21 Иса «Сарай» деп, Озь бедени акъкъында дей эди.
Сёз джан-тен олды ве бизим арамызда яшап башлады. Биз Онынъ шерефли ишлерини корьдик, Бабасынынъ бирден-бир Олгъанынынъ шерефли ишлерини. О, яхшылыкъкъа ве акъикъаткъа толу эди.
О, олип тирильген сонъ, шегиртлери бу сёзлерни хатырладылар ве Мукъаддес Языгъа да, Исанынъ сёзюне де инандылар.
Сиз Алланынъ сарайы олгъанынъызны ве сизинъ ичинъизде Алланынъ Руху яшагъаныны бильмейсинъизми?
Сизлер бильмейсизми? Сизинъ беденинъиз – озюнъизде яшаяткъан Мукъаддес Рухнынъ сарайыдыр. Оны сизге Алла берген. Сизлер озьлеринъизки дегильсинъиз,
Алланынъ Сарайынен путлар арасында насыл алякъа бар? Сизлер исе – Тири Алланынъ Сарайысынъыз. Алла бойле деди: – Мен сизинъ ичинъизде яшайджагъым, аранъызда юреджегим, сизинъ Алланъыз оладжагъым, сиз исе Меним халкъым оладжакъсынъыз.
Алла бутюн толулыкънынъ Онда булунаджагъыны истеди.
Амма Алланынъ бутюн толулыгъы Месихте, Онынъ беденинде джанлана.
Азиз Ерде, акъикъий Мукъаддес Чадырда хызмет эте. Бу Чадырны адамлар дегиль, Рабби Озю къургъан.