3 ویوَ ژِنِنی کن واقییَن بی کَسین، حورمت بکَه.
3 ویوَه ژِنَکون اَگم راس راسی بی کَسی نَه، حُرمت بِنَه.
اِم گَفینه، دِ چَیرا واجب نیَه اِنتَرَکه اِشتَن دَدَ نَنَه ایحترام بکَرِ. اِنتَرَکِه شمه اِشتَن سِنَّتی غَم هَرد خونه خدا کلامی دَدار بَحیساب بوعَردیرون.
«برامه شِمَه حالیرا اَی توراتی موعَلیمِن و فَریسیون فرقَه عالیمِن کن دِ سَرَ کَرچَنگینَه! اِمی خونِه کن شمَه آستامونی پادیشاهی بَرَنگا مردمی نَ کا دَبَستَه؛ نِه اِشتَن دَله بَشیرون و نِه بَشتیرون کَسِنی کن راکانَه، دَلَرا بوشون. [
و چَی بَه دوملَه تا هشتاد و چار سالَگی ویوَ مَندَ بَه. اَ هیچ موقِه معبدی آنیَرزی، بَلکَم شَوانَه روج، روجَه و دِوا نَه خدا پَرَستش اَکَریَه.
شهری دَروازَ نِزِکی کن آرَستَه، ویندِشَه مَییِتی کان بَردِ کن ایلَه ویوَ ژِنی تاکَه زوعَه بَه. اَ شَهری خَیلی آدَمونکا نی اَ ژِنینَه دَرِ بین.
وَقتی کن عیسی ویندِشَه نَتَنائیل چَی طَرَف کا آمِه، چَی خونه واتش: «دَیسَه اِم ایله شخصی خدا قامیکا کن حَییقتا بَیکا هیچ حیلَه ایی نییَه!»
اَ روجونکا کن شاگِردِن کایبینَه ایضاف آبِه، یَهودیِنی کن یونانی گَف اَژَنینَه، یَهودیونیکا کن چَوون زبان عِبرانی بَه گِلَی کَردِشون، کن چَوون ویوَ ژِنِن اِشتَن روزانَه غَذا رسَتی دِرِست آنینَّدا.
پِطروس پِبَه اَوونَّه شَه. وَقتی کن اَ جِگارا آرَستَه، اَشون بالاخونَه را بردَ. ویوَ ژِنِن گِرد چَی دووری گَتِشونَه، بِرَمِه نَه شِندِرِنی کن دورکاس، زندَ بِه موقه چَوونرا دَشتَش بَه، پطروسی آمونِستِشون.
پِطروس چَی بالی گَتِشَه و بَی راست آکَردِش. اَموقه موقدسَه آدَمِن و ویوَ ژِنون خِلِه کَردِشَه و طابیتاش زِندَ چَوون دَست آداشَه.
اَمه اِمی دومله نِبیمونه کن ایی نفر اَمه کَفارا بِبَرِ، چِه شمَکا و چِه دییرَ کَسونکا. هر چَنَه مسیح رسولی مقامیکا، اِم حَقّی داریمون کن اِنتَرَ چیی ایی شِمَکا بپییَم،
و پیرَ ژِنون نی هنتَه اِشتِه نَنَه شیوار و جوانَه ژِنون هنتَه اِشتَن خالا اون شیوار، گِردِ پاجا به کا.
پاجا و خالیصه دینداری چَمَه دَدَ، خدا چَمیکا اِمه، کن صَقِرون و ویوَ ژِنون غَرّی موقِه آرَستِه و بَشتَن اِم مَچمَه دِنیاکا رَت آکَردِ.
گِردی حورمَتی غَم بَرَ، برا اون موحبت بکَرَ، خدا ترس ببَه. پادیشا ایحترام بنَرَ.
هِنترَکه، شمه اَی مِردِن، شمه اِشتَن ژِنونَّه جوری زندَگی بکَرَ کن اَوون درک بکرَ و آزنَه، اِمی خونه کن اَیِن بَشِمکا ظَریفتَرینَه و چَوون ایحترامی غَم بَرَ، اِمی خاطر کن اَیِن شِمَنه فیض بخشَه زندَگی وارِثینَه، تا نِکَرِ کن شمَه دِوااِن بی جواب بومونن.