Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Юнус 1:3 - Мукъаддес Китап

3 Юнус исе РАББИден Таршишке къачмагъа истеди. Яфагъа келип, Таршишке кетеджек бир гемини тапты. Ёл парасыны берди, РАББИден къачайым деп, денъизджилернен берабер Таршишке бармакъ ичюн, гемиге минди.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Юнус 1:3
35 Iomraidhean Croise  

Акъшам салкъыны тюшкенинен, Адем апайынен РАББИ-Таалянынъ багъча бойлап юргенини эшиттилер. РАББИ-Тааля оларны корьмесин деп, тереклер артына сакъландылар.


Сонъ Хаин РАББИнинъ юзю огюнден кетип, Эдемден шаркъта яткъан Нод мемлекетинде ерлешти.


Ильяс къоркъып, джаныны къуртармакъ ичюн, аман кетти ве Ехуда ерлериндеки Беэр-Шевагъа кельди. Анда о, яш къулуны къалдырды.


Анда къобагъа кирип, онда геджеледи. Апансыздан РАББИ Ильяскъа деди: – Ильяс, мында не япасынъ?


Сен айткъан богъдай ве арпа, зейтюн ягъы ве шарапны исе, эфендим, озюнънинъ къулларынъа йибер.


Бизлер исе санъа кереги къадар Ливандан тереклер кесип-кесип, денъизден плотларнен Яффагъа кетирирмиз. Сен исе оларны Ерусалимге алып кетерсинъ».


Падишанынъ гемилери Хурамнынъ хызметчилеринен берабер Таршишке кете эдилер, учь йылда бир кере Таршиштен кельген гемилер алтын, кумюш, фильтиш, маймунлар ве тавус къушларыны кетире эдилер.


Сонъра ташчыларгъа ве дюльгерлерге кумюш тёлеп башладылар. Ливандан кедр тереклерини денъизнен Яффагъа кетирсин деп, тирлилерге ве сидонлыларгъа аш-сув ве зейтюн ягъы берип башладылар. Фарс падишасы Кореш бунъа разылыкъ берген эди.


О вакъыт РАББИ Шейтангъа: – Яхшы, онынъ бутюн малы-мулькюнен не япмагъа истесенъ, яп, янъгъыз озюне тийме, – деди. Сонъра Шейтан РАББИнинъ огюнден кетти.


Сонъра Шейтан РАББИнинъ огюнден кетти. О, Эюпкъа зарар кетирип, къоркъунчлы тери хасталыкънен онынъ беденини табанларындан башынынъ тёпесинедже къаплады.


бутюн Таршиш гемилери ве эписи истенильген ильванларгъа къаршы РАББИнинъ гъазабы келеджек.


Тир шеэри акъкъында пейгъамберлик. Таршиш гемилери, окюр-окюр агъланъыз! Тир шеэри йыкъылды, не эвлери бар, не лиманы! Киттим топрагъында оларгъа Тир ёкъ олгъаны акъкъында хабер кельди.


Эй, Таршиш къызы, озь топракъларынъда, Нил дерьясы киби, басып кеч, сени кимсе тутып оламайджакъ.


Таршишке ёл алынъыз, эй, ялы боюнда яшагъанлар! Окюр-окюр агъланъыз.


Манъа адалар ишаналар, башында Таршиш гемилери келелер, узакълардан кумюш ве алтынларынен огъулларынъны кетирелер, РАББИнинъ Ады, сенинъ Алланъ, Исраильнинъ Азизи ичюн шуны япалар. РАББИ сени шуретледи!


Кумюш япракълары Таршиштен кетирильди, алтын Уфаздан кельди, уста къуюмджынынъ къоллары оларны ясады, оларнынъ устюне мор ве мавылы къырмызы урба кийдирильди, путларнынъ эписи – акъыллы усталарнынъ ишидир.


Инсан огълу, Мен санъа айтаджакъларымны динъле! Шу инат халкъ киби, инат олма. Агъзынъны ач да, Мен санъа береджек шейни аша.


Сенинъ чешит тюрлю малынъ олгъаны ичюн, Таршиш шеэри сеннен алыш-вериш япты, сенинъ малларынъ ичюн кумюш, демир, къалай ве къуршун бере эди.


Ель мени юкъарыгъа котерип, алып кетти. Мен къасевет ве ачувнен кеттим. РАББИнинъ кучьлю къолу устюмде эди.


Юнус озю оларгъа РАББИден къачып юргенини айтып берди. Буны эшиткен денъизджилер пек къоркътылар ве ондан: – Не ичюн сен бойле яптынъ? – деп сорадылар.


РАББИге дува этип, о бойле деди: – Я РАББИ! Даа мемлекетимде олгъанымда, бойле оладжагъыны билип тура эдим. Бунынъ ичюн де Таршишке къачтым. Сенинъ хайырсевер ве шефкъатлы, чокъ сабырлы ве мераметли олгъанынъны ве фелякет ёллайджагъынъа языкъсынаджагъынъны биле эдим.


Иса онъа: – Къолларыны сабанда тутып ве артына айланып бакъкъан эр бир адам Алланынъ Падишалыгъы ичюн келишикли дегиль, – деп джевап берди.


Лякин Павел бу адамны янына алмагъа разы олмады, чюнки о, Памфилияда оларны ташлап, вазифеден баш тарткъан.


Шунынъ ичюн, Агриппа падиша, мен коктен корюнген бу руягъа къаршы чыкъмадым.


Яффада Исанынъ шегирти олгъан Табита адлы бир къадын бар эди. Онынъ адынынъ терджимеси «гъазель» демектир. Бу къадын эйилик ишлерине берилип, фукъарелерге чокъ садакъа бере эди.


Лидда шеэри Яффагъа якъын олгъаны ичюн, Пётрнынъ о ерде олгъаныны эшитип, шегиртлер онынъ алдына эки адамны ёлладылар да: – Тез ол, бизим алдымызгъа кель! – деп ялвардылар.


Бу адисе бутюн Яффагъа белли олды, ве чокъ адамлар Исагъа инанып, имангъа кельдилер.


Пётр даа чокъ вакъыт Яффада Симон адлы бир териджининъ эвинде яшай эди.


Амма мен Къуванчлы Хаберни даркъаткъанымнен макътанмагъа акъкъым ёкъ, чюнки буны япмагъа – меним борджумдыр. Эгер Къуванчлы Хаберни даркъатмасам, меним алым беля!


Олар эбедий олюм джезасына огърайджакълар ве Раббиден ве Онынъ шуретли къудретинден айырыладжакълар.


Ме-Яркон ве Яффанынъ къаршысында олгъан Ракъкъон шеэри виляетинен берабер.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan