18 Мен Озюм Озюме шаатлыкъ этем, Мени ёллагъан Бабам да Манъа шаатлыкъ эте.
Эгер бирев башкъа адамны ольдюрсе, оны шаатларнынъ сёзюне коре ольдюрмек керек. Амма оны ольдюрмек ичюн бир адамнынъ шаатлыгъы етерли дегиль.
Мен яхшы чобаным. Яхшы чобан къойлары ичюн джаныны бере.
Мен яхшы чобаным. Мен Озь къойларымны билем, олар исе Мени билелер.
Мен ве Бабам – бирмиз.
Мен – къапудырым. Ким Менден кирсе, къуртарыладжакъ. Кирип чыкъып, озюне отлакъ да тападжакъ.
Иса онъа шойле деди: – Мен тирилюв ве аят олам. Манъа иман эткен адам ольсе де, яшайджакъ.
Иса онъа деди: – Мен – ёл, акъикъат ве аят олам. Бабагъа келеджек эр ким тек Меним вастамнен келе.
Иса кене халкънен лаф этип: – Мен дюньянынъ ярыгъы олам. Ким Меним пешимден кетсе, къаранлыкъта юрмез, лякин онен аят ярыгъы оладжакъ, – деди.
– Я Сен кимсинъ? – деп сорадылар Исадан. Иса шойле деди: – Башындан сизге не айткъан олсам, айны О олам.
Мен Бабанен олгъан вакъытта нени корьген олсам, оны да айтам. Сиз исе озь бабанъыздан эшиткенлеринъизни беджересиз.
Сизге керчектен догърусыны айтам: ким Меним сёзюмни тутса, о, ич бир вакъыт олюмни корьмейджек.
Иса оларгъа: – Сизге керчектен догърусыны айтам: Ибраим даа олмаздан эвель, Мен Барым, – деди.