Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




دوومین نامه قرنتیانیرا 4:4 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

4 اِم زَمونه خدا بی ایمانون فکری کورآکَردَشه تا مسیح اِنجیلی شکوه و جلالی نوری کن خدا صَفَتَه، نِوینِن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

4 اِم دورَه خِدا، بی ایمانون فیکری کور کَردَشه تا مسیح اِنجیلی جلالی نوری که خِدا دیمَه، مَوینِن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




دوومین نامه قرنتیانیرا 4:4
42 Iomraidhean Croise  

دونه ایی کن چغون دِلَه برگِنستَه، کسیَه کن خدا کلامی دَرَرَست ولی اِم دِنیا تَفشیش و دِنیا مالی وَسوسَه، خدا کلامی خفه آرَکَرد و بَی بَرَ بَکَی.


کلمه اینسان آبَه و چَمَه دلَکا مَندَ. واَمه چَی شکوه و جلالی ویندَمونَه، شکوه و جلالی شایستَه اِ، اَ، تاکَه زوعَه کن دَدَ طَرَفیکا آمَه، اَ فیض و حَییقتینَه پَتلَمه بَه.


هیچ‌ کَس هرگز خدا ویندَش نیَ. ولی اَ تاکَه زوعَه کن دَدَ وَریکارَ، اَی آمونستِش.


ایسَه، اِم دِنیا سَر دیوون کَرد وَقتَه؛ ایسَه اِم دِنیا رَئیس کن شَیطونَه بِرِن بَنَّفند.


عیسی اَیِنِش واتَه: «دِ تَلَکَه زمانی، نور شِمَه دِلَکا هِستَه. پس تا زمانی کن هَنوزَنی نوری دارَ، گَل بژَنَه، نِکَر ظِلَمات شمَه بیگِرِ. اَ کن ظِلَماتیکا گَل بَژَی، نیَموست کِرَم جگارا بَشیَه.


«اَ چَوون چَمی کور آکَردَشَه، و چَوون دلی سَخت آکَردَشه، تا نِکَرِ اَیِن اِشتَن چَمونَّه بوینِن، واِشتن دلینه بِفَهمِن، و آگَردِن و اَز اَوون شفا بِدَرم.»


هر کم بَمن ویندِش، چمن رَونَه آکَری ویندَشَه.


دِ شِمَنه گَف ژِرا فرصَتی مَندَ نی، اِمی خونِه کن اِم دِنیا رَئیس کن شَیطونه کا آمِه. اَ هیچ زِبقی چمن سَردِرِ نِدارِ؛


اَگَم چَوون دلَکا کارونی کَردم نِبَه کن غَیراَزچمن هیچ کَسی اَنجوم دوعَش نییَه، گِناخی نِدارینَه؛ اَمّا ایسَه، با اِمکن اَ کارون ویندَشونهَ، هم بَمنکا و هم چمن دَدکا نیفرت دارِن.


و دیوون کَردِ خونه، اِمی خاطر کن اِم دِنیا رَئیس کن شَیطونه محکوم آبَه یَه.


عیسی هَنی مَردومینَه گَف ژِشَه و واتش: «اَز دِنیا نوریمَه. هر کم بَمنکا پیروی بکَرِ، ظِلَماتیکا گل نیَژِن، بَلکَم زندَگی نوری، بَداشتیَه.»


تا چَوون چَمون آج آکَری، اَتَه کن ظِلَماتیکا نوریرا، و شَیطونی اینجاریکا خدا طَرَف آگَردِن، تا چَوون گِناخِن بخشیدَ آبو، و اَ ایمانی خونه کن بَمنکا بَداشتین، اَیِنی دلَکا کن موقدَّس آبَه اینَه، جِگا ایی بدارِن.”


اِمکن مَسیح پی رَنج بِکَشِه و اَوَلین کَسی ببو کن مَردَاونکا زندَ آبو، تا نوری، اِم قام و دییَرَقامون دِلَکا اییلام بکَرِ.»


نِه، چمن منظور اِمه کن بوت پَرستون قِربونییِن خدا تقدیم نییَبن بَلکَم پَریانون تَقدیم بَبی، و اَز نِمَپی شمه پَریانونَّه شریک آبَه.


تا شَیطون اَمه گول مَژنِه، اِمی خونه کن چَی نقشَه اون بَموستیمون.


وقتی مَسیح اِنجیلی موعیظَه کردِ خونه شهر تروآسیرا شیم، اِم حالیکا کن خداوند یالَه بَرنگایی اَ جِگاکا چمن ناریکا آج آکَردَشه،


و اَگَم اَ چی ایی کن نیفیت بَبی، شکوه و جلالینه دَرِ بَه، چَنَه ویشتَر اَ چیی ایی کن باقی بمندی، شکوه و جلالینه دَرِ.


ولی چَوون فکرِن تاریک آبین اِمی خونه کن تا اومروجنَه هَه نیقاب قَدیمَه عَهدی خندِ موقه کا مندَیه و پِگَتشون نی، اِمی خونه کن تاکَه مَسیح دِلَکا پِنَّگَت.


و اَمه گِرد بی نیقابَ صَفتینَه، خداوندی شکوه وجَلالی، هَتَه کن آوَینَه ایکا، دَیسَم، هَه شکلی شیوار، جلالیکا دییَرَ جلالیرا کن ویشتَر آرَب عوَض آمونَب؛ و اِم خِداوندیکا شِروو بَبی کن، روحه.


چون هَه خِدای کن واتِشَه: «نور ظلَماتی دِلَکا شپَق بژَنِه،» اِشتَن نوری چَمَه دِلونکا دَتاوِنیشَه تا خدا شکوه و جلالی آزنِستِه مَسیح صَفتیکا، اَمه نورانی بکرِ.


کن اِشتَن جانی چَمَه گِناخون راکا آداشَه تا خدا و چَمَه دَدَ ایرادنَه، اِم آوشَرَ زَمونَه کا بِراخنِه.


و زمانی چَوون دِلکا زندَگی اَکَریرون، اموقه کن اِم دِنیا راه اونکا و هوا زبقی رئیسیکا، یعنی اِبلیسییکا پیروی اَکَریرون، هه روحیکا کن هِم ایسَه نی نا فِرمونی خِردَنونکا عمل بَکَی.


اِمی خونه کن چَمه جَنگِستِه جندَک و خونینَه یعنی اینسانینَه نیَه، بَسکم اَمه ریاسَتون زرَبَرا، زبقون زرَبرا، و اَ ظلَماتی اینجاری زرَبرا کن اِم دِنیا سَردِرِ حاکیمینَه، و آوشَری روحانیَه لَشکری زربَرا، کن آستامونییَه جگا اونکا ینَه، بَجَنگِستیمون.


اَ کن هر چَنَه خدا نَه ایی شکل بَه خدا نَه بَرابَر بِه کا دَنچِکِستِش،


اَ، خدا اَ صَفَته کن نییَب بَی ویندِ و اولین خردَن، گردِ خیلقتیکا نارتَر و کفاتَر


خدا اِنتَرَ اَپیش بَه اَیِن بَزنن کن غَیر یهودیون دلَکا، اِم راز چِه یالَه شکوه و جلالی بَداشتیَه، اَ راز اِمَه کن مسیح شمَه دلَکا شکوه و جلالی اومیدَ.


اَ آموجی کن موتبارِکه خدا پور شکوه و جلالَه اِنجیلی واتنَه، کن چمن دستِشون دوعیَه.


و چَمَه اَ مِبارَکه اومیدی مونتظیر بومونَم، یعنی چَمَه عَظیمه خدا و چَمَه نیجات اَدَر عیسای مسیح شکوه و جلالی اَیر آبِه،


اَ، خدا شکوه جلالی نورَ و چَی ذاتی تمام و کمالَه نَخشَه، و اَ گردِ چییون اِشتَن کلامی زِبقینَه آمبَست غَم بَردیه. اَ، گناخون پاجا آکَردِ بَه دومله، اَ کن با عَظمتَه و عرش برینیکارَ، راستَه بالی طرَفیکا نِشتَه.


چون اَیِنی کن ایی کرَ نورانی آبین، اَیِنی کن آستامونیَه خلا مزَ چَشتِشون و خدا موقدسَه روح دلَکا شَریک آبینه،


و اَمه، پیغبَرون موطمَعینه گفون دارَم کن چاکَه شمه یادیکا بومونه، چیرا کن هنتَه چِرایی اَ کن ظلَماتیکا شپَق بژَی تا ایسبی رِشونی موقه، صبَه اِسترَ شمه دلونکا رشون آکرِ.


اَمّا اَ کن اِشتَن برا کا نیفرَت دارِ، ظِلَماتیکارَ و ظِلَماتیکا گَل بَژَی. اَ نییَزنی کِرَم جِگارا بَشیَه، اِمی خونِه کن ظِلَمات چَی چَمنِش کور آکَردَیه.


گردِ اِمونَّه، ایله تازَ حِکمیَه کن شِمَرا بَنِوِشتیم کن چَی حَقیقَت هِم اَیکا و هِنتَه شِمَکا نی دیارَ، اِمی خونِه کن ظِلَمات بَگِذَشتی و حَییقیَه نور ایسَه نی کا شپق ژِ.


اَمه بَموستیمون کن خدا کا هِستیمون و گِرد دِنیا اَ آوشَری زبقی بِنیکارَ.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan