11 اِم چییون حِکم بِکه و آموج بدَ.
11 اِم چییون حُکم بِکَه و تعلیم بِدَه.
اِم چییون حکم بکَه تا چَوون زندَگی کا چیی ایی چَوون چَمای بِه را نِبو.
اَیِنی کن چَوون اربابِن ایماندارین، نِباید اِمی خونه کن یندِنَه برا این، اَوون کمتر حورمَت بکَن. بَسکم پی حتی چاکتَر خیدمت بکَن، چون اَیِنی کن اِم خیدمتیکا برَ بَبَنه، ایماندار وخاجَتی این. اِم چییون آموج بدَ و چَی اَنجوم دوعِرا اَوون تشویق بکَه.
خدا کلامی اییلام بکه و وقتو بی وقت آمادَ بب و ورَ صبرینَه و کامیلَه آموجینَه، ایصلاح و تَشَر و تشویق بکری.
اِم چییون اییلام بِکه؛ و گِردِ اِشتَن زاکیندارینَه، تشویق و توبیخ بکَه. و مَرزِن کَسی بَتِه گِچ بَحیساب بوعرِ.
اِم گَفیَه کن بَبی بَی ایتماد کردِ و تِکا بَپیمه کن اِم چییون سَردِرِ ایصرار بداری، تا اَیِنی کن خداشون ایمان وَردیَه، هوش ببون کن بَشتن چاکَه کاریرا وقف بکَن. اِمِن گِردیرا چاکه و مِفَتَه.