8 – Сизге айттым да, бу Меним. Эгер Мени къыдырсанъыз, бу адамларны йиберинъиз, кетсинлер, – деди оларгъа Иса.
Эпимиз, къойлар киби, долаштыкъ, эпимиз озь ёлумызнен кеттик, ве РАББИ бизим эписи гуналарымызны Онъа юкледи.
– Лякин буларнынъ эписи, Пейгъамберлернинъ Язылары беджерильмеси ичюн, олды. О вакъытта эписи шегиртлери Исаны къалдырып, къачып кеттилер.
Мен оларгъа эбедий аят берем, ве олар ич бир вакъыт гъайып олмайджакълар. Ич кимсе оларны къолумдан тартып аламаз.
Песах Байрамындан эвель Иса бу дюньядан Бабанынъ янына кетмек вакъты кельгенини биле эди. О, бу дюньяда Озюнъкилерни севген эди ве шимди оларны сонъунадже севди.
Симон Пётр Исагъа деди: – Рабби, Сен къаерге кетесинъ? – Мен кетеяткъан ерге сен артымдан шимди барып оламайсынъ, амма сонъ бараджакъсынъ, – деп джевап берди онъа Иса.
– Мына, ойле вакъыт келеята ве энди кельди ки, эр биринъиз озь тарафынъызгъа къачаджакъсыз, ве Мен бир Озюм олып къаладжагъым. Амма Мен ялынъыз дегилим, чюнки Баба Меннен берабер.
Иса олардан кене сорады: – Кимни къыдырасыз? – Назаретли Исаны, – дедилер олар.
Шунынънен, Онынъ эвельден: «Сен Манъа берген адамлардан ич бирисини гъайып этмедим», – деген сёзлери беджерильмек керек эди.
Башынъызгъа кельген сынавлар – адий инсаний сынавлардыр. Алла ишанчлыдыр, О, кучюнъизден зияде сынавгъа тюшмеге ёл бермез, амма сынав вакътында агъыр вазиеттен чыкъаргъан ёлны косьтерир.
Амма О, манъа: «Санъа берген эйилигим етер. Адамлар озь къуветсизлигинде Манъа ишанса, оларда Меним бутюн къудретим арекет этип башлай», – деди. Шунынъ ичюн, менде Месихнинъ къудрети яшасын деп, къуванчнен озь къуветсизликлеримнен макътанаджагъым.
Акъайлар, Месих иманлылар джемиетини севгени киби, озь апайларынъызны бойле де севинъиз. О, Озюни джемиети ичюн берди.
Аллагъа бутюн къасеветлеринъизни беринъиз; Онынъ Озю сизлерни къайгъыра.