Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Юхан 1:29 - Мукъаддес Китап

29 Эртеси куню Ягъя Исанынъ якъынлашкъаныны корип, шойле деди: – Мына Алланынъ Къозусы! О, Озюне дюньянынъ гунасыны ала.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Юхан 1:29
65 Iomraidhean Croise  

Тахтачыкъ Харуннынъ манълайында олсун. Исраиллилер бахшышларны айырып азиз эткенде, эр бир япкъан янълышларыны Харун бойнуна алыр. РАББИ оларгъа даима яхшы бакъсын деп, тегиз тахтачыкъ эр вакъыт Харуннынъ манълайында олсун.


Оны йыкъмагъа РАББИ истеди, Оны чекишмеге ёллады. Джаныны къабаат ичюн къурбаны оларакъ берсе, эвлятлары узакъ йыллар яшайджакълар, Озю исе РАББИнинъ истегини беджереджек.


Азап чеккен сонъ, О бакъып къуванаджакъ. Инсафлы олып, РАББИнинъ къулу озь анълавынен чокъ адамларны акълайджакъ, къабаатларыны Озюне юклейджек.


Оны эзиетледи, къыйнадылар, О исе агъзыны ачмады. Оны къой киби соймагъа айдап кетирдилер, къозу юнь къыркъкъан адамнынъ алдында индемейип тургъан киби, О да агъзыны ачмады.


Эй, Исраиль! РАББИге, сенинъ Алланъа къайт! Къабаатларынъдан сен йыкъылдынъ.


– Не ичюн сиз гуна ичюн къурбанны азиз ерде ашамадынъыз? – деп сорады о. – Бу – улу азизликтир. Онынъ ярдымынен сизлер РАББИнинъ огюнде джемаатнынъ гуналарыны чыкъармакъ ве олар ичюн одеме этмек керексинъиз.


О куню Давутнынъ сою ичюн ве Ерусалимде яшагъанлар ичюн бир чокъракъ ачыладжакъ. Онынъ ярдымынен адамларгъа гуналарындан ве арамлыкъларындан темизленмеге мумкюн оладжакъ.


РАББИ Харунгъа бойле деди: – Сен, сенинъ огъулларынъ ве къабиленъ Мукъаддес Ерде япыладжакъ къанунсызлыкъ ичюн джевапкяр оладжакъсынъыз. Сен ве огъулларынъ озь руханийлигинъизде япыладжакъ къанунсызлыкъ ичюн джевапкяр оладжакъсынъыз.


Левийлилер Корюшюв Чадырындаки хызметлерни беджерсин ве оларнынъ япкъан къабаатлары ичюн джевапкяр олсунлар. Бу – несиллеринъизге эбедий низамнамедир. Исраиль огъулларынынъ арасында оларнынъ пайы олмайджакъ.


Муса бакъыр йыланны япты ве байракъ дирегининъ устюне къойды. Эгер йылан адамны тишлеген олса, о адам йылангъа бакъып, сагъ къала эди.


бутюнлей якъыладжакъ къурбан оларакъ бир бузав, бир къочкъар ве бир йыллыкъ къозу;


бутюнлей якъыладжакъ къурбан оларакъ бир бузав, бир къочкъар ве бир йыллыкъ къозу;


Мерьем огъул догъаджакъ, ве сен Онынъ Адыны Иса къояджакъсынъ. О, Озь халкъыны гуналарындан къуртараджакъ, – деди.


Шойле де Инсан Огълу, Озюне хызмет эттирмек ичюн кельмеди. Озю хызмет этмек ве Озь джаныны къурбан этип, чокътан-чокъларны къуртармакъ ичюн кельди, – деди.


Эртеси куню Ягъя эки шегиртинен берабер кене шу ерде турмакъта эди.


Кечип кетеяткъан Исагъа дикъкъатнен бакъып: – Мына Алланынъ Къозусыдыр! – деди.


Эртеси куню Иса Галилеягъа бармагъа истеди. Филипни тапып, онъа: «Айды, юр меннен!» – деди.


Учюнджи куню Галилеянынъ Кана шеэрчигинде никях тою олды. О ерде Исанынъ анасы бар эди.


Алла дюньяны ойле севди ки, Озюнинъ бирден-бир Огълуны берди, Онъа инангъан эр бир адам гъайып олмасын, лякин эбедий омюрни алсын.


Олар къадынгъа: – Энди иман эткенимиз сенинъ айткъанынъ ичюн дегиль. Озюмиз эшиттик ве билемиз ки, бу, керчектен де дюньянынъ Къуртарыджысыдыр, – дедилер.


Мен – коктен кельген тири отьмек олам. Бу отьмекни ашагъан адам эбедий яшайджакъ. Мен береджек отьмек – беденимдир, оны дюньягъа аят багъышламакъ ичюн береджем.


Мусанынъ Къануны ярдымынен акъланып оламагъан адам иман этип, Исанынъ ярдымынен эр бир шейде акъланув тапа.


Онынъ Языдан окъугъан ери бу эди: – Оны къой киби соймагъа айдап кетирдилер, къозу юнь къыркъкъан адамнынъ алдында индемейип тургъан киби, О Озь агъзыны ачмады.


Биринджиден мен къабул эткен хаберимни сизлерге айттым: Языда язылгъаны киби, Месих бизим гуналарымыз ичюн ольди,


Месихнинъ ярдымынен Алланынъ огюнде инсафлы сайылайыкъ деп, Алла гуна бильмеген Месихни гуналарымыз ичюн къурбан оларакъ кетирди.


Иса Месих, Алланынъ ве Бабамызнынъ истегенине коре, бизни шимдики яман замандан къуртарайым деп, Озюни бизим гуналарымыз ичюн берди.


Месих биз ичюн лянет олды ве бизни Къанун лянетинден сатын алып къуртарды. Бу акъта язылгъан ки, теректе эр бир асылып къалдырылгъан адам лянетлидир.


О, эписи адамлар ичюн Озюни одеме оларакъ берди. Шу, озь вакъты-саатинде кельген шаатлыкъ олды.


Бизни эр бир гунадан къуртармакъ, яхшы ишлерни гъайретнен япкъан темиз сайлангъан халкъны Озюне азырламакъ ичюн, О, Озюни бизим ичюн къурбан кетирди.


Огълунда Алланынъ Шурети парылдай, ве Онда Алланынъ Озю дос-догъру бутюнлей корюне. О, Озь къудретли Сёзюнен дюньядаки эр шейни бирликте багълап тура. Гуналар ичюн одеме эткен сонъ, О, юксекликтеки Юдже Алланынъ онъ тарафында ерлешти.


Шунынъ ичюн Онъа эр шейде агъа-къардашларына ошамагъа керек эди. Бойле этип, О, Алланынъ огюнде мераметли ве ишанчлы баш руханий олды ве халкънынъ гуналары ичюн Озюни одеме этти.


Месих де, чокъ адамларнынъ гуналарыны Озь бойнуна алмакъ ичюн, бир кере къурбан олды. Экинджи сефер кельгенде, кене гуналарны ёкъ этмек ичюн дегиль, Оны беклегенлерге къуртулыш кетирмек ичюн келеджек.


лякин Месихнинъ къыйметли къанына, яни къабаатсыз ве темиз-пак къозунынъ къанына сатын алындынъыз.


О, гуналарымызны Озь беденине юклеп, оларны терекке котерди. Шунынъ ичюн биз гуналардан айырылдыкъ ве инсафлыкънен яшамагъа башладыкъ. Сизни Онынъ яралары тедавийледилер.


Месих де бир кере гуналарымыз ичюн азап чекти. Сизни Аллагъа якъынлаштырмакъ ичюн, инсафлы олгъан инсафсызлар ичюн къыйналды. Онынъ бедени ольдюрильди, Рухнынъ ярдымынен исе О, тирильди.


О, бизим гуналарымыз ичюн одев олды. О, тек бизим гуналарымыз ичюн дегиль, бутюн дюньянынъ гуналары ичюн одев олды.


Сиз билесиз ки, Иса бизим гуналарымызны бойнуна алып кетмек ичюн пейда олды ве Онда ич бир гуна ёкъ.


Мына бу севгидир: биз Алланы севдик дегиль, лякин бизни О севди ве Озь Огълуны гуналарымыз ичюн одев оларакъ ёллады.


Ишанчлы Шаат, олюлер ичинден биринджи олып тирильген ве ер юзюндеки падишаларнынъ Султаны олгъан Иса Месих де сизге эйилик ве тынчлыкъ-аманлыкъ берсин! О, бизни севгени ичюн, Озь къаныны тёкип, бизни гуналарымыздан къуртаргъаны


Олар оны Къозунынъ къанынен ве Онынъ акъкъында хаберинен енъдилер. Олар озь джанларыны аджымадылар ве ольмеге азыр олдылар.


Ер юзюнде яшагъанларнынъ эписи, адлары дюнья яратылгъанындан берли къурбан кетирильген Къозунынъ яшайыш китабына язылмагъанлар, айвангъа ибадет этеджек.


Мен бакътым ве Сион дагъында тургъан Къозуны корьдим. Къозунен берабер 144 000 адам бар эди. Оларнынъ манълайында Онынъ ве Бабасынынъ Ады язылгъан эди.


онынъ башына Алланынъ гъазабы тюшеджек, о, сув къошулмагъан шарапны ичкен адам онынъ бутюн кучюни дуйгъан киби, Алла гъазабынынъ бутюн кучюни дуяджакъ. Ондан гъайры, о, атеш ве кукюрт ичине атыладжакъ ве азиз мелеклернен Къозунынъ алдында азап чекеджек.


Олар къадынларнен ятмагъан, темиз-пак адамлардыр. Къозу къайда барса, олар Онынъ артындан кете эдилер. Аллагъа ве Къозугъа биринджи багъышлангъан адамлар оларакъ, олар ерде яшагъанларнынъ арасындан сатын алынгъанлардыр.


Олар Алланынъ къулу Мусанынъ йырыны ве Къозунынъ йырыны айтып, бойле дей эдилер: – Рабби-Тааля, Къудретли Алла! Сенинъ ишлеринъ буюк ве аджайиптир. Халкъларнынъ Падишасы! Сенинъ япкъанларынъ догъру ве акътыр.


Олар Къозунен дженк этеджеклер, амма Къозу оларны енъеджек, чюнки Къозу – раббилернинъ Раббиси ве падишаларнынъ Падишасыдыр. Онен берабер олгъанлар – чагъырылгъан ве сайлангъан ишанчлы адамлардыр.


Къуванайыкъ, севинейик, Алланы шуретлейик! Къозунынъ никях вакъты кельди, Онынъ келини озю азырланды.


Сонъ мелек манъа: – Яз! – деди. – Не де бахтлылар Къозунынъ никях акъшамына чагъырылгъанлар! Даа манъа: – Булар Алланынъ акъикъий сёзлеридир, – деди.


Шеэр диварларынынъ он эки темели олып, оларда Къозунынъ он эки эльчисининъ адлары язылгъан эди.


Лякин ич бир арам шей, пис ишлер япкъан я да ялан айткъан ич бир адам онъа кирмейджек, тек Къозунынъ яшайыш китабында язылгъанлар анда киреджек.


Сонъ алдыма сонъки еди белягъа толдурылгъан еди пиаланы туткъан еди мелектен бири кельди ве меннен лаф этип: – Бакъ, санъа Къозугъа келин оладжакъ къадынны косьтереджем, – деди.


Бакъсам, дёрт айваннынъ арасында, тахтнынъ ортасында, акъсакъалларнынъ ортасында бир Къозу тургъаныны корьдим. О, къурбан чалынгъан киби эди. Къозунынъ еди бойнузы ве еди козю бар эди. Булар – Алланынъ ер юзюне ёллагъан еди Рухудыр.


О, бурулгъан кягъытны алгъанда, дёрт айван ве йигирми дёрт акъсакъал Къозунынъ алдына ерге йыкъылдылар. Эр бирининъ къолунда арфа ве алтын чанакълар бар эди. Чанакълар къокъулы миске, азизлернинъ дуваларына толу эди.


Сонъ мен Къозу еди печаттан бирини бозгъаныны корьдим. О вакъытта дёрт айвандан бири кок гудюрдисине ошагъан сеснен: – Кель мында! – дегенини эшиттим.


Олар дагъ ве къаяларгъа: – Устюмизге авдарылынъыз, Тахтта Отургъандан ве Къозунынъ гъазабындан бизни сакъланъыз!


– Эфендим, буны сен билесинъ, – дедим мен. О, манъа шойле деди: – Булар – буюк белядан кечип кельгенлер. Олар озь урбаларыны Къозунынъ къанынен ювдылар, ве олар беяз олдылар.


Тахтнынъ ортасындаки Къозу, чобан киби, оларны бакъаджакъ ве яшайыш сувлары олгъан чокъракъларгъа алып бараджакъ. Алла оларнынъ козьяшларыны бутюнлей силеджек.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan