43 Бойлеликнен, Иса ичюн халкъ арасында къавгъа чыкъты.
Огълуны бабасындан, къызыны анасындан, келинни къайнанасындан айырмакъ ичюн кельдим.
Мени, ер юзюне барышыкъ кетирмек ичюн кельген, деп тюшюнесизми? Сизге айтам: барышыкъ дегиль, айырылыкъ кетирмеге кельдим.
Бу сёзлери ичюн еудийлернинъ арасында кене дава чыкъты.
Халкъ арасында Иса акъкъында чокъ мырылдагъанлар бар эди. Базылары: «О, яхшы адам», – дей, башкъалары: «Ёкъ! О, халкъны ёлдан ура», – дей эдилер.
– Бу адам Алладан дегиль, чюнки О, раатлыкъ кунюни тутмай, – деди базы фериселер. Башкъалары исе: – Гуналы адам бойле бельгилерни насыл косьтерип олур? – дедилер. Бойледже, араларында дава пейда олды.
Бойлеликнен, шеэр сакинлери экиге болюнди: базылары еудийлернинъ ве базылары эльчилернинъ тарафына кечтилер.