9 Иса бойле джевап берди: – Бир куньде он эки саат олмаймы? Ким куньдюз юрсе, сюрюнмей, чюнки бу дюньянынъ ярыгъыны коре.
О вакъыт ёлунъ хавфсыз олур, аягъынъ да абынмаз.
Агълай-агълай келеджеклер, мерамет этип, оларны алып кетиреджегим, сув бою дос-догъру ёлдан алып келеджегим, сюрюнмезлер. Мен – Исраильнинъ бабасыдырым, Эфраим – биринджи догъгъан баламдыр.
Гедже юрген исе сюрюне, чюнки онда ярыкъ ёкъ.
Иса оларгъа деди: – Даа къыскъа бир вакъыт ичинде ярыкъ сизнен оладжакъ. Къаранлыкъ сизни басмасын деп, ярыкъта юрюнъиз. Къаранлыкъта юрген адам къаерге кетеяткъаныны бильмей.
Даа куньдюз олгъанда, Мени Ёллагъаннынъ ишлерини япмакъ керекмиз. Гедже келеята, о вакъыт ич кимсе чалышып оламайджакъ.
Ким озь агъа-къардашыны севсе, ярыкъ ичинде яшай ве онда гунагъа ич бир себеп олмаз.