34 Мен Озюм инсанларнынъ шаатлыгъыны къабул этмейим, лякин сиз буны эшитип къуртулсын деп, Мен буны айтам.
– Эй, Ерусалим, Ерусалим! Пейгъамберлерни ольдюрген ве онъа ёлланылгъан адамларны ташларнен ургъан шеэр! Тавукъ озь чипчелерини къанатлары астында насыл топласа, Мен де къач кере сенинъ балаларынъны Озь яныма топламагъа истедим, сизлер исе истемединъиз.
– Инсан Огълу гъайып олгъанларны къыдырып тапмакъ ве къуртармакъ ичюн кельди.
Ерусалимден башлап, эписи халкъларгъа илян этиледжектир ки, Месихнинъ Адынен тёвбе этселер, гуналары багъышланаджакълар.
Шу исе, Иса – Месих, Алланынъ Огълу олгъанына инанынъыз деп ве инанып, Онынъ Адындан аятны алынъыз деп, язылгъандыр.
Меним акъкъымда шаатлыкъ япкъан башкъасы бар, ве билем ки, Онынъ Меним акъкъымда шаатлыгъы керчектир.
Мен адамлардан шерефни къабул этмейим.
Иса джевап берди: – Эгер Мен Озюмни Озюм шуретлесем, Меним шуретим боштыр. Мени Бабамнынъ Озю шуретлей. Сиз онъа «Алламыз» дейсиз.
Агъа-къардашлар, мен керчектен джан-юректен исраиллилернинъ къуртулышы акъкъында Аллагъа ялварам.
Амма Исраиль акъкъында Алла бойле дей: «Бойсунмагъан ве сёз динълемеген халкъкъа бутюн кунь къолларымны узатып тура эдим».
Яманлыкъ сени енъмесин, лякин яманлыкъны яхшылыкънен енъ.
Эгер исе олардан базылары имандан вазгечкен олсалар, вазгечкенлери ичюн Алла олардан вазгечеджекми?
Къуветсиз адамларны Аллагъа алып кельмек ичюн, мен къуветсиз олдым. Мумкюн олгъаны къадар базыларны къуртармакъ ичюн, эр кеске эр шей олдым.
Озюнъе ве огретювинъе эр вакъыт мукъайт ол. Буны япкъанда, озюнъни де, сени динълегенлерни де къуртарырсынъ.
Биз адамларнынъ шаатлыкъларыны къабул этсек, Алланынъ шаатлыгъы олардан устюндир. Чюнки бу – Алланынъ шаатлыгъыдыр, Озь Огълу акъкъында берген шаатлыкътыр.