5 Иса бакъып, чокъ халкъ топлашып, Онынъ тарафына келеяткъаныны корьди. О, Филиптен: – Бу адамларны тойдурмакъ ичюн къайдан отьмек сатын алайыкъ? – деп сорады.
Бутюн бу халкъкъа береджек этни къайдан алайым? Меним огюмде: «Бизге ашамакъ ичюн эт бер», – деп агълайлар.
Шегиртлери Онъа: – Бу сахрада о къадар адамны тойдурмакъ ичюн отьмекни къайдан алайыкъ? – дедилер.
Иса шегиртлеринен къайыкъкъа минип, адам олмагъан бир ерге ёл алды.
Эльчилер къайтып кельген сонъ, Исагъа япкъан ишлери акъкъында айтып бердилер. Иса оларны янына алып, оларнен бир Озю олып, Бетсайда шеэрине кетти.
Эртеси куню Иса Галилеягъа бармагъа истеди. Филипни тапып, онъа: «Айды, юр меннен!» – деди.
Филип Бетсайда шеэринден, Андрей ве Пётр яшагъан еринден эди.
Филип барып Натанельни тапты, онъа: – Биз Муса Къанунда, башкъа пейгъамберлер де язгъан адамны таптыкъ. О адам – Юсуф огълу назаретли Иса, – деди.
– Назарет шеэринден яхшы бир шей чыкъар экенми? – деп сорады Натанель ондан. – Барып озюнъ бакъ! – деди онъа Филип.
Натанель Исадан: – Сен мени къайдан билесинъ? – деп сорады. – Филип сени чагъырмаздан эвель, Мен сени инджир тереги тюбюнде олгъанынъны корьдим, – деп джевап берди Иса.
Сиз: «Ормакъ вакътына даа дёрт ай бар», – демейсизми? Энди сизге айтам: козьлеринъизни котерип, тарлаларгъа бакъынъыз. Ашлыкъ чокътан агъарып, ормакъ ичюн азыр тура!