30 Иуда исе питени алып, бирден тышарыгъа чыкъып кетти. Энди гедже тюшкен эди.
Яман адамлар яманлыкъ япмагъандже, юкълап оламайлар, биревни ёлдан урмагъандже, оларнынъ козюне юкъу кирмей.
аякълары яманлыкъкъа чапар, къабаатсыз къанны тёкмеге ашыкъар. Фикирлери – яман фикирлердир, чевре-четини йыкъа ве къыралар.
Мен эр кунь Алланынъ Сарайында сизинъ аранъызда олгъанымда, Манъа къол котермей эдинъиз. Амма шимди сизинъ вакътынъыз, къаранлыкънынъ укюми, – деди.
Иса джевап берип: – Мен бу пите парчасыны ашкъа батырып кимге берсем, одыр, – деди. Сонъ О, бир пите парчасыны батырып, Симон Искариот огълу Иудагъа берди.
Къан тёкмек ичюн олар тез чапалар.