Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




یوحنا اوّلین نامَه 2:1 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

1 چمن گِچَه خردَنن، اِم چییون شِ‍مَرا بَنوشتیم تا گِناخ نِکَرَ. ولی اَگَم کَسی گِناخی کَردِشَه، دَدَ وریکا ایی نفر هِسته کن چَمَه شیفاعتی بکرِ، یعنی عیسی مَسیحِه صالح.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

1 اِی چِمِن روکَه خِردَنِن، اِم چییون شِمَه را بَنیوشتیم تا گناه مَکَرَه. امّا اَگم کسی گناه کَردِشه، دَده وَری کا ایلَه مُدافع اِستِمونه، یعنی عیسایِ مسیحِ صالِح.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




یوحنا اوّلین نامَه 2:1
47 Iomraidhean Croise  

چمن دَدَ گردِ چیون چمن اِختیاریکا آنوعَشَه. غَیراَز دَدَ کَسی زوعَه آنیَموست، و کَسی دَدَ آنیَموست، غَیر اَز زوعَه و اَ آدَمِنی کن زوعَه اینتخاب بکَرِتا دَدَ چَوونرا دیار آکَرِ.»


هَته کن دَدَ بَمن آزنِه و اَز دَدَ آمَموست. اَزاِشتن جانی پَسونرا آمَدا.


چمن بَلَه اِن، دِ تَلَکَه زمانی شمَنَه دَرِ ایمَه. چمن دوملَه بَگَردستیرون و هَته کن یهودیون واتِم، ایسَه شِمَرا نی باتیم کن اَجگا کن اَز بَشیمَه، شمَه نینَّشا آمِه.


واَز دَدَ کا دَرخواست بکَمَه و اَ دییَرَ دیفا اَکَری بَه شمَه آرَدا تا اوزون شمَه نه دَرِ ببو،


عیسی بَی واتِشَه: «اَز راه و حَییقت و زندَگی هِستیمَه. هیچ‌کَسی غَیراَز چمن واسیطۀ نَه دَدَ وَر نیام.


عیسی اَیِنِش واتَه: «خردَنِن، مای گَتَرون؟» اَیِن جواب آداشونَه: «نِه!»


چَی به دوملَه، عیسی اَ مردی معبدیکا ویندشَه و بَی واتِش: «دَیس ایسَه شفا گَتِرَ، دِ گِناخ مَکَ تا اِمیکا بَتَر اِشتِه سَر مَعا.»


ولی اَز شهادتی، یَحیی شَهاتیکا یالتَر دارم، چون، اَ کارِنی کن دَدَ چمن دَست آدوعَشه، کامیل اَنجوم بِدَرم یعنی هم کارِنی کن بَکَم، اَیِن مرا شاهیدی دَرِن کن دَدَ مِنِش عَندَیَه.


هَردَ چی ایی را کن هیچ آرَب کار مَکَرَ، بَلکَم هَردَ چی ایی خونه کار بکَرَ کن تا زَیرونَه زندَگی بَمَندیه، هَردَچی ایی کن اینسانی زوعَه بَه شمَه آرَدا. اِمی خونه کن خدا، هَه آستامونیه دَدَ، اینسانی زوعَه سَر مهر تَایید ژِشَه.»


ژِن جواب داشَه: «هیچ‌کَم، آقا.» عیسی بَی واتِشَه: «اَز نی بَتِه محکوم نمَکَرد. بش و چیمی بَه دوملَه دِ گِناخ مَکَه.»


کِرَم پَیغمبَر کن شِمَه بابااون بالیکا اَیذَت آزار ویندَش مَبو؟ اَیِن حتی پَیغمبَرِنی کن اَ صالِحَه مِردی آمِشون پیشگویی کَردَ بَه، کِشتِشون؛ و ایسَه شِمَه اَ صالِحه مِردی تسلیمِرون کردَ و چَی قاتل آبیرون،


چون اَگَم هَنگومی کن خِدانَه غَنیم بیمون، و چَی زوعَه مَردِ واسیطنَه، اَمَشون خدا نَه آشتیشون دوعَه، چَدَ ویشتَر ایسَه کن بَینه آشتیکامونَه، چَی زندَگی واسیطنَه نیجات بَگَتیمون.


پس چه بِواجَم؟ اِمی خاطر کن شَریعَتی بنیکا نیمون، بَسکم فیضی بِنیکایمون گناخ بکرَم؟ هرگز!


کیَه کن اَوون مَحکوم بکَرِ؟ مَسیح عیسی کن مَردَ، و نِه تاکَه اِم، بَسکَم ، مَردَاونکا زندَآبه و خدا راستَه بالی وَریکا نِشتَه، هَیَه کن چَمَه گِردیرا شَفاعَت بَکَی!


اِم دَدارَ گَفونکا کن چَوون خونه مست آبَه ایرون، عَقلی سَر بِرَو دِ گناخ نِکَرَ؛ اِمی خونه کن بعضیِن هِستینه کن خدا آنینَزنی اِمی باتیمَه تا شرمندَ آبَه.


خدا اَکَن گِناخِش نِه آزنِستَه، چَمَرا گناخ سِی آکَردِش تا اَمه چَی دلَکا خدا صالِح بِه کا شریک آبَم.


چمن خاجَتیَه بلَه اِن، کن شِمَرا هَنی زَندِ داجی دارِم، تا اَموقه مَسیح شِمَه دِلَکا شکل بیگِرِ،


اِمی خونه کن چَی واسیطنَه، اَمه دِ گِلَه، ایلَه روح نَه، آستامونیَه دَدَ دَسترَسی دارَم.


«آسرَنگَه، ولی گِناخ نِکَرَ» نَرزَ شمه روج تمون آبو و شمَه هَنوزَنی غَضَّبیکا بِبَه،


اِمی خونه کن تاکَه ایلَه خدا هِسته و خدا و آدَمون وَسطیکا تاکَه ایلَه واسیطَه هِسته، یعنی اَ اینسان کن مسیح عیسی اَ؛


اومید بَداشتیمه کن خَیلی زو اِشتِه وَر آم، ولی اِمون تِرا بَنوشتیم تا،


اِمی خونه کن مسیح اَ قودس الاقداسی دِلَه کن آدَمون بالی سی آکردَ چی بَه و تاکَه نمونَه ایی اییَه حَییقیَه چیونکا کا اَ، دِلَه دَنِشه، بَسکم آستامونیرا شَه تا چَمَه طرَفیکا خدا وَریکا اَیر آبو.


پاجا و خالیصه دینداری چَمَه دَدَ، خدا چَمیکا اِمه، کن صَقِرون و ویوَ ژِنون غَرّی موقِه آرَستِه و بَشتَن اِم مَچمَه دِنیاکا رَت آکَردِ.


اِشتَن زونینَه خداوند و دَدَ متبارَک خِلِه بَکَمون و هَه زونینَه اینسانِنی کن خدا شیوار سِی آبَه اینَه، لَنَت بَکَمون.


«اَ هیچ گِناخیش نِکردَ، و چَی گَویکا هیچ حیله ایی بِرِن نامَه.»


اِمی خونه کن مسیح نی ایکَرَ گناخون خونه عذابِش کَشتَه، یعنی اَ صالِح، غَیرِ صالِحون خونِه، تا اَمه خدا وَر بوعَرِ. اَ جَندَکیکا مَردَ، ولی روح دِلَکا، زندَ آبَه،


اَی گِچه خِردَنِن، بِرَ موحبَت بِکَرَم، نِه تاکَه زونینَه و گَفینَه، بَسکم عملیکا و حَییقتیکا!


شمَه بَموستیرون کن اَ اَیر آبه، تا گِناخون نیفیت آکَرِ. بَیکا هیچ گِناخی دَرِ نیَه.


اَی گچَه خِردَنِن، مَرزَ کَسی بَشِمَه گومرا بکَرِ. هَر کَم صالحه آدَمی شیوار عَمَل بکَرِ، صالِحَه، هَتَه کن اَ صالِحه.


اَی گچه خِردَنِن شمه خدا کا هِستیرون و چَوون سَر پیروز آبه ایرون، چون اَ کن شِمَه دِلَکارَ، دِنیا مَندَ چیی کا یالترَ.


گردِ بَدَ کارِن گِناخین، ولی گِناخی نی هِستَه کن مَردِ را تمون آنییَبن.


اَی گچه خِردَنِن، بَشتَن بُتونکا رَت آکرَ.


هیچ چیی ایی اِمیکا ویشتَر بَمن خَش آنییَکَرد کن دَرَسِم چمن خِردَنِن ’حَییقتیکا‘ زندَگی بَکَن.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan