12 Бу къуюны бизге бабамыз Якъуп берген, о озю, балалары ве айванлары да ондан сув ичкенлер. Сен ондан буюксинъми, аджеба?
Дженюп къыраличеси Ахирет кунюнде бу несильнен берабер котерилип, оны къабаатлайджакъ. О, Сулейманнынъ икметли лафларыны динълемек ичюн, дюньянынъ о бир четинден кельген. Мында исе Сулеймандан буюкче Сою бар!
Иса къадынгъа шойле джевап берип: – Бу сувны ичкен адам кене сувсайджакъ.
– Баба-деделеримиз бу дагъ устюнде табынгъанлар. Амма сизинъ айткъанларынъызгъа коре, табынмагъа Ерусалимде керек.
Иса Самариенинъ Сихар деген шеэрине кельди. Бу шеэр Якъуп озь огълу Юсуфкъа берген топракъкъа якъын эди.
О ерде Якъупнынъ чокърагъы бар эди. Иса ёлдан ёрулып, раатланмакъ ичюн къуюнынъ янына отурды. Къарарнен уйле вакъты эди.
Я Сен бабамыз Ибраимден буюк оласынъмы? О, ольген, пейгъамберлер де ольгенлер! Сен Озюнъни ким деп саясынъ?
Эвден эвни къургъан къуруджы урьметли олгъаны киби, Иса Мусадан чокъ шуретке ляйыкътыр.