1 РАББИ буюк бир балыкъны йиберди, ве балыкъ Юнусны ютты. Юнус балыкънынъ ичинде учь кунь ве учь гедже отурды.
Шу озенден сув ич. Мен къаргъаларгъа санъа аш кетирмеге буюрдым».
Бакъ, О, мени ольдюрсе биле, Онъа ишанырым, япкъанларымны Онынъ огюнде къорчаларым.
Къанун бозгъанларгъа Сенинъ ёлларынъны огретеджегим, ве гунакярлар Санъа къайтып келеджеклер.
Олар къартайгъанда да, чокъ мейва берерлер, тазе ве ешиль олурлар,
Я РАББИ! Сени сыкъынты вакътында къыдырдылар, башларына джеза тюшкенде, Санъа явашчыкътан ялвардылар.
Сонъра Мен кетип, ериме къайтаджагъым. Олар озь къабаатларыны танып, Мени къыдырмагъандже, Мен еримде къаладжагъым.
Эгер аранъыздан бириси чекишсе, дува этсин. Эгер бириси бахтлы олса, макътавлар йырласын.