Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




دِوُّمین نامَه تیموتائوسیرا 1:12 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

12 اِمی خاطِرَ کن اِنتَرَ عذاب بَکَشتیم، ولی عارِم نییَه، چیرا کن بَموستیمَه کیکا ایمان وردَمه و قانع آبَه ایمه کن اَ، بَشایَه اَ چیی ایی کن چمن دَستِش دوعَیَه تا اَ روج غَم بَرِ.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

12 اِمی واسی یَه که اِنتَه عذاب کَشِم، امّا عار نیمَه، چیرا که بَزنیم بِه کی ایمان وَردَمه و قانع بیمَه که اَ، بَشای اَ چیی که بَه مِن دَسپاردَشَه تا اَ روز محافظت بِکَرِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




دِوُّمین نامَه تیموتائوسیرا 1:12
58 Iomraidhean Croise  

چَی نوم گردِ قامونرا اومید بَبیَه.»


«غَیراَز آستامونیَه دَدَ هیچ‌کَم اَ روج و ساعَتی نییَموست؛ حتی آستامونیَه فرشتَه اِن و زوعَه نی اَیکا خَبر نِدارِن.


دیوون کَردِ روجیکا خَیلیِن بَمن باتینَه: ” اَی خداوند، اَی خداوند، مَگَم اَمه اِشتِه نومینهَ پیشگویی نِکَریمون؟ مَگَم اِشتِه نومینه پَریان بِرِن بَنِکَریمون؟ مَگَم اِشتِه نومینه وِرَ موعجِیزَ اَنجوم آنِدَریمون؟“


بَشِمَه باتیمَه کن دیوون کَردِ روجیکا، مجازاتی تَحمل کَردِ شهر سُدومیرا راحَت تَرَ تا اَ شهریرا.


اَموقه عیسی تَتَّه لَسَّه نَه سَس آداشَه و واتش: «اَی دَدَ، اِشتَن روح اِشتِه دَست آمَدا.» اِمی واتشهَ و آخِرین نَفَسی کَشتِشَه.


چمن درخواست اِم نیَه کن اَوون اِم دنیاکا ببری، بَلکَم اَپیمه اَ آوشَریکا اَوون غَم بَری.


هیچ‌ کَس نیَشا چمن وَر با غَیراَز اَ کن، دَدَ کن بَمن رَونَه آکردشَه، اَی چمن طَرَف دَراکِنِه، و اَز دیوون کَردِ روجیکا اَی زندَ آمکَرد.


پولوس و بَرنابا جورئَتینه واتِشون: «لازِم بَه خدا کَلام گِردیکا بَه نَه شِمَرا واتِه ببو. ولی اِمی خونِه کن اَی رَد کَردِرون و بَشتَن زَیرونَه زندَگی لایق نِویندِرون، پس ایسَه اَمه غَیرِ یَهودیون طرَف بَشیمون.


ولی یَهودییِن، تعصُّبی و سرشناسَه ژِنون و شَهری مِردون کن رهبَر بین، جیکو ژِشون. اَیِن نی پولوس و برنابا اَیذَت آزار کردِشون و اَ منطقه کا بِرِن برکردِشون.


ولی پولوس جواب آداشَه: «اِم چه کاریَه بَکَرون؟ چیرا اِشتَن بِرَمِستِه نَه چمن دِلی بَچاکِنِستیرون؟ اَز حاضِریمه خداوند عیسی نومی خونِه، نِه تاکَه زیندانیرا بِشوم، بَسکَم اورشَلیمکا نی بِمِرِم.»


وَقتی کن اِستیفانی سِنگ سار اَکَرینَه، اَ تَتَه لَسَّنه واتِش: «اَی عیسای خداوند، چمن روح قِبول اَکَن!»


اِمی خونه کن اَز بَی آمونِستِم کن چمن نومی خونِه چِه عذابِنی پی بکَشه.»


اِمی خونه کن اَز اِنجیلیکا عار ندارِم، چیرا کن اِنجیل، هَر کَمی نیجات دوعِه را کن ایمان بوعَرِ، خدا زبقَه، اَوَلیکا یَهود و چَی بَه دوملَه غَیر یَهود.


هَتَه کن اِشعَیای پَیغمبَری کیتاویکا نِوِشتَه آبَه یَه کن: «دَیَس، صَهیونیکا سِه ایی آمَنا کن لِسکیستِه باعیث بَبی، و کازَ مَغاری کن ویگِنستِه باعیث بَبو؛ وهَر کَم کن بَی ایمان بوعَرِ، شرمندَ آنیَبِن.»


اَ بَشِمَه تا بَه آخیر آمبَست غَم بَردیَه، تا چَمه خداوند عیسی مسیح روجیکا بی تقصیر ببَه.


هر کَسی کار دیار آرَبن، چیرا کن اَ «روج» گِردِ چییون اَیر آرَکَرد. اِمی خونه کن آرا، کاری نتیجه دیار بَکَی، و اینسان هر کاری بکَرِ، آرا بَی وَرداورد بَکَیَه.


هَته کن ایشتیاقینه اینتظار بَکَشتیم و اُمیدِم هِستَه کن هیچ چیکا سَر اَفکَندَ آنیمَب، بَلکَم کَامیلَه جورئَتینه، ایسَه نی اوزونی شیوار، مَسیح چمن تَنیکا جَلال بگَتی، چِه مَرگیکا و چِه زِندَگیکا.


تا مسیح و چَی زندَ آبِه اینجاری آزنِم و چَی عَذابونکا شَریک آبوم، چَی مَرگی دلَکا، هنته چَی شیوار آبوم،


اَ، اَ خِنَرینَه کن بَی زبق آرَدا تا گردِ چییون اِشتَن فِرمون آکَرِ، کن چَمَه ذلیلَه تَنی، عَوَض آرَکَرد تا هنته چَی شکوه و جلال گَتَه تَنی شیوار آبَم.


حَییقَت کن اَز گِردِ چییون چمن خداوند مَسیح عیسی آزنِستِه کا کن هَمه چیکا کفاترَ، ضَرَر بَموستیم. چَی خونِه گِردِ چییون از دَست آدوعَمَه و اِمون گِردی هیچ بَحیساب بوعَردیم، تا چمن منفعت مسیح ببو.


و نینَّشت اَمه غَیریَهودیونَّه گف بِژَنم تا نیجات بیگِن. اِنترَکه اِشتَن گِناخون پَیمونَه اوزون کوکورو بَکن. ولی خدا غَضَّب آخیر بَسَر چَوون سَردِرِ ویرمَیَه.


ولی شمَه اَی برااِن ظِلَماتیکا نیرون کن اَ روج هنته پتارچی شیوار بشمَه غافلگیر بکرِ.


تیموتائوس، اَ امانتی کن اِشتِه دَست دوعَشونه، غَم بَه. دَدارَ گَفونکا و زِرَبَرا اَ فکرونکا کن ایشتباهی اَوون مَریفَت باتینَه کا، رَت آب؛


خدا موقدسَه روح کاریَرینه کن چَمه دلَکارَ، اَ چاکَه اَمانتیکا کن اِشتِه دَست دوعَشونه، غَم بَه.


خداوندی رحمت اونیسیفوروسی کَه آدَمون سَر ببو، اِمی خونه کن اَ چَن کَرَ چمن جانی تازَ آکردِش و چمن زیندان دَگِنستِکاعارِش نِبَه.


خداوَند بَی عَطا بکَرِ کن اَ روجی دلَکا، خداوندیکا رَحمتی ویگِرِ. و تِه گردِ چَی خیدمتونی کن شهر اَفِسوسیکا کردشَه، چاک بَموستیشَه.


پس، چَمَه خداوندیرا شاهیدی دوعه خونه یا اَز کن چَی خونه زیندانیکام، عار مَزون، بَسکَم تِه نی اِنجیلی خونه خدا زِبقینَه عَذاب کَشتِه کا شریک بب.


چَی خاطِرَ کن موجریمون شیوار بَمن زِنجیلینه دَبستَشون و کام عذاب کَشتِه، ولی خدا کلام زِنجیلیکا نییَه.


ایسَه بَه دوملَه اَ صالِح بِه تاج مِرا آمادَیَه، تاجی کن خداوند، اَ عادیلَه داور، اَ روجیکا بَمن عطا بکَیه، نِه تاکَه بَمن، بَسکم بَه گِردِ اَیِنی کن چَی اَیر اَبِرا ایشتیاق دارینَه.


اِم گَفیَه کن بَبی بَی ایتماد کردِ و تِکا بَپیمه کن اِم چییون سَردِرِ ایصرار بداری، تا اَیِنی کن خداشون ایمان وَردیَه، هوش ببون کن بَشتن چاکَه کاریرا وقف بکَن. اِمِن گِردیرا چاکه و مِفَتَه.


و چَمه چَم تاکَه عیسی کا ببو کن چَمَه ایمانی هیمَه و چَمَه ایمانی کامیل آرَکَرد، و اَ خَشی خونه کن چَی نَکا به، صلیبی سَردِرِ تاوِش وردَ و چَی ذلیل بِه و گِچ گیرییش ندید گتَه، و خدا تخت پادیشایی راستَه وَریکا نِشتَه یَه.


چون هَه اِشتَن ورداورد بِه موقه، عذابِش کَشتَه، بَشایَه اَیِنی کن ورداورد آنَّب، کاریَری بدَرِ.


پس عیسی بَشایَه اَیِنی کن چَی واسیطَنه خداکا نِزِک آنَّب کامیلا نیجات بدَرِ، اِمی خونه کن اَ اوزون زندَیَه تا چَوون خونه شفاعت بکرِ.


شِمَرا کن خدا خِنَرینَه و ایمان داشتِه واسیطَنه، اَ نیجاتی خونه کن آمادَ آبیَه تا آخیرَ زَمانیکا اَیر آبو، حفظ آبَه ایرون؛


اِم حالیکا اَگَم ایی نفر مسیحی بِه خونه عذاب بَبَردی، شرمندَ آمبو، بَسکم اَ نومی دِلَکا خدا شکوه و جلال بدَرَ.


پس اَیِنی کن خدا خواستینه عذاب بَبَن، پی اِشتَن جانون «اَمینَه خالِقی» دَست آدَن و چاکه کارون ایدامه بدَرن.


ایسَه اَیرا کن قادِرَ بشمَه لِسکیستِه کا غَم برِ و بی عَیب و پتلمه یالَه خَشینه اِشتَن شکوه و جلالَه حِضوریکا حاضیر آکَرِ،


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan