5 Къардашлары биле Онъа инанмай эдилер.
Иса адамларнен субетлешип тургъан вакъытта, Онынъ анасынен къардашлары эвнинъ огюнде, тышта турмакъта эдилер: олар Исанен лаф этмеге истегенлер.
Исанынъ якъын адамлары буны эшитип: – О акъылдан азды, – деп, Оны алып кетмеге кельдилер.
Исанынъ къардашлары байрамгъа кеткен сонъ, О, Озю де анда барды. Амма ачыкъ дегиль, гизленип барды.
Исанынъ къардашлары Онъа: – Бу ерден чыкъып, Еудиеге бар, шегиртлеринъ япкъан ишлеринъни корьсюнлер.
Белли олмагъа истеген ич бир адам гизли ишлер япып юрмей! Сен бу ишлерни япсанъ, Озюнъни дюньягъа косьтер, – дедилер.