23 Ягъя исе халкъны Салим якъынларында олгъан Айнон деген ерде сувгъа батырып чыкъара эди, чюнки о ерде сув чокъ эди. Адамлар Ягъягъа келе, ве о оларны сувгъа батырып чыкъара эди.
Якъуп Паддан-Арамдан къайтып, Ханаан топрагъында олгъан Шекем шеэрине эсен-аман келип чыкъты ве шеэрнинъ янында ерлешти.
Сен буюк сувлар янында яшайсынъ, байлыгъынъ пек буюк олды! Сонъунъ кельди, ачкозьликнинъ заманы толды.
Сенинъ ананъ сув башында сачылгъан юзюм далы киби эди. Сувнынъ боллугъындан далланды ве буюк берекет берди.
Мына, Исраиль Алласынынъ Шурети куньдогъуш тарафындан келеята эди. Онынъ сеси къудретли сувларнынъ гурюльтиси киби эди, ер юзю исе Онынъ Шуретинен ярыкъланды.
Сувгъа батырылып чыкъмакъ ичюн, онъа топларнен кельген адамларгъа Ягъя: – Эй, йылан союндан олгъанлар! Башынъызгъа келеяткъан Алланынъ гъазабындан къачып къуртуладжагъынъызны сизге ким огретти?
Бундан сонъ Иса шегиртлеринен берабер Еудие мемлекетине кетти. О ерде оларнен къала ве адамларны сувгъа батырып чыкъара эди.
О вакъыт Ягъя зиндангъа даа ташланмагъан эди.
Аякълары атеште темизленген ве йылтыравукъ тунчкъа ошай, сеси терен сувларнынъ шувултысы киби эди.
Сонъ мен коктен бир давуш эшиттим. О, чокъ сувларнынъ шувулдагъанына, кучьлю кок гудюрдисине ошай эди. Бу давуш арфа чалаяткъан чалгъыджыларнынъ чыкъаргъан сесини анъдыра эди.
Сонъ чокъ адамларгъа, шувулдагъан сувларгъа, кучьлю кок гудюрдилерине ошагъан сеслерни эшиттим. Олар бойле деди: – Эльхамдюлилля! Рабби-Тааля, Къудретли Алла падишалыкъ япа!
Олар эфраимлилернинъ дагълы топрагъына бардылар, Шалиша ерлерини кечтилер, лякин эшеклерни тапмадылар. Шаалим ерлерини бакътылар – анда да ёкъ. Биньямин ерлерини де къыдырдылар, кене тапамадылар.