Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اوّلین نامَه تَسالونیکی کلیسا را 1:3 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

3 شمه کارون کن ایمانیکا اَ و زمَتی کن موحبتی دلَکا کَشتَرون و شمه آمبَست بِه اومیدیکا، کن چَمَه خداوند عیسی مسیح کا اَ، خدا و چَمه آستامونیَه دَدَ ناریکا یاد آمونَفَند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

3 شِمَه کار که ایمانی کایَه و زحمتی که محبتی کا کَشَه و شِمَه پایداری اُمید که چَمَه خِداوند عیسایِ مسیح کایَه، خِدا و چَمَه آسمونی یَه دَده پیشی کا، ویر بَواَردیمون.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اوّلین نامَه تَسالونیکی کلیسا را 1:3
55 Iomraidhean Croise  

«اَگَم بَمن رَی بِدارَ، چمن حِکمون اَنجوم بَدارون.


اَگَم چمن حِکمون اَنجوم بدَرَ، چمن مُحَبَتیکا بمَندیرون؛ هَته کن اَز اِشتَن دَدَ حِکمون اَنجوم دوعَمَه و چَی موحبتیکا مَندیمَه.


و واتِش: ”کُرنِلیوس، اِشتِه دِوا قِبول بَه و اِشتِه صَدَقَه اِن خدا حِضوریکاشون یاد آرَفندَیَه.


پس توبَه بکَرَ و خدا طَرَف آگَردَ تا شِمَه گناخِن پاکییَه ببون،


اومیدیکا خَش، و غَرَّ روجونکا صَبور ببَه و اوزون دِوا بکَرَ.


ببو، خِدایی کن اومید دَرِ، بَشِمَه خَشیکا و صلح و سلامتی ایی کن ایمانی دِلَکا اَ، پتلَمه بکَرِ، اَنَه کن خدا موقدسَه روح خِنَرینَه، اُمیدیکا کوکورو پَتلَمَه بِبَه.


چون هر چیی ایی کن گِذِشتَکا نِوِشتَه آبَه یَه، چَمَه آموجیرا بَه تا آمبست گیری نَه و اَ دِلگَررمیی کن موقدسَه نوشتَه اَمه بَبَخشِستی، اُمید بِدارَم.


اَمّا ایسَه پَیغَمبَرون نِوِشتَه اون واتَنَه، و زَیرونَه خدا حِکمینَه، گِردِ قامونرا دیار آبَه تا اَیِن ایمان بوَعن و ایطاعَت بِکَن،


مَریَمیرا کن شِمَرا وِرَ زحمَت کَشتِش، سلام بِدرَ.


خدا، زَیرونَه زندَگی اَیِنی آرَدا کن، چاکَه کارون اَنجوم دوعه کا صَبرینَه، شکوه و جلال و حورمت و زَیرونَه زندَگی دوملَه این؛


پس ایسَه، اِم سِه چیی بَمندیَه: ایمان، اومید و موحبت. ولی گِردیکا یال تَر موحبَتَه.


پس، چمن خاجتیَه برااِن، آمبَست و پابِند ببَه، اوزون خداوندی کاری ویشتَر و ویشتَر اَنجوم بدَرَ، اِمی خونه کن بَموستیرون شمَه زَمَت خداوندی دِلَکا دَدار نییَه.


اِمی خونه کن اَمه اَیِنی شیوار کن اِشتَن نفعی خونه خدا کَلامی بَخِرَتین، نیمون. بَسکم اَمه خدا چَمون نَکا مَسیح دلَکا گَف بَژَمون. اَ آدَمونی شیوار کن خالیصَه نیَت بَداشتین و خدا طَرفیکان.


کن اِشتَن جانی چَمَه گِناخون راکا آداشَه تا خدا و چَمَه دَدَ ایرادنَه، اِم آوشَرَ زَمونَه کا بِراخنِه.


اِمی خونه کن برا اِن، شِمَه رَخِستِرا خِلِه بَه ایرون، تاکَه اِشتَن اِم رَخِستِه کا، هنتَه ایلَه فِرصَتی شیوار، جَندَکیرا ایستفادَ نِکَرَ، بَسکم موحبَتینَه یَندِ خیدمت بکَرَ.


اِمی خونه کن مَسیح عیسی دِلَکا، نِه سِنَت بِه موهیمَه نِه سِنَت نِبِه، بَسکَم موهیم اَ ایمانیَه کن محبَتی واسیطنَه کار بَکَی.


پس چاکَه کاریکا ویمَخِسَم، اِمی خونِه کن اَگَم کاریکا دَست مَپِگِرَم، موناسیبَه فصلیکا بَدورنِستیمونَه.


ولی ایسَه کن تیموتائوس شمَه وَریکا ویگَردِسته یَه و شمه ایمان و موحبتی چاکه خَبری وردشَه. اَ اَمَش خبر دوعَیه کن شمه اوزون چَمَه تَریفی چاک بَکَرون و هته کن اَمه شمَه ویندِرا ایشتیاق دارَم، شمه نی چَمَه ویندِرا خَوَصِرون.


اِمی خاطر، یَژَن شِمَرا دِوا بَکمون تا چَمَه خدا بَشِمَه اِشتَن صلا ژِرا قابل بِزنِه و اِشتَن اینجارینَه هر چاکَه نیَتی و هر چاکه کاری کن شمَه ایمانیکا سرچشمه بَگتی، اَنجوم بدَرِ،


اَی برا اِن، اَمه پی اوزون شمَه وِجودی خونه خدا شکر بکَرم، دِرِست نی هِمَه، اِمی خونه کن شمه ایمان هِنترَکِه کا پِرَرا و شمَه هر کِرَمی موحبَت یَندِ سَر وِر آبو.


و چَمه خداوندی فیض، اَ ایمان و موحبتی کن مسیح عیسی کا اَ، فِرَوون چمن سَردِرِ ویکَردِش.


اِم چَمَه نیجات اَدَر، خداچَمیکا چاک و چَی دِلپیستَه یَه،


چون تا اَموقه کن خدا ایرادَ اَنجوم بدَرَ، لازِمه شمه تاو بوعَرَ، و اَ چیی ایی کن وَعدَشون دوعَیه بَدَست بوعَرَ.


ایمان داشتِه خونه بَه کن ابراهیم وَرداورد بِه موقه کا، ایسحاقِش ایلَه قربونی شیوار تقدیم کردَ؛ و اَ کن وعدَاِنِش ویگتَه بَه، قِبول کردِشه کن اِشتَن تاکَه زوعَه قِربونی بکرِ،


هَه خدا بَشمَه هر چاکَه چیی ایی نَه موجهز بکرِ تا چَی ایرادَ اَنجوم بدَرَ. تا اَ چیی ایی کن خدا راضی آرَکَرد، عیسی مسیح واسیطنَه چَمَه دِلَکا کار بیگِرِ، هه عیسی مسیح کن تا ابد و تا ابد شکوه جلال چَیرا ببو. آمین.


پس بِرَ اَ آلاویستِه دِلَه دَرمِه را تقلا بکرَم، تا هیچ کرَم انترَ نافرمونیکا دنِگنِه.


و اِنتَرَ، صبرینَه مونتَظیر مندِ به دوملَه ابراهیم، وعدَش بَدَست وردَ.


بَسکم بَرزَ شمه خاص گیری، شمه اَ دَرونیَه اینسانی ببو کن شمَه دِلیکارَ و نییَبن چمینه بَی ویندِ، و ایله آلاویستَه و مولایِمَه روحی نَه وَج آبَه ببو، کن خدا نظَریکا اِنتَرَ خاص گیری ایی برک با اَرزِشَه.


اَی گِچه خِردَنِن، بِرَ موحبَت بِکَرَم، نِه تاکَه زونینَه و گَفینَه، بَسکم عملیکا و حَییقتیکا!


اَی خاجَتییِن، اَگَم چَمَه دِل، اَمه مَحکوم نِکَرِ، خدا حِضوریکا اِطمینان دارَم؛


هَر کَم بیکا اِنتَرَ اُمیدی بَداشتی، بَشتَن پاجا آرَکَرد، هَتَه کن اَ پاجا اَ.


اِمی خونه کن خدا رَی داشته هِمَه کن چَی حِکمون کا ایطاعت بِکَرَم و چَی حِکمِن سِنگین نینَّه.


اَز اِشتِه کارونکا، اِشتِه موحبت و وفاداریکا، و اِشتِه خیدمت و آمبست گیریکا باخبَریمه، و بَموستیم کن، اِشتِه آخرین کارِن، اوَّلنَه کارونکا ویشتَرَ.


اِمی خونه کن تِه چمن کلام کن آمبَست گیری خونِه اَ، غَمِر هردَیَه، اَز نی وَرداورد بِه ساعَتیکا، اَ ساعت کن گردِ دِنیا کا بومیَه تا زَمینی سَردِرِ آدَمون وَرداورد بکرِ، بَتِه غَم بَردیمه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan