Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اوّلین نامَه تیموتائوسیرا 1:16 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

16 ولی اِمی خاطر، بَمن رحم بَه تا عیسی مسیح اِشتَن صبر کن تَمون آنییَبن، مِرا کن یال تَرین گناخکار بیمَه، آمونِه، تا گِردِ اَیِنی را کن زَیرونَه زندَگی خونه ایمان بوعَردین سرمشق ببوم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

16 ولی اِمی واسی مِن رَحم بَه تا عیسی مسیح اِشتَن صَبری که هرگز تمون آنییَب که گناه کارون دیلَه کا یالتَرین بیمَه نیشون بِدَه، تا کسونی را که اَبَدی یَه زِندگی واسی اَیی ایمان بواَردین سَرمشق بِبوم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اوّلین نامَه تیموتائوسیرا 1:16
37 Iomraidhean Croise  

بَه شمَه باتیمَه: هنتَرَکه ایلَه گِناخکاری کن توبَه بَکَیَه، خدا فرشتَه اون دِلَکا خَشی بَبیَه.»


عیسی جواب داشه: «حَقیقَتا بَتِه باتیمَه، اُمروج بَمِنهَ بهشتیکا بَبیشَه.


بَتِه باتیمَه اِم ژِنی وِرَ موحبَت اِمی خاطِرَ کن چَی وِرَ گِناخِن بَخشیدَ آبَه. ولی اَ کن کمتر بَخشیدَ آبه، کمتر نی موحبت بَکَی.»


اَمّا اِمن نِوشتَه آبَه اینَه تا ایمان بوعَر کن عیسی هَه وَعدَ آدوعَه مسیح، خدا زوعَه یَه، و تا اِم ایمانی واسیطَنَه، چَی نومی دلَکا زندَگی بدارَ.


اَکَن بَه زوعَه ایمان دارِ، زَیرونَه زندَگی دارِ؛ اَ کن زوعَه کا فِرمون نیَبَرد، زندَگی نیَویند، بَلکَم خدا غَضَّب چَی سَردِرِ بَمَندیَه.»


حَییقتا بَه شمَه باتیمَه، هر کَم چمن گَفون دَرَسه و بَه خدا کن بَمِنِش عَندَیَه ایمان بوعَرِ، زَیرونَه زندَگی بَداشتی و چَی سَردِرِ دیوون نیَبن، بَلکَم اَ، مرگیکا، زندَگیرا آمَیَه.


گِردِ اَیِنی کن ددَ بَمن دَرِ، چمن وَر بومَنَه؛ و اَکَن چمن وَربا، اَز هرگز اَی رَد نِمَکرد.


اِمی خونه کن خواست چمن دَدَ اِمه کن هر کم زوعَه دَیَسه و بَی ایمان بوعَرِ زَیرونَه زندگی بِدارِ، و اَز دیوون کَردِ روجیکا اَی زَندَ آمَکَرد.»


هر کم چمن جَندَکی بَرِ و چمن خونی بِنجِه زَیرونَه زندَگی دارِ و اَز دیوون کَردِ روجیکا اَی زندَ آمَکَرد.


هَر چیی کا کن نِشاستِرون موسی شَریعَتینَه آزاد ببَه، ایسَه هر کَم کن بَه عیسی ایمان بوعَرِ، چَی واسیطنه آزاد آرَبن.


چون هر چیی ایی کن گِذِشتَکا نِوِشتَه آبَه یَه، چَمَه آموجیرا بَه تا آمبست گیری نَه و اَ دِلگَررمیی کن موقدسَه نوشتَه اَمه بَبَخشِستی، اُمید بِدارَم.


اِمی خونه کن گناخی مِژد مَرگَه، ولی خدا خَلا، زَیرونَه زندَگی، چَمَه خداوند مَسیح عیسا دلَکارَ.


ایسَه باکِر اون خونه، خداوندیکا حِکمیم نییَه؛ ولی کَسی مَقامیکا کن خداوندی رَحمتی واسیطنه ایتماد کردِ لَیا قتی دارِ، اِشتَن گَفی بَژَم.


پس چون اَ رحمتی کن اَمشون دوعَیَه خونه اِنتَرَ خِیدمتی بَکَمون، نا اومید آنی مونَب.


تا اَمه کن اَولین نفَرِنی بیمون کن مسیح کا اومید داریمون، چَی شکوه جلالی، ستایش بکرَم.


تا چَی پور شکوه و جلالَه فیض ستایش ببو، فییضی کن اِشتَن خاجَتی دلَکا اَمَش برَکَت آداشَه.


تا آیندَ زمونَکا، اَ اِشتَن پَتلمَه فیضی میسح عیسی دلَکا، اِشتَن مِربانی واسیطَنه کن چمَرا بَداشتی، اَمه آمونِه.


هَته کن اَ، اَ روجیکا آ تا اِشتَن موقدسون دلَکا شکوه و جلال بَگَتی و گِردِ اَیِنی دلَکا کن ایمان وَردشونه، حَیرون بِه باعیث ببو. اِم شِمَرا نی بَبیَه، چیرا کن چَمه شاهیدیرا ایمان وردَرون.


با امکِن گِذشتکا، کفر اَواجیم، عذاب اَدَریم و زبَون دَرَکَریم. ولی اِمی خونه کن بی ایمانی دلَکا نافَم گیری اَکَریمَه، چمن سَر رَحم بَه،


پس عیسی بَشایَه اَیِنی کن چَی واسیطَنه خداکا نِزِک آنَّب کامیلا نیجات بدَرِ، اِمی خونه کن اَ اوزون زندَیَه تا چَوون خونه شفاعت بکرِ.


هَه روحِنی کن گِذَشته دوورَکا نا فِرمونیشون کردَ بَه، اَموقه کن خدا، نوح زَمونَکا کن کَشتی سی آرَبیَه، صَبرینه اینتظار اَکَشیه. اَ کَشتیکا تاکَه چن گِله آدَم مند بین، یعنی هَش نفر، کن آوی واسیطَنه نیجات گتِشون.


و چَمه خداوندی صبری، نیجات بزنَه، هَتَه کن چَمه خاجَتییَه برا پولوس نی چَی دَست آدوعَه حیکمَتی واتَنه، شِمَرا نِوِشتش.


بعضیون فکری بَرعَسکیرا، خداوند اِشتَن وعدَ اَنجوم دوعِه عَری دَنییَفند، بَسکم شِمنَه صَبورَ، اِمی خونه کن نَپیشَه کَسی نیفلَه آبو، بَسکم بَپیشَه گِرد توبَه بکَن.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan