22 – Бельки О, Озюни ольдюрмеге истейми? «Мен бараджакъ ерге сиз барып оламайджакъсыз», – дей де, – деди озьара еудийлер.
сувлар бизни богъар эди, джанымыз устюнден селлер кечер эди,
Хайыр ве севги бутюн омрюм бою изимден юреджеклер; мен исе чокъ куньлер девамында РАББИнинъ Эвинде яшайджагъым!
Мына Ягъянынъ шаатлыгъы. Еудийлер Ерусалимден руханийлер ве левийлилерни ёллап, Ягъядан: – Сен кимсинъ? – деп сорадылар.
Араларындан чокълары: – Оны джин ургъан, О, акъылдан айырылгъан! Оны не ичюн динълейсиз? – дей эдилер.
– Сени джин ургъан! Ким Сени ольдюрмеге чаресини къыдыра? – деди халкъ.
О вакъыт еудийлер: – О къайда бараджакъ экен де, биз Оны тапалмайджакъмыз? – дедилер озьара. – Бельки О, юнанлар арасында даркъалып кеткен еудийлерге барып, юнанларны огретмеге истейдир?
Бунъа джевап берип, еудийлер: – Биз догърусыны айтамыз: Сен – самариелисинъ, ве Сени джин ургъан! – дедилер.
– Энди биз билемиз ки, Сени джин ургъан! – деди еудийлер Онъа. – Ибраим ве пейгъамберлернинъ эписи ольдилер, Сен исе: «Ким Меним сёзюмни тутса, ич бир вакъыт олюмни сынап бакъмайджакъ», – дейсинъ!
Иса гунакярларнынъ тарафындан къатты къаршылыкъ корьди, лякин сабыр этти. Сизлер шу акъта фикир этинъиз ве ёрулманъыз, рухтан тюшменъиз.
Энди бизлер Онынъ масхарасыны озюмизге алып, адамлар яшагъан ерден тышкъа Онъа чыкъайыкъ,