Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




دوّمین نامَه تَسالونیکی کلیسا را 1:8 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

8 کولوستارَ آرا دلَکا اَ خدانشناسون و اَیِنی کن چَمه خداوند عیسی اِنجیلیکا نافِرمونی اَکَرینَه، تَقاص ویرَگت.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

8 آلاو دارَه آتشی دیلَه کا و خِدا نَشناسون و کسونی که چَمَه خِداوند عیسی اِنجیلی کا اِطاعت نِکَرِن، تقاص ویگِرِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




دوّمین نامَه تَسالونیکی کلیسا را 1:8
59 Iomraidhean Croise  

اَموقه اَیِنی کن چَی چَپَه طَرَفیکا هستبِین باتیَه: اَی ملعونِن، بَمنکا رَت آبه و اَ زَیرونَه آرا را بشَه کن ابلیس وچَی فرشتَه اونرا آمادَ آبَیَه،


پس اَیِن زیرونَه عذابیکا دَله دَنَّش، ولی صالحه آدَمِن زَیرونَه زندَگی دَله دَنَش.»


و محکومیت اِمَه کن، نور دِنیا دِلَرا آمَه ولی آدَمِن، ظِلَماتی، نوریکا ویشتر رَی دارینَه، چیرا کن چَوون اَعمال بَد بَه.


اَموقه عیسی کا دَپَرسستین: «اِشتِه دَدَ کرَم جگاکارَ؟» عیسی جواب داشه: «شِمَه نه بَمن آزنَه و نه چمن دَدَ. اَگَم بَمن آرَزنیرون چمن دَدَ نی آزنیرون.»


پس خدا کَلام هَمه جِگاکا پخش آرَبیَه و شاگِردون تعداد اورشَلیمیکا خَیلی ویشتَر آبَه و یالَه کاولَه ایی یهودی کاهینونکا نی ایمان وردشون.


هَتَه کن خدا آزنِستِه چَوونرا اَرزِشی نِداریَه، خدا نی اَیِنِش، چَوون مِچِمَه فکریکا آهَشتِش تا اِشتَن بَدَ کارون اَنجوم بِدَرِن.


خدا، مسیح واسیطَنه اَمَش فیض دوعَه تا چَی رسولِن آبَم و قامون گِردی راهنمایی بکَرَم کن مسیح نومی سَردِرِ ایمان بوعَرِن و بَیکا ایطاعَت بکَن.


ولی گردِ اَیِن انجیلیشون قِبول نِکردَ، اِمی خونِه کن اِشعَیای پَیغَمبری کیتاویکا باتی: «اَی خداوند، کیی چَمَه پَیغومی باوَرش کَردَ؟»


اِمی خونه کن جورئَتِم نِکردَ غَیراَز اَ چییی ایی کن مسیح چمن واسیطنَه اَنجوم دَرِ، چیی ایکا گَف بِژَنِم، تا غَیر یهودیون، چمن گَفِن و کارون واسیطنَه، ایمان داشتِه را فِرمون آکَم،


اَمّا ایسَه پَیغَمبَرون نِوِشتَه اون واتَنَه، و زَیرونَه خدا حِکمینَه، گِردِ قامونرا دیار آبَه تا اَیِن ایمان بوَعن و ایطاعَت بِکَن،


مگَم نینَّموست کن وقتی بَشتَن هِنتَه فِرمون اَبَرَ وَزییَرون شیوار، کَسی دست بدَرَم، اَ آدَمی کن اَیکا فِرمون بَبَردیرون، وَزییَر بَبیرون، چِه گناخی وَزییَر، کن چَی آخیر مَردِ یَه، چِه خدا ایطاعَتی وزییَر، کن چَی آخیر صالِح بِحیساب آمِه یَه؟


اِم دَدارَ گَفونکا کن چَوون خونه مست آبَه ایرون، عَقلی سَر بِرَو دِ گناخ نِکَرَ؛ اِمی خونه کن بعضیِن هِستینه کن خدا آنینَزنی اِمی باتیمَه تا شرمندَ آبَه.


اَمه، هر گَه بَه گَه دوعِه و دانا ایی کن خدا زِرَبَرا اَ نیفیت بَکمون، و هر فکری مجبور بَکمون تا میسح کا ایطاعَت بکَرِ.


اَی نافَمَه غَلاطییِن، کی بَشِمَه جاودو کَردَیَه؟ عیسی مسیح مردِ اَنَه شِمَراشون آشکار واتَه بَه، کن اینگار اَ شِمَه چَمون نَکا مصلوب بَه.


چیمی بَه نَ، وقتی کن خدا نِه آزنیرون، چییونیرا وزییَر بیرون کن حَییقتَن خدا اِن نینَّه.


نِه اَ غَیر یَهودییِنی شیوار کن خدا آنینَزنی، شهوت و هَوا هَوَسیکا؛


ولی اَ چیی ایی کن بمَندی، ترسینَه، موجازات و برکَه آرا کن خدا غَنیمون ویبَردیَه، مونتظیر مندِ یَه.


چون اَمه اَ کن اِمی واتِشَه آزنَم: «تقاص چمن شِنَه؛ اَز سزا آمَدا،» و هنی واتشَه: «خداوند اِشتَن قامی سَردِرِ دیوون بَکیَه.»


ایمان داشتِه خونه بَه کن وقتی ابراهیمیشون صَلا ژَ، ایطاعَت کردِشَه و رَونَه آبَه، اَ جِگایی را شَه کن پی اِرث اَبَرییَه؛ هر چَنَه نَزنیَه کن کِرَم جِگارا کا شِه، رونَه آبَه.


اِمی خونه کن چَمَه خدا «هنته اَسوجونَه آرایَه.»


پس اَگَم اَمه انترَ یالَه نیجاتیکا غافل بِبَم، چِنترَ چَی جَزاکا بَروَزَم؟ اِم نیجات اَولیکا خداوندی واسیطنه اییلا آبه و چَی بَه دوملَه اَیِنی واسیطنه کن اَشون درَستَه چَمرا ثابیت بَه،


و اَموقه کن کامیل آبَه، گردِ اَیِنیرا کن بَیکا ایطاعت بَکنَه، زَیرونه نیجاتی سرچشمه آبَه.


اَیِنیرا کن خِدای دَدَ پیشدانی واتنَه، و خدا روح کاری واسیطنه، کن تقدیس بَکَیه، و عیسای مسیح کا فرمون بَردِ خونه و چَی خون کن چَوون سَریکا پِشندِشون، اینتخاب آبَه اینَه: فیض و صلح و سلامتی فِرَوون شمَه سَردِرِ ببو.


هَته کن سارا اِشتَن شو ابراهیمی فرمون بَه و بَی اِشتَن آقا خِلِه اَکَریَه. شمه نی اَگَم چاکی بکرَ و تَرسناکَه چیی کا مترسَه، سارا خِردَنن بَبیرون.


چون اَ زمان آرَرَست کن دیوون کَردِ خدا کَکا شِرو ببو؛ و اَگَم چَی شِروو اَمَکا ببو، پس اَیِنی کن خدا اِنجیلیکا ایطاعَت نینَّکَرد چَوون آخیر چِه بَبیَه؟


و هَه کلامینَه، آستامونن و زَمینی کن ایسَه کاینه ویندِ، آرا را ذخیرَ آبَه یه و تا دیوون کَردِ روجیرا و بی دینون نیفلَه آبِه را غَمِشون هردیَه.


هنترَکه، سُدوم و عَمورَه و چَوون اَطرافی شهرِن، کن هنتَه چَوون شیوار بی عیفتیشون کردَ و هرزَگی ایی کن تنیرا غَیر طبیعی بَه دومله شین، زیرونه آرا کا موجازات بَبین، تا گِردیرا درس عیبرَت ببون.


و اِبلیسِش، کن اَیِنِش گول ژَ به، هه جِگا ایرا کن اَ اَشیا و دِروعَه پَیغَمبریشون ویرفندَ به، دَیراچَه ایکا کن آرا گوگِردینَه پَتلمَه به ویرَفندِشون، اَیِن تا ابد تا ابد عذاب بَکشتینه.


ولی تَرسو اِن و بی ایمانِن و فاسیدِن و آدَمَه کِشِن و زینا کارِن و جاودوگرِن و بُت‌ پرستِن و گِردِ درواَواجون رَسَت، کولستارَ دَیراچَه و آرا و گوگرد، بَبیَه. اِم دوومین مَرگَه.»


اَیِن تَتَّه لَسَّنه سس اَدَرینَه و اَواجینه: «اَی خداوندی کن قادر و قدوس و حَقّیشَه، تا کَینی دیوون نیشَکرد و زَمینی آدَمونکا چَمَه خونی تقاصی وینیشَگَت؟»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan