47 Бу адам Исанынъ Еудиеден Галилеягъа къайткъаныны эшитип, Онынъ алдына барды ве олюм тёшегинде яткъан огълуны келип тедавийлемеси ичюн Исагъа ялварды.
Баш чалгъыджы ичюн. Къорах огъулларынынъ зебуры.
Иса Еудие виляетининъ Вифлеем шеэринде догъгъан сонъ, шаркътан Ерусалимге тылсымджы алимлер кельдилер. О девирде Еудиенинъ падишасы Ирод эди.
Назаретли Исанынъ кечип кеткенини эшитип: – Эй, Давут Огълу Иса! Манъа мерамет эт! – деп къычырды.
Шу вакъыт синагоганынъ башлыкъларындан бири, Яир адлы бир адам келип, Исанынъ аякъларына йыкъылды да, Оны эвине чагъырып, ялварды.
– Рабби! – деди Марта Исагъа. – Эгер Сен бу ерде олгъан олсанъ, меним агъам ольмез эди.
Мерьем Иса тургъан ерге келип, Оны корьди де, аякълары тюбюне озюни ташлап: – Рабби! – деди. – Эгер Сен шу ерде олгъан олсанъ, Меним агъам ольмез эди!
Иса Еудиеден кетип, кене Галилеягъа ёл алды.
Бу, Исанынъ Еудиеден Галилеягъа келип косьтерген экинджи бельгиси эди.
Лидда шеэри Яффагъа якъын олгъаны ичюн, Пётрнынъ о ерде олгъаныны эшитип, шегиртлер онынъ алдына эки адамны ёлладылар да: – Тез ол, бизим алдымызгъа кель! – деп ялвардылар.