2 Къапудан кирген адам исе къойларнынъ чобаныдыр.
Бутюн дюнья ве оны толдургъан барлыкъ, ер юзю ве онда яшагъанларнынъ эписи – РАББИнинъдир!
Баш чалгъыджы ичюн. Аль-хаггиттит. Асафнынъ зебуры.
Икметлининъ сёзлери – инелер ве къакъылгъан мыхлар дайын, оларны топлагъанлар да – бир чобандандыр.
Чобан айванларны бакъкъаны киби, о, адамларны бакъаджакъ: къозуларны къолунен топлайджакъ, оларны багърына басаджакъ, ана-къойларны зорламайып алып кетеджек.
О вакъыт Онынъ халкъы эски заманны, Мусанынъ куньлерини хатырлады. – Къойларынынъ чобанларынен берабер оларны денъизден кечирген не ерде? Мусанынъ юрегине Мукъаддес Рухуны ерлештирген,
Къойларымны бакъмакъ ичюн Мен оларгъа тек бир чобанны, къулум Давутны къояджагъым. О, къойларымны бакъаджакъ ве оларнынъ чобаны оладжакътыр.
О, оларгъа аманлыкъ чокърагъы оладжакъ. Ашшур мемлекетимизге басып кельгенде ве сарайларымызгъа киргенде, биз оларгъа къаршы еди башлыкъны, секиз ёлбашчыны биле чыкъараджакъмыз.
Чобанларнынъ агълагъанлары эшитиле, чюнки отлакълары бошап къалды. Яш арсланларнынъ ырылдысы эшитиле, чюнки Иорданнынъ гъуруры ёкъ олды.
Сатын алгъан адамлар къойларны соялар, амма джеза къазанмайлар. Саткъанлар исе: «Аллагъа шукюр, бай олдым!» – дейлер. Чобанлар да оларны аджымайлар.
Бир айда учь чобанны ёкъ эттим. Мен олардан бездим, олар да Менден юзь чевирдилер.
– Эй, къылыч! Меним чобаныма, Манъа якъын адамгъа къаршы котериль! – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Чобанны ур да, къойлар тараф-тараф къачсын. Мен кичик къозуларгъа къаршы чыкъаджагъым.
Агъызгъа кирген шей дегиль, агъыздан чыкъкъан шей исе инсанны арам эте, – деди.
Мен яхшы чобаным. Мен Озь къойларымны билем, олар исе Мени билелер.
Шу себептен Иса кене шай деди: – Сизге керчектен догърусыны айтам: Мен – къойларнынъ къапусы олам.
Мен – къапудырым. Ким Менден кирсе, къуртарыладжакъ. Кирип чыкъып, озюне отлакъ да тападжакъ.
Озюнъизге ве бутюн сюрюге, яни Алланынъ иманлылар джемиетине, козь-къулакъ олунъыз. Мукъаддес Рух сизлерни джемиетке къаравул ве чобан этип къойды, Алла оны Озь къанынынъ фиятына сатын алды.
Пейгъамберлик боюнджа, акъсакъаллар башынъа къол къойгъанда, Рух санъа берген бахшышны четке ташлама.
Мен сени Крит адасында къалдырдым, чюнки санъа буюргъаныма коре, къалгъан ишлерни битиреджегинъни ве эр бир шеэрде акъсакъалларны тайин этеджегинъни истедим.
Эбедий васиетнинъ къанына бакъып, къойларынынъ буюк Чобаны, Раббимиз Исаны олюлерден тирильткен, тынчлыкъ-аманлыкъ берген Алла,
Сиз ёлуны джойгъан къойларгъа ошай эдинъиз, энди исе джанларынъызнынъ Чобанына ве Бакъыджысына къайтып кельдинъиз.
О вакъытта, Баш Чобан коктен пейда олгъанда, сизлер эбедий шурет таджыны аладжакъсынъыз.
Онъ къолумда сен корьген еди йылдыз ве еди алтын лампат таягъынынъ сыры шунда: еди йылдыз – еди иманлылар джемиетининъ мелеклери, еди лампат таягъы исе – еди джемиеттир.
