4 Манъа берген вазифенъни беджерип, Мен Сени ер юзюнде шерефледим.
Сизлерге айтам: «джинаетчилернен бир сайылды» язылгъан сёзлер Менде беджерильмек керек. Меним акъкъымда айтылгъан сёзлернинъ эписи ерине кельмек керек, – деди оларгъа Иса.
Эй, Баба, Озь Адынъны шерефле! Иса буны айткъанынен, коктен: – Мен оны шерефледим ве даа шерефлейджегим, – деген сес кельди.
Меним Адымдан бир шей сорасанъыз, оны беджереджегим, ве Баба Огълунда шерефленеджек.
Лякин дюнья бильсин ки, Мен Бабаны севем ве Бабанынъ Манъа буюргъаныны беджерем. Энди турунъыз, бу ерден кетейик.
Мен Бабамнынъ эмирлерини тутып, Онынъ севгисинде булунам. Сиз де Меним эмирлеримни тутсанъыз, Меним севгимде булунаджакъсыз.
Бундан сонъ Иса энди эр шей беджерильгенини билип, Язы сонъунадже беджерильсин деп: – Сувсадым! – деди.
Иса бир ютум шарап ичип: – Эр шей ерине кельди! – деди де, башыны эгип джан берди.
Иса исе оларгъа шай деди: – Меним ашым – Мени Ёллагъаннынъ ирадесини беджермек ве Онынъ ишини битирмектир.
Амма Менде Ягъя япкъан шаатлыкътан даа буюк шаатлыкъ бар. Меним акъкъымда Мени Бабам ёллагъанына Баба Манъа берген, Мен беджерген ишлернинъ озьлери шаатлыкъ этелер.
Иса бойле джевап берди: – Озюнинъ де, ана-бабасынынъ да гунасы ичюн дегиль. Алланынъ ишлери онда белли оладжагъы ичюн, о кёр олып догъды.
Лякин яшайышымнынъ къыймети мен ичюн бир шей дегиль. Тек ишимни битирмеге, Алланынъ хайырыны анълаткъан Къуванчлы Хаберни даркъатмакъ ичюн, Рабби Исадан алгъан вазифени беджермеге истейим.
Мен яхшы курештим, чапувымны битирдим, иманымны сакълап къалдым.