12 Анда беяз урба кийген эки мелекни корьди. Бири Исанынъ бедени яткъан ернинъ башы уджунда, экинджиси исе аякъ уджунда отура эди.
Левийли йырджыларынынъ да эписи: Асаф, Хеман, Едутун, оларнынъ огъуллары ве къардашлары, индже кетенден япылгъан урбалар кийип, зиллер, арфа ве сантырларнен къурбан ерининъ шаркъ тарафында тура эдилер, оларнынъ янында 120 руханий боразан чала эди.
Мен бакъкъанда, тахтлар къоюлды, ве эвель-эзельден Бар Олгъан ерине отурды. Урбалары – къар киби беяз, башындаки сачлар – юнь киби ап-акъ эди. Тахты – атеш ялыны, копчеклери – къызгъын атеш кибидир.
Исанынъ бутюн корюниши оларнынъ козьлери огюнде денъишти: Онынъ бети кунеш киби парылдады, урбасы исе козь къамаштырып бем-беяз олды.
Иса котерильген сонъ, эльчилер бакъып тургъанда, оглеринде апансыздан беяз урба кийген эки адам пейда олды.
Амма Сарда шеэринде озь урбаларыны арамламагъан бир къач адамынъ бар. Олар Меннен берабер беяз урбада юреджеклер, чюнки олар бунъа ляйыкълар.
– Эфендим, буны сен билесинъ, – дедим мен. О, манъа шойле деди: – Булар – буюк белядан кечип кельгенлер. Олар озь урбаларыны Къозунынъ къанынен ювдылар, ве олар беяз олдылар.