Сагъ къалгъанлардан бири келип, Ибрам Еудийни хабердар этти. Ибрам о заман Мамре адлы аморлынынъ эмен орманы янында яшай эди. Мамренинъ Эшкъол ве Анер агъа-къардашлары бар эдилер. Олар Ибрамнынъ тарафдарлары эдилер.
– Акъайлар, бу ишлерни не ичюн япасынъыз? Биз – сизлерге ошагъан инсанлармыз! Сизлер бош шейлерден вазгечип, ер, кок, денъиз ве олардаки эр шейни яраткъан Тири Аллагъа айланынъыз деп, биз сизге Къуванчлы Хаберни алып кетиремиз.
О саатте кучьлю бир зельзеле олды, ве шеэрнинъ онда бири йыкъылды. Зельзеледе еди бинъ адам эляк олды. Къалгъанлары къоркъугъа далып, коктеки Алланы шуретледилер.
Я Рабби! Сенден ким къоркъмаз, Адынъны ким шуретлемез? Ялынъыз Сен Мукъаддессинъ. Бутюн халкълар янынъа келип, Санъа ибадет этеджеклер, чюнки эр кеске адалетли арекетлеринъ ачылды.