10 – Ойле олса, козьлеринъ насыл ачылды? – деп сорадылар. Адам:
Ельнинъ ёлларыны ве агъыраякълынынъ къурсагъында кемик къайдан пейда олгъаныны бильмегенинъ дайын, эр шейни яраткъан Алланынъ ишини де анълап оламазсынъ.
Барукътан исе: – Айтса, сен бу сёзлерни кимнинъ агъзындан алып яздынъ? Йирмеянынъмы? – деп сорадылар.
О, гедже юкълап, куньдюз тура. Урлукънынъ насыл осип-узангъанындан онынъ хабери ёкъ.
– Бу шей насыл олмакъ мумкюн? – деп сорады Никодим.
Бундан сонъ Иса Галилея голюнинъ (яни Тиберия голюнинъ) башкъа ялысына кетти.
– Иса адлы акъай чамур япып, козьлериме якъты да, манъа: «Барып, Силоам хавузында ювун», – деди. Мен барып ювундым ве корип башладым, – деди.
Фериселер де кёр адамдан козьлери насыл ачылгъаныны сорадылар. – О, козьлериме чамур якъты. Мен ювундым, ве энди козьлерим коре, – деди адам.
Лякин насыл корип башлагъаныны бильмеймиз, козьлерини ким ачкъаныны да бильмеймиз. О акъыл-балигъ яшында, озюнден соранъыз. Озю ичюн озю джевап берсин.
– О санъа не япты? Козьлеринъни насыл ачты? – деп сорадылар ондан.
Базылары: – Эбет, одыр, – деселер, башкъалары: – Ёкъ, лякин онъа ошай, – дедилер. Адамнынъ озю исе: – Догъру, бу меним, – деди.
Амма бириси: «Олюлер насыл тириледжек экен? Насыл беденде пейда оладжакъ экенлер?» – дер.