18 Ким озь адындан лаф этсе, озюне шурет истей. Ким Оны Ёллагъангъа шурет истесе, О, акъикъийдир, ве Онынъ юрегинде инсафсызлыкъ ёкъ.
Пек чокъ бал ашамакъ – яхшы дегиль, шанлы адамларнынъ шуретини къыдырмакъ да ойледир.
Лякин Муса онъа бойле джевап къайтарды: – Сен меним адымдан куньлейсинъми? РАББИнинъ бутюн халкъы пейгъамбер оладжагъыны ве РАББИ оларгъа Озь Рухуны береджегини истер эдим!
Дуваны бойле окъунъыз: Бизим Коклердеки Бабамыз, Сенинъ Мукъаддес Адынъны эр кес сайсын!
Иса буны эшитип: – Бу хасталыкъ олюмнен битмейджек, лякин о, Алланынъ шуретине себеп оладжакъ. Алланынъ Огълу онынъ ярдымынен шурет къазанаджакъ, – деди.
Эй, Баба, Озь Адынъны шерефле! Иса буны айткъанынен, коктен: – Мен оны шерефледим ве даа шерефлейджегим, – деген сес кельди.
Башлыкълар Алланынъ шуретинден адамларнынъ шуретини зияде севе эдилер.
Мен адамлардан шерефни къабул этмейим.
Иса джевап берди: – Эгер Мен Озюмни Озюм шуретлесем, Меним шуретим боштыр. Мени Бабамнынъ Озю шуретлей. Сиз онъа «Алламыз» дейсиз.
Биз не сизлернинъ, не башкъаларнынъ, – ич бир адамнынъ макътавыны къыдырмай эдик.
Ким сёзге чыкъса, Алланынъ сёзлеринен лаф этсин. Ким хызмет этсе, Алла берген кучьнен хызмет этсин. О вакъыт Алла эр бир шейде Иса Месих ярдымынен шуретленеджек. Асырдан-асыргъа шурет ве акимиет Онынъкидир. Амин.
Эгер Онынъ адалетли олгъаныны бильсенъиз, буны да билинъиз: догъру иш япкъан эр бир адам Онынъ догъгъан баласыдыр.