Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




دوومین نامه قرنتیانیرا 1:12 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

12 اِمی خونه کن چَمَه ایفتخار کردِ، چَمَه ووژدانی خونه اَ کن شاهیدی دَرِ، اِم دِنیا دلَکا صیداقَت و راستینَه، کن خدا کارَ رفتار کردِمون، نِه اینسانی حیکمتینَه، بَسکم خدا فِیضینَه رفتار کردِمون، بَخِصوص شِمنَه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

12 چوم چَمَه اِفتخار، چَمَه وجدانَه که گواهی بَدای، که اِم دنیا کا اَمَه رو راستی و صاف و صادقی نَه که خِدا کا یَه رفتار کَردِمونه، نِه آدَمی حِکمَتی نَه، بَلکَم خِدا فیضی نَه رفتار کَردَمونه مخصوصن شِمَه نَه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




دوومین نامه قرنتیانیرا 1:12
40 Iomraidhean Croise  

پولوس شورا آدَمون سَر چَم دَشتِشَه و واتِش: «برا اِن، اَز تا اُمروج پاجا اَ ووژدانینَه خدا حِضوریکا زندَگی کَردَمَه.»


اِمی خاطِر، اوزون تقلا بَکمَه تا خدا و مردومی وَریکا پاجا اَ ووژدانینَه زندَگی بکَرِم.


مَسیح کا راست باتیمَه، و دِرو نِمَدا، و چمن ووژدان خدا م,قدَسَه روح واسیطَنَه مِرا شاهیدَ کن


اِمی خونه کن مسیح بَمن نَندِشَه تا تعمید بدرم بَسکم عندِشَه تا انجیلی خَشَه خَبری موعیظَه بکَم، ولی نِه دِنیا حکیمه گَفونَّه کن قانِه بَکنَه، تا نِکَرِ کن مَسیح صلیبی خِنر، هیچ آبو.


اِمی خونه کن ایی نَفریرا خدا روح واسیطَنه، کلامی حیکمَت آنَّدا، دییَرَ کَسیرا، هَه روح واسیطَنه کلام مَریفت عطا بَبی،


ولی اِمی کن ایسَه هِستیم خدا فِیضی خونه اَ، و چَی فیض مِرا بی بَرَ نِبَه. بر عَسک، اَز گِردِ اَوونکا چَتین تَر کارِم کردَ، ولی نِه اِشتَن، بَسکم خدا فیضی خونه، کن بَمِنه دَرِ.


واَمه اِمیکا گَف بَژَمون، اَ نی نِه گَفِنینَه کن اینسانیَه حیکمَتینه آموج گَتَمون ببو، بَسکم اَ گِفنینَه کن خدا روح آموج دَرِ؛ و اِمی خاطر روحانییَه حَییقتون اَیِنیرا کن اِشتَن دلَکا خدا روح بَداشتینَه، باتیمون.


اِمی خاطر کن خبَرِم نییَه چِه چیی ایی چمن زِرَبرایَه و اِم بَمن تبرئَه نییَکرد. بَسکم خداوندَ کن چمن سَردِرِ قیضاوت بَکَی.


پس بَرَ عیدی، کَنَه خَمیرازینَه کن، بَدخواهی و آوَشَر گیری خَمیرازَ جشن مَگِرَم، بَلکَم بیخَمیرازَ نونینَه کن راستی و حییقتَه.


مَگَم هَنگومی کن اَپیم بَه اِم کاری بِکَم چیمه میمَه اَکَریمه؟ مگَم اَز اینسانی فِکرونَّه تصمیم بَگَتیم، اَتَه کن ایی لحظَکا بواجِم ’ها، ها‘ و هِم بواجِم ’نِه، نِه‘؟


ولی بَتَرسِستیمَه هَته کن نلَتی حَوّاش گول ژَ، شمَه فکر اَ صاف و صادیق و خالیص بِه کا، کن مَسیح سَردِرِ دارَ، مونحرف آبَو.


اِمی خونه کن اَمه اَیِنی شیوار کن اِشتَن نفعی خونه خدا کَلامی بَخِرَتین، نیمون. بَسکم اَمه خدا چَمون نَکا مَسیح دلَکا گَف بَژَمون. اَ آدَمونی شیوار کن خالیصَه نیَت بَداشتین و خدا طَرفیکان.


بَلکَم نونکِه و آوشرَ راهونکا رَت آبَه ایمون و حیلَه بازی نِمونَکَرد، و خدا کَلامیکا دَست نِبَرَم، بَسکَم آشکارا حَییقتی باتیمون، تقلا بَکَمون کن گِردی ووژدان اَمه، خدا حِضوریکا تایید بَکَرِ.


اَز اِمی شِمَرا حِکم نِمَکرد، بَلکَم بَپیمه شمَه موحبَتی کن دِسَرَ کرچنگ گیرینَه نییَه، دییَرَ آدَمون غَیرَتی واثیتنَه، ثابیت بکَم.


ولی هَر کَم پی اِشتَن کاری وَرداوَرد بکَرِ. اَ تَرَکِه اشتِن ایفتخاری دلیل، چَی شنِه نِه چَی خَمسوعَه شِن.


پس آمبست بومونَه، هته کن حَییقتی دالَه دبستِرون و صالح بِه زرِه دکردِرون،


تا بِشاعَه اَ چیی ایی کن چاکترَ قبول بکرَ و مَسیح روجیکا پاجا و بی عَیب ببَه،


شمه اِشتَن شاهیدیرون و خدا اِشتَن گَواهه که چنترَ موقدَّس و صالح و بی عَیب شمه ایماندارونَّه رفتار کردمون.


چَمَه هدف اِم فِرمونیکا، موحبتَه، موحبتی کن پاجا اَ دِلیکارَ و چاکَه ووژدان و خالیصَه ایمانیکارَ.


تِه اِشتَن گردِ چییونکا چاکَه کارون خونه سرمشق بب. اِشتَن آموجیکا صاف صادیق و با وَقار بب،


اَمَرا دِوا بکرَ، چون موطمَعِنّیمون کن چَمَه ووژدان پاجا اَ و بَپیمون همه جورَ سربلند ببَم.


ولی خدا ویشتَر فیض بَبَخشِستی. اِمی خاطِر باتی: «خدا یالَه نارون نَکا بَمَندی، اَمّا فروتَنون فیض بَبَخشِستی.»


اِشتَن ووژدانی پاجا غَم بَرَ، تا اَیِنی کن شمَرا ایفترا بَگتین، و اَیِنی کن شمه چاکَه رفتاری مَسیح دِلَکا بَد باتین، شرمندَ آبون.


و اَ آو، اَ غسل تعمیدی نمونَه یَه کن ایسَه بشِمَه نیجات دَرِ. ایله تعمیدی کن تنی کثیف گیری خونه نییَه، بسکم پاجا اَ ووژدانی طَمارزو اَ، کن بَپیشَه خدا بوینِه. اِم تعمید عیسی مسیح زندَ آبه واسیطَنه بشِمه نیجات دَرِ،


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan