7 Эгер сиз Менде къалсанъыз ве сёзлерим сизде къалса, истегенинъизни соранъыз, сизге бериледжек.
Гедже Гивон шеэринде Сулеймангъа тюшюнде РАББИ корюнди. Алла онъа: – Санъа не берейим, сора, – деди.
О вакъыт Къудретлиде къуванч тапарсынъ, юзюнъни Аллагъа котерирсинъ.
О, берген эмирлеринден ве низамнамелеринден мен айырылмадым, Онынъ сёзлерини юрегимде сакъладым.
Гъазабынъдан беденимде сагълам ер къалмады, гуналарымдан кемиклерим раат олмай.
Яман адамнынъ къоркъкъаны башына келир, инсафлы адамнынъ истеги исе ерине келир.
Бабам мени огретип, манъа бойле айта эди: «Айткъанларымны юрегинъе къой, эмирлеримни тутып яша.
О заман ярыгъынъыз танъ киби агъараджакъ, тезден яхшы оладжакъсынъыз, догърулыгъынъыз огюнъизден кетеджек, РАББИнинъ Шурети сизни озгъараджакъ.
Сёзлеринъ огюме келип-кечмез, мен оларны юттым; олар манъа къуванч, юрегиме шенълик олды. РАББИ, Ордуларнынъ Алласы! Адынънен адлангъаным.
Соранъыз – сизге бериледжек. Къыдырынъыз – тападжакъсыз. Такъырдатынъыз – сизге ачыладжакъ.
Меним Адымдан бир шей сорасанъыз, оны беджереджегим, ве Баба Огълунда шерефленеджек.
Сиз Мени сайлагъанынъыз дегиль, сизни Мен Озюм сайладым, юрмеге ве гъайып олмайджакъ мейва бермеге тайин эттим. Шунынъ ичюн, Меним Адымдан Бабадан не истесенъиз, О, сизге береджек.
О куню Менден ич бир шей сорамайджакъсыз. Сизге керчектен догърусыны айтам: эгер Меним Адымдан Бабадан не сорасанъыз, О, сизге береджек.
Онъа иман эткен еудийлерге Иса шай деди: – Меним сёзюмнен яшай берсенъиз, сиз акъикъий шегиртлерсинъиз.
Ибраимнинъ эвлятлары олгъанынъызны билем. Амма Мени ольдюрмеге чаресини къыдырасыз, чюнки сиз Меним сёзюмни анълап оламайсыз.
лякин бабасы бельгилеген вакъыткъадже о, незаретчилернинъ ве эв бакъыджыларнынъ астындадыр.
Мен шуны айтам: Рухнынъ истегинен яшанъыз, о вакъыт беденинъизнинъ яман истеклерини беджермезсиз.
Мен санъа бугунь буюргъан бу сёзлер юрегинъде къалсынлар.
Ичинъизде Месихнинъ сёзю бутюн зенгинлигинен яшасын. Бутюн икметнен бири-биринъизни огретинъиз ве тенбиеленъиз; сизинъ юреклеринъизде Аллагъа зебурлар, макътав йырлары ве рухий тюркюлерни миннетдарлыкънен йырланъыз.
Бабалар, сизге яздым: сиз башындан Бар олгъан Алланы бильдинъиз. Йигитлер, сизге яздым: сиз къуветлисинъиз; сизинъ ичинъизде Алланынъ Сёзю булуна, ве сиз яманны енъдинъиз.
Сиз ягънен сюртюлип, бу ягълав сизнен къалыр. Энди сизге ич кимсенинъ огреткени кереги ёкъ. Бу ягълав озю сизге эр шейни огретир. О, акъикъийдир, онда ялан ёкъ. О, сизни огреткени киби, Месихте къалынъыз.
ве Ондан нени сорасакъ, Ондан алырмыз, чюнки биз Онынъ эмирлерини беджерип, Оны мемнюн эткен ишлерни япамыз.
Биз де Онынъ огюнде о къадар джесюр оламыз ки, Онынъ ирадесине коре бир шей истеп сорасакъ, О, бизни эшите.