39 О шеэрде яшагъан бир талай самариелилер Исагъа иман эттилер, чюнки олар къадыннынъ: «Бу адам мен япкъан ишлеримнинъ эписини айтып берди», – деген шаатлыгъына инангъан эдилер.
Иса он экини ёллагъанда, оларгъа бойле насиат берди: – Башкъа миллетлернинъ топракъларына барманъыз ве самариелилернинъ шеэрлерине кирменъиз.
Эки шегирт Ягъянынъ бу сёзлерини эшитип, Исанынъ артындан кеттилер.
Мерьемнен кельген еудийлернинъ чокълугъы Исанынъ япкъан ишини корип, Онъа иман эттилер.
– Барынъыз, мен япкъан бутюн ишлеримни айтып берген адамны корюнъиз! Бельки О, Месихтир? – деди.
Адамлар шеэрден чыкъып, Исанынъ алдына келип башладылар.
Мен сизни озюнъиз замет чекмеген берекетни ормагъа ёллайым. Башкъалары замет эткен, сиз исе оларнынъ заметине къошасынъыз.
Бойледже, самариелилер Исанынъ алдына келип, оларда къалмасыны истедилер, ве О, о ерде эки кунь къалды.
Олар къадынгъа: – Энди иман эткенимиз сенинъ айткъанынъ ичюн дегиль. Озюмиз эшиттик ве билемиз ки, бу, керчектен де дюньянынъ Къуртарыджысыдыр, – дедилер.
Иса Самариенинъ Сихар деген шеэрине кельди. Бу шеэр Якъуп озь огълу Юсуфкъа берген топракъкъа якъын эди.
Исанынъ шегиртлери исе аш сатын алмакъ ичюн шеэрге кеткенлер. Самариели къадын: