Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




دوومین نامه قرنتیانیرا 7:7 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

7 و اَمه نِه تاکَه تیتوسی آمه خونه، بَلکَم اَ آلاویستِه ایی واسیطنَه کن شِمَه کا گتَش بَه، اَمه آلاویستیمون.تیتوس شمَه حسرَتیکا، غورصَه، و غیرتی کن چمن سَردِرِ هِستِرونه، خَبر وَردِشَه، اَنَه کن اَز ویشتَر خَش آبیم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

7 و نِه فقط تیتوسی اومِه نَه، بَلکَم اَ تَسلی نَه که تیتوس شِمَه کا گِتَش بَه. تیتوس شِمَه حسرتی کا، غورصَه و غیرتی کا که بَه مِرا هِستِرونه، بَه مِرا خَوَر وَردِشَه، اِنتَه که مِن وِرتَر شاد آکَردِشه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




دوومین نامه قرنتیانیرا 7:7
34 Iomraidhean Croise  

اَموقه پِطروس عیسی گَفون یاد آرَفَندِشَه کن بَی واتَش بَه: «سوکی خَندِ بَه نَه سِه کَرَ بَمن حاشا بَکَشَه.» پس بِرِن شَه و بَرک برَمسِتهَ.


خَشی عازیَه دارون حالیرا، اِمی خونه کن اَیِن آلاوین.


عیسی هَتَه کن عذابیکا بَه، ویشتَر دوا کَردشَه، و چَی عَرق هنتَه خونَه چِلَه اون شیوار زَمینی سَردِرِ ویرَبیَه.


وقتی بَرنابا اَجِگارا آرَستَه و خداوندی فِیضی ویندِش، خَش آبَه و گِردیش تَشویق کَردَ تا صِدقِه دِلینَه خداوندی وَفادار بِبون،


یعنی تا اَمه یَندِ ایمانیکا دلگَرم آبَم، هِم شِمَه و هِم اَز.


وشمه هَنوزَنی کاینَه پوز دوعِه! مَگَم نِباید عازیَه بیگِرَ؟ و اَ کن اِنتَرَ کاریش کَردیَه شمَه دلَکا رَت آکَرَ.


هَتَه کن تا حَدی اَمَرون آزنِستَیَه، تا چَمَه خداوند عیسی روجیکا هَتَه کن اَمه شمَه خاطِر ایفتخار بَکَمون، شمَه نی چَمه سَر ایفتخار بکَرَ.


هه خدا کن اَمه گِردِ چَمَه موصیبتونکا آلاونِه، تا اَمه نی بِشوعَم اَ آلاویستِه ایی کن بَیکا ویگِتَمونه، دییَرَ کَسون کن موصیبتونکان، اَوون آلاوِنَم.


اَز اِمی خاطِر شِمَرا نوِشتمه کن بَشمَه وَرداورد بکَم تا دَیَسم کن هر دستوریکا فرمون بَبَرون یا نِه؟


و حییقتا کن اِم اَوالَکا آه بَکَشتیمون، اِمی خونه اَمه ایشتیاق بَداشتیمونه تا اِشتَن آستامونیَه کَه هِنتَه شِندِری شیوار دکَرَم،


اَمّا خِدایی کن چَکِستَه دلون آلاونِه، تیتوسی آمه نَه اَمَش آلاونیشَه.


چون هَر چَنَه کن اَز اِشتَن نامه نَه بَشِمَه برضَخ آکَردِمه، اِشتَن کَردَ کاریکا پَشمون نیمَه - با اِمکن تیکَلیی ایی پَشمون بیمَه- ولی اِمی خونه کن ویندمَه چمن نامَه شِمَش برضَخ آکَردِشَه، هر چَنَه تلَکه زمانی.


ولی خدا شِکر بَکَم کن اَ غَیرَتی کن اَز شمَه سَر دارِم تیتوسی دِلیکا نی هِستَه.


هَته کن ایشتیاقینه اینتظار بَکَشتیم و اُمیدِم هِستَه کن هیچ چیکا سَر اَفکَندَ آنیمَب، بَلکَم کَامیلَه جورئَتینه، ایسَه نی اوزونی شیوار، مَسیح چمن تَنیکا جَلال بگَتی، چِه مَرگیکا و چِه زِندَگیکا.


چون هر چَنَه جندَکیکا شمه وَریکا نیم، ولی روحکا شمنَه دَرِایمه و شمَه نظم وآمبستَه ایمانی کن مسیح را دارَ، ویندِ خونه خَشیمَه.


ولی ایسَه کن تیموتائوس شمَه وَریکا ویگَردِسته یَه و شمه ایمان و موحبتی چاکه خَبری وردشَه. اَ اَمَش خبر دوعَیه کن شمه اوزون چَمَه تَریفی چاک بَکَرون و هته کن اَمه شمَه ویندِرا ایشتیاق دارَم، شمه نی چَمَه ویندِرا خَوَصِرون.


اِمی خونه کن ایسَه زندَگی بکَمون، اَگَم کن شمه خداوندی دلَکا آمبَست بومونَه.


پس پی چَمه هواس ویشتَر اَ چیی ایی سَر ببو کن درستَمونه، نِکرِ بَیکا مونحریف ببَم.


ایلیا اِ پیغمبَر نی هِنتَه چَمَه شیوارَ اینسانی بَه، ولی اِمی خونِه کن گِردِ اِشتَن وِجودینَه دِوا کَردِشَه کن کِلاک مَوارِ، سه سالو نیم کِلاک زَمینی سَردِرِ نِوارِستَه؛


بَرک خَش آبیمَه کن سَر آگِنیمَه بعضی اِشتِه خِردَنونکا اَ حِکمی سَر کن دَدَ کا ویگَتَمون، واتنَه، حَییقتیکا زندگی بَکن.


اَی خاجَتی اِن، اَگَم چِه بَرکَه ایشتیاق داریمَه تا اَ نیجاتیکا کن گرد اَیکا رَسَت دارَم شِمَرا بنوِسم، ولی لازمم ویندَ اِم چن گِلَه خط نوشتِنَه، شمَکا بپیام، اَ ایمانی کا کن ایکَرَ اوزونیرا موقدسَه آدَمون دست دوعَشونه تقلا بکرَ.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan