Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




دِوُّمین نامَه تیموتائوسیرا 2:19 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

19 اِم حالیکا، سختَه هیمی کن خدا نوعَشه، آمبسته و اِم گفینه موهر بیَه کن: «خداوند اِشتَن آدَمون آرَزنِست،» و «هر کَم خداوندی نومی ایقرار بکرِ، پی نادِرستیکا رَت آبو.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

19 با اِم حال، اَ مُحکمَه پاکاری که خِدا نوعَشه، پابَرجایَه و اِمی نَه مُهر بییَه که: «خِداوند اِشتَن آدَمون آزونِه،» و «هَر‌ کسی خِداوندی نومی اِقرار بِکَرِه، بَسی نادُرستی کا دوری بِکَرِه.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




دِوُّمین نامَه تیموتائوسیرا 2:19
69 Iomraidhean Croise  

اِمی خونه کن دروعَه مَسیحِن و دروعَه پَیغمبَرِن بومَن، و اِنتَرَ نِشونَه اِن اَیر بَکَن و موعجیزَاِن اَنجوم دَرِن تا اَگَم بشان، بَرگُزیدَاون گُمرا بِکَن.


پس بشَه و گِردِ میلَّتون چمن شاگرد آکَرَ و اَوون دَدَ نومینَه و زوعَه نومینَه و خدا موقدسَه روح نومینَه غُسل تعمید بِدَر،


اَموقه اَز آشکارا اَوون باتیمَه: ”هَرگز شمه آزنِستَم نیَه. اَی بَدکارن، چمن چَمی نَ کا رَت آبه!“


وَقتی کلاک وارِستَه و لَیس آمَه و وا راست آبَه و اَ کهَ سَر زور وَردِشَه، اَ کَه خراو آنییَبن اِمی خونه کن چَی هیمی کازی سَریکا سِی آکردَشَه.


ایِن ایلَه سِکَه وَردِشونَه. عیسی اَوونکا دَپَرسِستَه: «اِم سِکَه سَری شِکل و نوم چیکی شِنَه؟» اَیِن جَواب داشون: «قیصری شِنَه.»


اِمی خونه کن دروعَه مَسیحِن و دروعَه پَیغمبَرِن بومَن، و اِنتَرَ نِشونَه اِن اَیر بَکَن و موعجیزَاِن اَنجوم دَرِن تا اَگَم بشان، بَرگُزیدَاون گُمرا بِکَن.


اَمّا اَ بَشِمَه باتیَه: ”واتِمَه کن نِمَموست کِرم جِگاکا آمَه اینَه. اَی بدکارِن بَمنکا رَت آبه!“


اَ کَسی بَمَندیَه کن کَه سِی آکَردِ خونه، زَمینی دول کَندِ شَه و کَه هیمی کازَ مَغاری سَر آناشَه. وَقتی کن لَیس آمَه و لَیسآو اَ کَه سَرفشار وَردِش، نِشاستِشَه اَ کَه تم دَروَرِ، اِمی خونه کن آمبَست سِی آبَه بَه.


چاکَه شونَه اَزیمَه. اَزاِشتن پَسون آمَموست و پَسِن بَمن آزنِن،


«شمَه گِردی خونه گَف نِمَژ، اَز اَیِنی کن اِینتخاب کَردمَه آمَموست. اَمّا موقدّسَه نوشتَه اون اِم واتَه چیی اَنجوم ببیَه کن باتی، ”اَکَن چمن نونی هَردِش، چمن غَنیم گیریرا راست آبَه یَه.“


اَکَن چَی شاهیدی قِبول بَکَی، تَایید بَکَی کن خدا حَییقَتَه.


و چَی پَیدا آبِه بَه دوملَه اَشون اَنطاکیَه را وَردَ. اَیِن اَ جِگاکا ایی سال کلیسا مردومینَه جَم آرَبین و برکَه وِرَ کاولَه ایی آموج اَدَرینَه. اَنطاکیَه کا بَه کن اَوَلین کَرَ را عیسی شاگِردِنشون مسیحی واتَه.


تا اَیِنی کن اینسانون اودومیکا مَندَ اینَه، وگِردِ یهودییِنی کن چمن نومی، اِشتَن سَریکا دارِن خداوندی دوملَه بگَردِن. خداوند باتی، خداوندی کن


و اِم جِگاکا نی سَران کاهِنون طَرَف ایختیار بَداشتی تا هَر کَمی کن اِشتِه نومی بوعَرِ، ویلاخِنِه.»


خدا اِشتَن قام کن نارتَر تاکَه آکَردَش بَه، رَد آنِکَردِشَه. نینَّه موست موقدسَه نوشتَه اِن، ایلیا خونِه چِه باتی؟ اِم کن اَ چِنتَه قام ایسرائیلی زِرَبَرا خدا وَرگِلَی کَردِشَه و واتِش:


موحبَت پی خالیص ببو. بَدیکا رَت آبَه و چاکَه چیکا سَخت آچیکَه.


اوزون چمن طَمارزو اِم بَه کن جِگا اییکا اِنجیلی موعیظَه بکَم کن مَسیح نومِشون درَستَه مَبو، تا نِکَر دییرَ کَسی هیمی سَردِرِ، بنا سی آکَم،


و تا غَیرِ یَهودییِن، خدا چَی رَحمَتی خونِه شکوه و جلال بدرِن. هَتَه کن موقدسه نوشته اونکا نِوِشتَه آبَه یَه: «اِمی خاطِر، اِز بَتِه یهودیون دِلَکا ستایش بَکمَه، و اِشتِه نومی کا آواز بَخَندیمَه.»


بَموستیمون اَیِنی حَقیکا کن خدا رَی بَداشتینَ و چَی ایرادَنَه خِلِه بَه اینَه، گِردِ چیی اِن چَوون خِیری یَتیرا کار بَکَنه.


هر چَنَه، چَوون دِنیا آمِه بَه نَ و یا اِمکن چاک یا بَدَ کاری بِکَرِن، اِمی خاطِر کن خدا هدف اِشتَن اینتخابیکا آمبَست بومونِه، نِه کار اَنجوم دوعِه نَه، بَسکم چَی واسیطنَه کن صَلا بَژَیَه-


خدا کلیسارا کن شهر قورنتوسیکارَ، و اَیِنی کن مَسیح عیساکا تَقدیس بَه اینه و اَیِنشون صَلا ژَیه تا یندِنه موقَدس ببون، گِردِ اَیِنی نَه کن هر دییَرَ جِگاکا چَمه خداوند عیسی مسیح نومی خِلِه بَکَن، کن چَمه خداوند و چَوون خِداوندَ:


ولی اَکَن خدا رَی بَداشتیَه، خدا بَی آرَموست.


پس خاجَتی اِن، ایسَه کن اِم وعدَ اِن چَمه شِنَه، بِرَ اِشتَن، روح و جندَکی هر ناپاکیکا پاکیَه آکَرَم و خدا ترسینَه، موقدَّس بِه، کامیل آکَرم.


اَمّا ایسَه کن خدا آزنَه یا بِیتَر بِواجِم، خدا بَشِمَه آرَزنِست، چِنتَه یَه کن اِم دِنیا، سِست و بی اَرزِشَه قانونون طَرَف هَنی آگَردَ؟ یعنی بَپیرون هَنی چَوون وَزییَر آبَه؟


شمَه اَ عیمارَتی سَر کن رسولِن و پَیغمبرِن چَی هیم بینَه، بَنا آبَه ایرون، کن مسیح عیسی اِشتَن اَ بَنا، اصلییَه سِه اَ.


آستامونیکا و زَمینی سَردِرِ هر خانیوادَ ایی، چَی نومی بوعَردین،


خدا موقدسَه روح کن اَینَه رخِستِه روجیرا مُهر بَه ایرون، برضَخ آنِکرَ.


اَگَم چمن آمِه عَری دگِنِسته، بِزنی کن خدا کَه آدَمون دلَکا کن زندَ خدا کلیسا و حَییقَتی سِتون و بینا اَ، چنتَرَ پی رفتار کردِ.


اِنترَکه، اِشتَنرا ایلَه گنجی گِرد آنَّکرد کن چَوون آیندَرا آمبستَه هیم بَبیَه، تا بشان اَ چیی ایی کن حَییقیَه زندَگیَه، بَدَست بوعَن.


اِمی خونه کن اَ هیم دارَ شهریرا چَم بَرا بَه، کن چَی اِستا و اَساز خدا اَ.


پس اَی خاجَتییِن، ایسَه کن اِنتَرَ چییون مونتَظیریرون، بَرک تقلا بکَرَ تا چَی نظریکا بی لکَّه و بی عَیب و صلح و سلامتیکا ببَه.


اَیِن چَمَه دِلَکا بِرِن شینَه، اَمّا اَمَکا نِبینَه؛ چون اَگَم اَمَکا بین، اَمَنَه اَمونینَه. ولی چَوون شِه، آمونستش کن هیچ کِرَم اَوونکا اَمَکا نِبینَه.


اَ اَشیا ویندِر کن مَند بَه، ایسَه دِ نییَه، خَیلی زوو هاویه چالیکا بِرِن آ و نیفلَه آبِرا بَشی. زَمینی سَردِرِ اَمونونکا، اَیِنی کن دِنیا خلق بِه بَه دوملَه چَوون نومی زندَگی دفتَریکاشون نوشتَه نییَه، اَ اَشیا ویندِکا حَیرون آنَّب، اِمی خونه کن اَ مَند بَه، ایسَه دِ نییَه، و بومَیَه.


بَموستیم کِرَم جگاکاشَه، اَ جِگا ایکا کن شَیطونی پادشایی تختَه. اِم حالینَه بَرک چمن نومی دَچِیکه ایشَه، حتی چمن اَمینَه شاهید، آنتیپاسی کِشته روجیکا کن اَشون شمَه دلَکا کن شَیطونی مندَ جگا اَ کِشتِشون، ایمانی کن بَمن داریشَه حاشا نِژِرَ.


و شهری دیوار دانزَ گلَه هیم داری کن چَوون سَریکا وَرَ دانزَ گلَه رسولی نومشون نوشتَه به.


اَیِن چی صفتی بویندینه. چَی نوم چَوون پوشنوکا بمندییَه.


اِشتِه کارون بَموستیم. بوین، ایله آج آبه بَرنگایی اِشتِه نَکا آنوعَمه کن هیچ کَم نییَشا اَی دَبَستِه. بَموستیم کن عِجِزیش، ولی چمن کلامی کاش غَم هردِ و چمن نومی حاشار کردَر نیی.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan