی،
وَقتی عیسی اِم گَفون ژِشَه، گِردِ اَیِنی کن عیسی زِرَبَرا بین خَجالَت زَدَ آبین، ولی گِردِ مَردوم گِردِ کارِنِ پور شکوه و پور جَلالَی کن عیسی اَنجوم اَدَریَه خَشی اَکَرینَه.
وَقتی مَردوم اَ چیی کن پولوس اَنجوم داشَه ویندِشون، لیکائونی زَبانینَه لَسَّه آداشون: «خدا اِن اینسانی شیوار چَمَه خونه بنیرا آمَه اینَه!»
اَیِن یَندِ شون واتَه: «اِم دِ نَه چِبکَرَم؟ اِمی خونه کن گِردِ اورشَلیمی آدَمِن بَموستین کن ایلَه مُعجیزَ چَوون بالینَه اَنجوم بَیَه و اَمه نِمونَشا اَی حاشا بِکَرَم.
شورا آدَمِن، پِطروس و یوحنا برکَه تَهدید کَردِ بَه دوملَه آهَشتِشون، اِمی خونه کن راهی چَوون مجازات کَردِ را پَیدا نِکَردِشون. اِمی خونِه کن آدَمِن گِرد، اَ چییون ایتفاق دگِنِسته خونه، خدا ستایش اَکَرینَه.