Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اوّلین نامَه تَسالونیکی کلیسا را 5:6 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

6 پس هنته دییَرَ کسون شیوار بَشتن خاو نِژَنم، بَسکم بیدار و هوش ببَم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

6 بَس بقیه شیوار اِشتَن بِه خاو مَژَنَم، بَلکَم آگا و هوشیار بِبییَم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اوّلین نامَه تَسالونیکی کلیسا را 5:6
40 Iomraidhean Croise  

ولی هَنگومی کن اَ مِردی وَزییَرِن خاویکا بینَه چَی غَنیم آمَه و گَندِمون دلَکا، هرزَ واش کَشتِشَه و شَه.


پس بیدار ببَ، اِمی خونه کن نینَزنی شمَه سرورِ چه روجیکا بومَیَه.


پس حواسِرون ببو، اِمی خونه کن اَ روج و ساعتیکا خبرِرون نیَه.


وَقتی بَگی آمِه عَری دَگنستَه گردی چَمِن سنگین آبَه، خاو آشینَه.


چَی به دوملَه اَیِنش واتَه: «چمن جان قورصَه خونه کا مَردِ. شمَه اِم جِگاکا بومونه و بَمِنه بیدار بِبَه.»


اَچیی کن شِمَه باتیم، گِردیرا باتیمَه: بیدار بِبَه!»


خَشی اَ پاسَرییِنی حالیرا کن وَقتی چَوون اَرباب با، اَوون بیدار و هوش بِوینِه. حَییقَتَن بَه شمَه باتیمَه، چَوون اَرباب اِشتَن مینی چَوون خیدمت کَردِ را دَرَبست؛ اَوون سِفَر سَردِرِ بَنِشامونِستی و بومَی و اوونکا پذیرایی بَکَیَه.


« ولی اِمی بِزنَه کن اَگَم کَه صاحیب اَزنیَه پتارچی چه ساعتیکا بومَیَه، نَرزیَه چَی کَه پِتارن.


پس اوزون هوش ببَه و دوا بکرَ تا زبق بِدارَ کن گردِ اِم ایتفاقونکا کن چَی اَنجوم بِه نِزِکَه، بشوعَه بَروَشتِه و اینسانی زوعَه حِضوریکا پا بومونَه.»


عیسی اَیِنِش واتَه: «چیرا ختیرون؟ پِبَ و دِوا بکَرَ تا وَرداوَردیکا دَنِگِنَه.»


پس حَواسِرون ببو و یاد آرَفَنَه کن اَز سِه سال تَمام، شَو و روج، ایی لَحظَه نی اَسِرگینَه بَشِمَه هُشدار دوعِه کا دست پِگتَم نی.


اِم دَدارَ گَفونکا کن چَوون خونه مست آبَه ایرون، عَقلی سَر بِرَو دِ گناخ نِکَرَ؛ اِمی خونه کن بعضیِن هِستینه کن خدا آنینَزنی اِمی باتیمَه تا شرمندَ آبَه.


هوش ببَه؛ ایمانیکا آمبَست بومونَه؛ مِرد بِبَه و قودور آبَه.


اَمه نی گرد ایی زمانی چَوون دِلَکا اِشتَن جندَکی هوا و هَوسی دِلَه زندَگی اَکَریمون و چَمه جندَکی خواستَه اِن و فکرون اَنجوم اَدَریمون؛ هنته دییَرَ کَسون شیوار، اِشتَن ذاتی سَر، خدا غَضَّبیکا محکوم آبیمون.


چون هر چیی ایی کن دیار آرَبن، نورَ. اِمی خاطر کن واتَشون: «اَی ته کن خاویکایشَه، پِب، مردَاون دِنیاکا زندَ آب، مَسیح اِشتَن نوری، اِشتِه سَردِرِ دَتاوِستییَه.»


و اوزون، همه مودیل دِوا و خاشتو خازینَه، خدا روح دلَکا دِوا بکرَ و هِمیرا بیدار و هوش ببَه و یژَن پایدارینَه گردِ موقدسَه آدَمونرا دِوا بکرَ.


بَرزَ گرد بوینن کن شمَه با مولاحِضَه آدَمیرون. خداوند نِزِکَه.


اوزون دِوا کا آمبَست ببَه، شکر کردِ نَه شمَه هَواس دِوا کا ببو.


اَی برا اِن، نَپیمَه اَ ایماندارِنی خونه کن مردَاینه کا بی خبر ببَه، نِکَرِ دییَرَ آدَمونی شیوار کن اومید نینَّداشت، عازیَه بیگِرَ.


اَ کن چَمَه خونه مردَ، تا چِه هوش ببَم چه خاویکا، بَینه زندَگی بکرم.


ولی اَمه اِمی خونه کن روجی شِنیمون، پی هوش ببَم، و ایمان و موحبتی زرِه دکَرَم، و نیجات گَتِه اومیدی هنته کِلاخودی شیوار کلَکا آنَرَم.


ولی ژِن خِردَن دِنیا وردِ نَه، نیجات بَگَتی، اَگَم ایمانیکا و موحبَتیکا و موقدَّس بِه کا، نیجابَتیکا بومونن.


هنتَرَکه نی بَپیمَه کن ژِنن آبرومَندَ شندِر دَکَن و نیجابَتینه و حَیا نَه، نِه امکن دَوَته ذِلفینه، یا طِلِه و مِرَنه، یا گِرونَه شِندِرینَه،


هنترَکه نی، چَوون ژِنِن نی پی باوقار ببون، ایفترا نِژَنِن و بَسکَم هوش ببون و گردِ چییونکا اَمین ببون.


پس پی کلیسا ناظیری زندَگیکا نِبایَد چیی ایی چَی چَمای کردِرا ببو، تاکَه ایلَه ژِن بدارِه، هوش ببو، اِشتَن نفسی نَه بیگِرِو آبرو مند ببو، مِیمان نواز ببو آموج دوعه بِشا؛


ولی ته همه حالیکا هوش بب؛ عذابون تحمل اَکَن، اِنجیلی اییلام کَردِ کاری اَنجوم آدَ و اِشتَن خیدمتی کامیل آکَه.


و اَمه آموج دَرِ کن بی دینی و دِنیا هوا هَوَسون آهَرزَم، اِشتَن نفسی نَاری بیگِرَم و صالِح بِه و دیندارینَه اِم زَمونَکا زندَگی بکَرم،


هنتَه نی جوانَه مِردون نی دیم پِنَه تا اِشتَن نفسی نَه بیگِن.


پس شمَه فیکرون، عَمل کَردِرا آمادَ بکَرَ، هوش ببِه و شمه اومیدی کامیلا اَ فیضی سَر بِنَرَ کن عیسی مَسیح اِشتَن ظهور کَردِ موقه بَشِمَه بَبَخشِستیَه.


گِردِ چییون آخیر نِزِکه؛ پس اِشتَن دِوا اون خونه هوش ببَه و اِشتَن نفسی ناری بیگِرَ.


هواسِرون اِشتَنکا ببو و هوش ببَه، اِمی خونه کن شمه غَنیم ابلیس، هنتَه شیری شیوار غورش بَکی و هر طرفیرا کا گردِسته تا ایی نفری پیدا بکرِ بَی ویبَرِ.


دَیَس، اَز هنته پِتارچی شیوار آم! خَشی اَ کَسی حالیرا کن اِشتَن شندِری دَکردَشه و بیدار بَمندی، نِکرِ لوت رونَه آبو و گِرد چَی رسوایی بوینن.»


پِب و اَ چیی انی کن کا مَردِ، زبق آدَ. اِمی خونه کن چمن خدا وَریکا اِشتِه کارون کامیل نِویندِم.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan