7 Ягъя, адамларнынъ эписи онынъ ярдымынен имангъа кельсин деп, ярыкъ акъкъында шаатлыкъ этмеге кельди.
– Мына, Мен хаберджимни ёллайым. О, Меним огюмде ёлны азырлайджакъ. О вакъыт сиз къыдыргъан Рабби апансыздан Озь Сарайына келеджек. Сиз истеген васиет хаберджиси шимди келеята, – дей Ордуларнынъ РАББИси.
Оны къабул эткенлерге исе, – Адына иман эткенлернинъ эписине, – О, Алланынъ эвляды олмакъ чаресини берди.
Ягъя О акъкъында шаатлыкъ эте ве къычырып айта эди: – Мен: «Меним артымдан Келеяткъан менден буюк, чюнки О менден эвель бар эди», – дей эдим. Буны мен бу адам акъкъында айттым.
Мына Ягъянынъ шаатлыгъы. Еудийлер Ерусалимден руханийлер ве левийлилерни ёллап, Ягъядан: – Сен кимсинъ? – деп сорадылар.
Кечип кетеяткъан Исагъа дикъкъатнен бакъып: – Мына Алланынъ Къозусыдыр! – деди.
Адамларнынъ эписини ярыкълатаджакъ акъикъий ярыкъ исе дюньягъа келеята эди.
– Ягъя халкъны озенге батырып чыкъарып, тёвбе эттире, халкъкъа: «Менден сонъ келеджек Инсангъа, Исагъа инанынъыз», – дей эди, – деди Павел.
Шунынънен, Иса Месихке иманынъыз ичюн, сизлер эпинъиз – Алланынъ огъулларысынъыз.
ве Алланынъ сыры насыл ерине келеджегини эписине ачмакътыр. Эр бир шейни яраткъан Алла бу сырны чокъ асырлар девамында сакълай эди.
О, эписи адамларнынъ къуртуладжагъыны ве акъикъатны биледжегини истей.
Алланынъ эйилиги бутюн адамларгъа къуртулышны кетирмек ичюн пейда олды.
Базылары тюшюнгенине коре, Рабби берген сёзюни беджермеге вакъытны узата. Лякин О, вакъытны узатмай. Аксине, О, ич кимсенинъ ёкъ оладжагъыны истемей, эписи тёвбе этсин деп, бизни чокъ сабырнен беклей.