43 Мен Бабамнынъ Адындан кельдим, лякин сиз Мени къабул этмейсиз. Озь адындан келеджек башкъасыны къабул этерсиз.
Бойле этип, яшлыгъынъда Мысырдаки ороспулыгъынъны, анда мысырлылар яш кокюслеринънинъ мемелерини охшагъан вакътыны хатырладынъ.
Ялан месихлер ве ялан пейгъамберлер пейда олып, имкяны олса, сайлангъанларны биле ёлдан урмакъ ичюн, буюк аджайип шейлер япаджакълар ве бельгилер косьтереджеклер.
Чокъ адамлар Меним Адым иле келип: «Мен Месихим», – деп, чокъ адамларны алдатаджакълар, – деди.
Иса оларгъа джевап берди: – Мен сизге айттым, амма сиз инанмадынъыз. Бабамнынъ Адынен япкъан ишлерим Манъа шаатлыкъ этелер.
Эй, Баба, Озь Адынъны шерефле! Иса буны айткъанынен, коктен: – Мен оны шерефледим ве даа шерефлейджегим, – деген сес кельди.
Алла дюньяны ойле севди ки, Озюнинъ бирден-бир Огълуны берди, Онъа инангъан эр бир адам гъайып олмасын, лякин эбедий омюрни алсын.
Лякин сизни билем: юреклеринъизде Аллагъа севги ёкъ.
Мен Озь истегимни дегиль, Мени ёллагъан Бабамнынъ истегини беджермек ичюн коктен тюштим.
Бир къач кунь эвельси исьян котерип, дёрт бинъ башкесерни сахрагъа алып чыкъкъан мысырлы сен дегильсинъми? – деди.